Po 4 czerwca 1920 roku celem polityki węgierskiej, zarówno wewnętrznej, jak i zagranicznej, stało się przywrócenie granic historycznych, ukształtowanych w ciągu tysiącletniej historii Węgier w Europie Środkowej. W jaki sposób próbowano to zrealizować? Przede wszystkim potrzebne były: odpowiednia siła polityczna i ekonomiczna kraju, wzmocnienie świadomości narodowej oraz wytworzenie takiej sytuacji międzynarodowej, która sprzyjałaby rewizji granic państwowych ustanowionych przez mocarstwa w Trianon w 1920 roku. Politycy węgierscy podejmowali działania zmierzające do ponownego przyłączenia terenów zamieszkanych przez mniejszość madziarską, znajdujących się w granicach krajów sąsiednich. Dziś Węgrzy dążą do utrzymania stabilizacji w regionie i zapewnienia bezpieczeństwa swoim rodakom, ale zrezygnowali już z postulatu przyłączenia do ojczyzny utraconych ziem. Po 1945 roku większość partii politycznych odrzuciła rewizjonizm.
Lata 1918-1920 to ważny okres w dziejach Węgier, ponieważ powstało wtedy nowoczesne, w pełni niezawisłe państwo, które prowadziło niezależną politykę zagraniczną. Budapeszt poszukiwał w tym czasie sojuszników, między innymi próbował zyskać poparcie Polski dla koncepcji rewizji granic. Niestety Węgry - tak jak inne państwa Europy Środkowej - stały się pionkiem na szachownicy wielkich mocarstw. Kraj popadł w zależność od Niemiec, a jej kres w 1945 roku nie oznaczał, że Madziarzy będą mogli podążać własną drogą.
Wydawnictwo: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Data wydania: 2018-10-01
Kategoria: Historyczne
ISBN:
Liczba stron: 184
W XX wieku Węgry przeszły niezwykle złożoną ewolucję w polityce zagranicznej. W chwili przejęcia władzy przez komunistów w 1948 roku Budapeszt został...
