Opowiem Ci o zbrodni
Katarzyna Bonda, Igor Brejdygant, Wojciech Chmielarz, Marta Guzowska, Małgorzata i Michał Kuźmińscy, Katarzyna Puzyńska

7 autorów, mających różniące się od siebie wykształcenie, ale jedno zamiłowanie, jakim jest pasja pisania, będą dodatkowo uczestniczyć w 6-odcinkowym cyklu dokumentalnym. 
OPOWIEM CI O ZBRODNI, jest zarówno tytułem książki, jak i kryminalnego programu, w którym przedstawione będą prawdziwe i tragiczne wydarzenia z przeszłości.

Rozwija nam się promocja rynku czytelniczego i forma reklamy literatury, chyba już to wszyscy zauważamy. Łączenie opowiadań w książce przez kilkoro autorów w Polsce już nie jest nowością. Z zaciekawieniem oglądamy coraz więcej zwiastunów/traillerów wydawanych publikacji.
Tym razem forma przekazu przeniosła się na ekran. Już wkrótce się przekonamy czy zostanie kupiona przez odbiorców.
"Czym się różni archeologia od śledztwa policyjnego? Niczym.."
Dla mnie nie ma tu lepszych bądź gorszych opowiadań. Nie jest to bowiem fikcja literacka, gdzie można próbować oceniać fabułę i logikę kryminału. Każda z tych zbrodni na swój sposób została ciekawie i dość obrazowo przedstawiona. Autorzy przekopywali się przez akta spraw, które czasem miały miejsce kilkadziesiąt lat temu. Na podstawie zebranych materiałów, swoimi słowami wprowadzili czytelnika na nowo w popełnione zbrodnie. Ich motywy były różne. Niektóre z tych spraw zostały zamknięte, do niektórych powracano. Jednym razem niezrozumiałe, ba nawet niedorzeczne, innym razem znów szokujące. Czy wszystkie będą miały swoje zakończenie, a winni zostaną ukarani?

Miłość, kiełbasa, kasztany i Archiwum X i nie tylko to łączy ludzkie tragedie.
Celem zbioru tych opowiadań jest próba odpowiedzi na pytanie: dlaczego one zostały popełnione i co kierowało sprawcami.

Małgorzata i Michał Kuźmińscy, antropolożka i dziennikarz, piszący powieści etnokryminalne i tym razem zajęli się problemami społecznymi. Wyciągnęli na wierzch zbrodnię, która spowodowała we mnie wrzenie krwi i wielkie niedowierzanie. Jaka moc sprawcza może zadziałać w zamkniętym środowisku? Czy te opisane sytuacje naprawdę miały miejsce? 
"Śledczy nie od razu zorientują się, że któraś z tych osób kłamie. Dojście do prawdy zajmie długie dwadzieścia lat".
Te wybrane zbrodnie dzięki temu dużemu przedsięwzięciu odżyją na nowo. Wszyscy ci pisarze, jak Marta Guzowska, archeolożka przekopywali się w brudach przeszłości. Niejednokrotnie tymi sprawami żyła cała Polska.
Ja nawet po przeczytaniu zbioru tych opowiadań, nie jestem w stanie pojąć rozumowania morderców. Opisane bestialskie czyny nie znajdą zrozumienia, mają jedynie wskazać zwykłe ludzkie słabości.

Pozycja obowiązkowa nie tylko dla fanów kryminałów, literatury faktu, ale również dla czytelników szukających prawdy we współczesnym świecie. 

Koncepcja książki spodobała mi się z dwóch powodów. Otóż w jednej książce zapoznam się z kilkoma autorami na raz, którzy ostatnio coraz bardziej podbijają literacki światek kryminałów. A z drugiej strony przeczytam parę historii kryminalnych w których lubię się zaczytywać albo oglądać filmy dokumentalne z tej tematyki. Książka mnie zaskoczyła i spełniła oczekiwania. Zaskoczenie było związane z tym, jak bardzo inne style mają Ci autorzy. A to sprawiło, że mam kolejne powody aby po jednych nie sięgać, a drugich się nie obawiać.

Książkę polecam tym którzy lubią kryminalne historie, a czasem kryminały, bo możliwość szybkie poznania w jednej książce parę styli autorów, pozwala wydłużyć listę książek do przeczytania lub całkowite wyrzucenie innych z tej listy.  

