Książka, którą oddajemy w ręce czytelnika, jest autorską refleksją pedagogów porównawczych nad edukacyjnymi przemianami dokonującymi się we współczesnym świecie. Świecie niezwykle dynamicznych rotacji, pęknięć społecznych, gwałtownego przyrostu wiedzy i równie intensywnego odwrotu od jej racjonalności. Świecie, w którym płyną dwa przeciwstawne nurty. Pierwszym jest nurt dynamicznej unifikacji - jednakowe lub podobne stały się ubiory i moda, muzyka popularna i programy telewizyjne, architektura wielkich miast i język internetu. Drugi to nurt rosnącego poczucia odmienności i nadawania znaczenia własnej tożsamości, chęci manifestowania swojej odrębności i inności. W tej niejednoznacznej i rozedrganej rzeczywistości ogromną rolę odgrywa wiedza. Ma ona bowiem zadanie porządkowania tego, co chaotyczne i niejasne.
Artykuły zgromadzone w niniejszej publikacji wpisują się w klasyczne już rozumienie zadań pedagogiki porównawczej, w którym wychodzi się od zjawisk kształcenia i wychowania usytuowanych w czasie i mających związek ze społeczeństwem, by poprzez skontrastowanie różnych poglądów i wytworów ujawnić leżące u ich podłoża prawidłowości, przyporządkować je na zasadzie dominacji i w ten sposób dojść do autentycznego poznania.
Autorzy artykułów w tej publikacji chcą ukazać utylitarny charakter badań komparatystycznych, dając dowód na to, że pedagogika porównawcza może nie tylko służyć wyjaśnianiu reguł funkcjonowania systemów oświatowych, lecz także stanowić skuteczne narzędzie planowania reform edukacyjnych i kreowania polityki oświatowej.
Z recenzji dr hab. Bogusława Milerskiego, prof. ChAT
Książka Polityka oświatowa w perspektywie porównawczej to udana próba spojrzenia na dzieje i współczesność rozmaitych rozwiązań edukacyjnych, która prowadzi czytelnika do konstatacji, że pedagogika porównawcza przybiera niejednolitą postać. Również obraz zmian zachodzących w edukacji oraz oddziaływań tychże na modele współczesnej oświaty nie jest jednoznaczny. Tym bardziej syntetyczny i zarazem perspektywiczny wykład, dający czytelnikowi gruntowną, merytoryczną podstawę do namysłu nad współczesnymi znaczeniami komparatystyki w wychowaniu i kształceniu, jawi się jako niezbędny. Książka może być uzupełnieniem dla istniejących podręczników pedagogiki porównawczej, a także socjologii wychowania czy polityki oświatowej. Znajdują się w niej również treści dotyczące kultury szkoły, co może się okazać cenne dla wszystkich zainteresowanych przemianami tej instytucji.
Wydawnictwo: Oficyna Wydawnicza Impuls
Data wydania: 2018-03-28
Kategoria: Pedagogika
ISBN:
Liczba stron: 194
Wielcy malarze- Od Caravaggio do Rembrandta , Van Gogha do Rafaela, Leonardo do Gauguina: najpiękniejsze rozdziały w historii sztuki, w serii trzydziestu...
Akcja opowieści Darth Vader i Widmowe Więzienie rozgrywa się około pół roku po przemianie Anakina Skywalkera w Dartha Vadera, ukazanej w filmie...
Przeczytane:2018-06-25, Ocena: 6, Przeczytałam, WYZWANIE CZYTELNICZE 2018 26 książek, 26 książek 2018, Książki XXI wieku, Przeczytaj tyle, ile masz wzrostu – edycja 2019, WYZWANIE CZYTELNICZE 2017- 26 KSIĄŻEK,
Autorki książki pt. '' Polityka oświatowa w perspektywie porównawczej'' Renata Nowakowska-Siuta, Katarzyna Dmitruk-Sierocińska dzielą się autorskimi refleksjami dotyczącymi porównawczej w świetle dokonujących się przemian we współczesnym świecie. Oficyna Wydawnicza '' Impuls'' przyczyniła się do powstania projektu naukowego dzięki, któremu Czytelnicy mogą przyjrzeć się z bliska zagadnieniu, jakim jest pedagogika porównawcza w funkcjonowaniu systemu polityki oświatowej.
Książka ta składa się 3 rozdziałów podzielonych na 3 części.
I Część: Polityka oświatowa i pedagogika porównawcza współzależności.
II Część: Polityka oświatowa i pedagogika porównawcza rozwiązania edukacyjne.
III Część: Polityka oświatowa a kształcenie nauczycieli konteksty porównawcze.
