Podhale. Wszystko na sprzedaż
Aleksander Gurgul

Zakopane- kiedyś tygiel artystyczny, dziś ,,Las Vegas Podhala". Chociaż sami mieszkańcy walczą o przyrodę i swojski kształt miasta, ciągle przegrywają z inwestorami i deweloperami, którym tylko i wyłącznie zależy na zbiciu majątku na masowej turystyce. 

Autor przygląda się więc podhalańskiej patodeweloperce, przytacza litanię banerów reklamowych, rozlicza kierowców busów i opisuje największe zaniedbania wynikające z ignorancji władz i turystów. Pisze o przemocy domowej i o wykorzystywaniu zwierząt. O Podhalu, miejscu, w którym wszystko jest na sprzedaż.

Ta książka mnie poraziła!

I chociaż nigdy nie byłam z Zakopanem i ciężko mi się ustosunkować do opisywanych sytuacji, to przy czytaniu włos jeżył mi się na głowie. Mogłabym twierdzić, że autor opisując to wszystko przesadza, ale podejrzewam, że ten, kto przechadzał się po Krupówkach przyzna mu rację. Ja wierzę na słowo, bo za dużo faktów z tej książki nagłośniła wcześniej telewizja. Wierzę i nie mieści mi się w głowie jak mocno w tym mieście zakorzeniła się chciwość, zazdrość i zawiść. Jak bardzo czyjeś ,,chcę" jest ważniejsze niż ludzkie życie, a wszystkiemu przyglądają się urzędnicy i udają, że tego nie widzą. Nie widzą, kiedy czyjeś ,,marzenie" zabija babcię i wnuka( chociaż tutaj syn właściciela jako jedyny poczuł się do odpowiedzialności), a niedbalstwo i ciche przyzwolenie niszczy całą rodzinę( dla mnie jest niepojęte, że za śmierć trzech osób zapadają wyroki roku i 6 m- cy pozbawienia wolności! To jest wstyd i hańba, że każdy z oskarżonych nie wykazywał skruchy i przerzucał winę na pozostałych). W naszym kraju urzędnik nie ponosi żadnej odpowiedzialności za własne decyzje i w tej lekturze to poraża! 

Liczy się ,,żądza pieniądza" i autor otwarcie o tym mówi. Mówi o przemocy, o cierpieniu zwierząt, do którego sami dokładamy cegiełkę korzystając z morderczych przejażdżek bryczką.

W tej książce jest wiele bulwersujących historii i mogłabym o nich tutaj pisać godzinami. A nie o to mi chodzi.

Chciałabym, abyście przeczytali ten reportaż i trochę nad nim pomyśleli.

Tyle i aż tyle.

Dla mnie to była ważna książka.

Jedna z tych, które otwierają oczy.

Ogromnie Wam polecam.