Pan Pip
Lloyd Jones

Powieść Lloyda Jonesa to niewielka książeczka, reprezentująca prawdziwie wielką literaturę. Przemawia do czytelnika w sposób prosty i bardzo wzruszający, a jednocześnie składa mu w podarunku zadziwiającą życiową mądrość. Tutaj wszystko wydaje się inne: miejsce akcji, podjęty temat, realia, postawy bohaterów. Gdy jednak krytycznie przyjrzymy się nam, czytelnikom, zauważymy, że owa ,,inność" wynika tak naprawdę z naszej niewiedzy. To nie autor wspiął się na wyżyny oryginalności, ale my sami jesteśmy w pewnym stopniu ignorantami. Rzecz dzieje się na wyspie Bougainville - największej spośród wysp archipelagu Salomona - w makabrycznych czasach wojny domowej i blokady, nałożonej na wyspę przez rząd Papui Nowej Gwinei. Wykorzystywani przez lokalnych przedsiębiorców wyspiarze podnoszą bunt. Dochodzi do krwawych i długotrwałych starć między rebeliantami a czerwonoskórymi ,,najemnikami", masakrującymi miejscową ludność niejako w imieniu włodarzy. W samym środku iście piekielnej rzezi jeden jedyny biały człowiek - pan Watts - podejmuje się roli nauczyciela miejscowych dzieci. Targany własnym, tajemniczym dramatem, postanawia z sobie znanych przyczyn zaszczepić w dzieciach miłość do ,,Wielkich nadziei" Karola Dickensa. Problemem wyspiarzy jest jednak zatrważająca niewiedza, o której skali nie ma pojęcia przeciętny mieszkaniec krajów rozwiniętych. Dzieci z jednej strony są bezgranicznie zafascynowane wiktoriańską Anglią, a z drugiej - wyobrażają ją sobie w przedziwny sposób. Pozostaje ona dla nich nieodgadniona, nie do ogarnięcia umysłem i wyobraźnią. Nie do końca również są w stanie odróżnić fikcję od rzeczywistości, a głównego bohatera zaczynają traktować nad wyraz emocjonalnie. I to właśnie sprowadza na ich rodziny potężną tragedię. ,,Pan Pip" to wspaniała, mądra, zaskakująca powieść o odwadze, sile wyobraźni i miłości. To historia o wielkiej potrzebie posiadania autorytetu, o szacunku, jakim jesteśmy w stanie obdarzyć ludzi, którzy zaszczepią w nas wiedzę i pasję. O bezgranicznym zaufaniu. O wybaczaniu. Wreszcie - o fatalnych skutkach analfabetyzmu i niewiedzy oraz braku pomocy świata "zewnętrznego".

(Kliknij aby rozwinąć opinię)