Każda z zaprezentowanych wypowiedzi przez pedagogów kreuje ich wizję umożliwiającą spojrzenie na nurty pedagogiczne, jakie występują w pedagogice porównawczej. Szczególną uwagę zwróciłam nad analizą następujących tekstów wśród tychże autorów: Bogusław Śliwerski, Renata Nowakowska-Siuta, Zbyszko Melosik, Agnieszka Gromkowska-Melosik, Anna Odrowąż- Coates, Jacek Romaniuk. Wybór swój uzasadniam tym, że autorzy zaznaczyli istotną rolę, jaka występuje w pedagogice porównawczej i podkreślili, jak jest również postrzegana w zakresie nauczania zagranicznego. Profesor Śliwerski zadał w treści pytanie podstawowe: Czy jest jeszcze potrzebna pedagogika? Dla Profesora istotne jest rozumowanie pojęcia pedagogiki porównawczej, badania osiągnięć szkolnych, kryzys, rezygnacja. Często podkreśla, słowa autora Prokopa zwracając, mu uwagę na jego błędy wskazujące na typy szkół w krajach niemieckich bądź anglojęzycznych. Nie ukrywa tego faktu, że w Polsce istnieją zmiany dotyczące centralistycznej polityki oświatowej wśród ministrów, którzy są odpowiedzialni za finansowanie edukacji. Pani doktor Renata Nowakowska-Siuta nawiązuje do idei badań, które nie są stałe i ponadczasowe. Pedagogika porównawcza stanowi zabieg intelektualny, a nie tylko gromadzenie ich. Tracą na wartości autorytety wśród rodziców, nauczycieli. Zyskuje na tym nowa grupa ludzi, wśród których dominują kanały telewizyjne. Pani doktor dokonuje bardzo dogłębną analizę badania prowadzonego przez Panią Marię Dzikową. Wynika z niego, że brakuje chęci i działań ze strony nauczycieli, którzy mają na co dzień do czynienia z praktyką szkolną. Nadmienia autorka, że nauczyciele powinni mieć wsparcie po ukończeniu studiów. W II części Pan doktor Zbyszko Melosik zwrócił uwagę na sportowe ujęcie analityczne pedagogiki porównawczej do piłki nożnej w narodzie holenderskim. Podkreślił znaczącą rolę idei, analizę, podejście, styl, współzawodnictwo podczas gry. Pani doktor Agnieszka Gromkowska- Melosik zwraca uwagę na testy analizy osiągnięć, które tworzą się w procenie globalizacji część integracja. Z wielkim zainteresowaniem i pasją wyjaśnia pojęcie i na czym ono polega testy PISA, w badanym społeczeństwie. Pani doktor Anna Odrowąż- Coates jej sposób rozważania skupiony jest wyłącznie na teorii, na badaniach z zakresu krytycznego i refleksyjnego. Rola refleksyjności oznacza znaczny obszar tworzący otwarte horyzonty nad dyskusją dla naukowców oraz badaczy. Natomiast Pan doktor Jacek Romaniuk w swoich spostrzeżeniach zwraca uwagę na badania jakościowe i ilościowe. Przykładem na to są badane przez Panią Wandę Dróżki, która dostrzega wypowiedzi autobiograficzne nauczycieli i dostrzega w nich potencjał w narracjach. Wspomniał również o pamiętnikach, które zostały, wydane w formie książki służą jako doskonały materiał badawczy. Dzięki tej książce Czytelnik zdobędzie wiedzę na temat pedagogiki porównawczej, która zmienia co jakiś czas poglądy myślenia w świetle rozważań nad edukacją. Zmiany są konieczne, jeśli chodzi o gałęzie edukacyjne na poszczególnych szczeblach, ale pod warunkiem, że one będą pozytywnie wpływały na uczniów i nauczycieli, a polityka oświatowa będzie przyczyniała się ku najlepszemu dążeniu do poznania godnej wiedzy z zakresu pedagogiki. Uważam, że ta książka posłuży każdemu młodemu nauczycielowi, aby zrozumiał, że edukacja to nie tylko są badania, lecz polega na tym, że własnym przykładem, doświadczeniem, właściwym podejściem do ucznia może osiągnąć sukces pedagogiczny. Książkę dobrze się czyta ze względu na właściwy dobór tekstu oraz zamieszczenie w niej odpowiednich przez autorów treści merytorycznych, jak i praktycznych. Elementem dodatkowym jest tabela nr 1 znajdującą się w części II. Całość książki prezentuje się estetycznie ze względu na pomysłowość Pani Anny M.Dumasiewicz autorce okładki.
Polecam przeczytać tę książkę.