Poczet królowych polskich. Powieść i klucz
Marcin Szczygielski

Tej książki się nie czyta, tę książkę się pochłania. Piękny styl, piękna polszczyzna, ciekawa historia,wielowątkowość,bohaterki o wyraźnie zarysowanych charakterach. Wyraźnie ukazana przepaść międzypokoleniowa, ignorancja młodych ludzi, którzy nie mają pojęcia o historii własnego kraju, o życiu ludzi kilkadziesiąt lat temu. To moja pierwsza książka Marcina Szczygielskiego i na pewno nie ostatnia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jedna z najlepszych książek, jakie czytałam. Jestem zaskoczona i zachwycona. Warto spędzić czas w świecie wyczarowanym przez Szczygielskiego. Piękna polszczyzna... nareszcie ktoś, kto szanuje Czytelnika. POLECAM!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Fantastyczna i wciągająca. Nieprawdopodobne, zazębiające się losy kobiet z rodziny Król (a zatem tytułowych Królowych) na przestrzeni lat, a w tle smakowite przedwojenne obrazy Warszawy i Wilna. Nie mogłam się od niej oderwać pochłaniając niemalże wszędzie. Mimo pozorów lekkości książka porusza również wiele ważkich tematów - granicy dobra i zła, ludzkich wyborów, samotności, tolerancji. Do przeczytania i przemyśleń.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ależ to powieść! Niesamowita, wspaniała, wyjatkowa - takie lubię, takie działają na moją wyobraźnię, takie nie dają mi spać. Nie chciałam opuszczać świata stworzonego przez Marcina Szczygielskiego. Z żalem pożegnałam bohaterów - nie powiem, że odłożylam książkę na półkę, bo znów korzystałam z czytnika. Postanowiłam sobie, że przy najbliższej okazji muszę sobie kupić wersję papierową i wracać do tych postaci. Nietypowa konstrukcja powieści sprawiała, że odczuwałam ciekawość i niepewność zarazem. Zaczynałam czytać rozdział, nie wiedząc, kto tym razem będzie narratorem. Gdy po chwili sytuacja się wyjaśniała, musiałam odnajdywać się gdzieś w międzywojniu, po chwili w Warszawie, jak najbardziej współczesnej - historia mnie prowadziła, ja się jej podporządkowałam. Wątki się plączą, zazębiają, układają się w głowie w niesamowity wzór, jak w mandali, o której zresztą mówią główne bohaterki - tylko z oddalenia widać jej urok. Ogniwem łączącym są Królowe - nie koronowane, lecz władające światem wokół siebie. Róża Król - służąca w żydowskim domu - to pierwsza z nich. Potem dwie panie - Ina Król i Magda Król. Babcia i wnuczka. Jest jeszcze Zofia - córka Iny, matka Magdy, ale jej autor nie dał szansy nawet odezwać się (sporo za to mówi się o niej). Główną bohaterką jest Ina, jednak określenie "babcia" nie bardzo do niej pasuje - jej życiorys to niemalże gotowy scenariusz filmu. Od Ity Zajtel - dziewczyny z żydowskiej dzielnicy Warszawy do Iny Marr - gwiazdy kina. Marcin Szczygielski zbudował postać Iny w oparciu o biografię aktorki polskiego okresu międzywojennego - Iny Benity. Nie będę pisać kim była, wystarczy bowiem wpisać jej nazwisko do wyszukiwarki, by przeczytać, jak znaną była postacią. Drugą ważną postacią jest Magda, typowa przedstawicielka "młodych gniewnych" - singielka w dziwnym związku z gejem, zatrudniona w korporacji, z kredytem. Wnuczka Iny, dziedziczka rodzinnych tajemnic, traum...i dużych pieniędzy. Powieść to kompilacja wielu biogramów, życiorysów autentycznych postaci, co autor zresztą zaznacza w kluczu do powieści. Domyślam się, że zebranie tylu materiałów kosztowało pana Marcina dużo wysiłku, ale jestem pewna, że była to fascynująca praca. Dla mnie klucz - swoiste posłowie - był równie fascynujący i poruszający jak cała powieść. Każdą z postaci sobie wygooglowałam, obejrzałam dostępne zdjęcia. Z łezku w oku wróciłam do starego, czarno białego kina. Obejrzałam film "Jego ekscelencja subiekt" z Iną Benitą w jednej z głównych ról. Niesamowite wrażenie - oglądać postać, o której się czytało... Marcin Szczygielski stworzył fikcyjną historię, wielce prawdopodobną, gdyż popartą datami, nazwiskami, tytułami filmów, o których można przeczytać. Stworzył historię oszałamiającą! "Poczet królowych polskich" to bardzo konkretna historia - wszystkiego w niej po trosze - jest i trudna acz barwna polska historia, i uczuć cała gama, i anegdoty, i nieszablonowi, nietypowi, kontrowersyjni bohaterowie, i współczesność ze swoją jaskrawością, i wspaniały język, i subtelność i naturalizm jednocześnie... Jest i Wilno, i Warszawa, i prowincja. Są teatry, pracownie krawieckie, garderoby aktorek, ploteczki i plotki. Sporo o środowisku gejów, transseksualistów tak międzywojennym, jak i współczesnym. Są żydowskie tradycje te przestrzegane, jak i te ignorowane... I powiedzonka Królowej - koniecznie muszę do nich wrócić, wynotować, rozgryźć, niektóre zapamiętać. Czy muszę dodawać, jak oceniłam tę książkę? Czy muszę jeszcze zachęcać? http://czytanieedyty.blogspot.ie/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka niewątpliwie bardzo wciągająca, a przy tym smakowicie gruba. Nie musiałam czekać na przeczytanie magicznych "pierwszych 50 stron" aby zdecydować, czy chcę czytać dalej - to jej niewątpliwy atut. Kolejnym jest klucz do powieści, stanowiący ciekawe źródło wiedzy przede wszystkim o postaciach Polski międzywojennej. Sprawia to, że czytanie powieści jest nie tylko przyjemnością samą w sobie, ale także swego rodzaju przygodą dla czytelnika. Minusem powieści jest to, kim jest jej bohaterka "współczesna" - jest to bowiem ponadtrzydziestoletnia singielka, z kredytem na mieszkanie, pracująca w korporacji, samotna, z przyjacielem gejem u boku. To schemat ograny przez listeraturę kilku ostatnich lat aż do znudzenia. Niemniej jednak historia bohaterki przedwojennej - zdecydowanie na plus.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Przedwojenny światek filmowy i historia Iny, gwiazdy, która zgromadziła ogromny majątek w czasie II wojny światowej. W tle emocje i rozterki życiowe Magdy, wnuczki Iny. Książka miejscami szokująca, w nieszablonowy sposób przedstawia stosunki polsko-żydowskie i historię II wojny światowej. Historia nie jest dramatyczna ani zbyt tragiczna, zdumiewa postrzeganiem homoseksualizmu, racjonalnie tłumaczy postępowanie Polaków wobec Żydów. Wciągająca i interesująca od pierwszej do ostatniej strony. Znakomicie opracowany klucz biograficzny.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)