Nazwiska mówią same za siebie. Każdy znajdzie coś dla siebie, każdy autor zmierzył się z wybraną przez siebie zbrodnią z przeszłości. Najbardziej wstrząsneła mną historia opisana przez Kuźmińskich- zmowa milczenia mieszkanców wioski..... Bonda, Puzyńska i Chmielarz opisali swoje sprawy ciekawie, natomiast nie pasowała mi Guzowska: "Dziewczyna z dwoma kasztanami w kieszeniach i mężczyzna starszy od niej o 13 lat". Zdania powtarzane w każdym akapicie aż do znudzenia. Niby konwencja ciekawa, ale mnie jakoś nie porwała,

Książka stanowi zbiór opowiadań kryminalnych o zbrodniach, które wydarzyły się naprawdę.Właśnie to jest jej zaletą, bo fakty są dla mnie ciekawsze niż fikcja literacka, choć opisane zdarzenia wydają się nierealne ze względu na brutalność i pomysłowość oprawców. Dzięki temu, że każde z opowiadań napisane jest przez innego autora, możemy wyraźnie zauważyć, że każdy z nich ma bogaty, choć zdecydowanie rożny warsztat pisarski. Dla mnie ciekawa pozycja, zdecydowanie polecam.

Spodziewałam się trochę czegoś innego, a dostałam bardzo... nierówny zbiór opowiadanek.

Jedni lepsi, drudzy dziwni, jeszcze inni beznadziejni!

Zdecydowanie wybija się Puzyńska, której opowiadanie czytało mi się najlepiej. Najgorszym ogniwem książki jest Guzowska, która pisze jakby redagowała akta a nie starała się zrobić z tego jakiejś opowieści. Do tego ciągłe wtrącenia "nie wiem i nie chcę wiedzieć"... dziwaczne!

Kiepsko poszło też Brejdygantowi, Bonda i Kuźmińscy nawet dali radę, a Chmielarz zaskoczył mnie pisząc opowiadanie o tym jak sam pisał to opowiadanie (o ile to w ogóle ma sens). Chmielarz w tej krótkiej formie zawarł i informacje, które zaczerpnął z akt, a także własne prywatne wtrącenia np o tym jak został zaproszony do programu, czy jak opowiadał żonie o samej sprawie i procesie tworzenia opowiadania.

Książka, o której chcę dziś napisać ukazała się pod koniec ubiegłego roku. Jest ona publikacją podwójnie interesującą, ponieważ na jej podstawie powstał scenariusz sześcioodcinkowego programu telewizyjnego o tym samym tytule, który wszedł na antenę stacji Crime+Investigation Polsat w dniu 17 października 2018. Mało tego siedmioro czołowych autorów kryminałów podjęło się opisania, a następnie opowiedzenia przed telewizyjną kamerą 6 prawdziwych historii zbrodni, dokonanych na przestrzeni kilkudziesięciu ostatnich lat, w oparciu tylko i wyłącznie o akta policyjne oraz sądowe.

Tego intrygującego, lecz również wymagającego zadania podjęli się: Katarzyna Bonda, Igor Brejdygant, Wojciech Chmielarz, Marta Guzowska, Małgorzata i Michał Kuźmińscy oraz Katarzyna Puzyńska.

Każde z zamieszczonych w niniejszej antologii opowiadań jest zupełnie inne, a jego narracja z całą pewnością jest charakterystyczna dla danego autora bądź autorów. Poruszone historie są całkowicie prawdziwe, chociaż brzmią jak wyjęte z mrocznego kryminału.

Pisarze poprzez pryzmat własnych rozważań na temat wiedzy pozyskanej z akt próbują w sposób zbeletryzowany przedstawić sylwetki morderców i ich ofiar, w miarę możliwości ukazując potencjalne motywy, którymi mogli kierować się sprawcy, a także starają się zarysowywać, jak najbardziej prawdopodobne rysy psychologiczno- emocjonalne postaci ze swoich opowiadań.

Autorów wspierają również swoją wiedzą specjaliści z wielu okołokryminalnych dziedzin, co z całą pewnością czyni tę książkę jeszcze bardziej merytoryczną.

Na uwagę zasługuje również fakt, iż wstęp do tej książki napisał znany dziennikarz telewizyjny, Michał Fajbusiewicz, który od roku 1986 realizował znany program telewizyjny zatytułowany Magazyn Kryminalny 997 (w latach 1990-2017 był również jego prowadzącym), gdzie przy pomocy telewidzów próbowano namierzać różnorakich przestępców i dzięki temu doprowadzać do wyjaśnienia zagadkowych zbrodni.

Jak więc widzicie na całość powyższego zbioru składa się sama śmietanka dziennikarsko-śledczego i literackiego środowiska. Jeśli lubicie czytać i oglądać oparte na faktach kryminalne historie ta pozycja będzie dla Was strzałem w dziesiątkę.

* https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta *
https://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2019/01/zbrodnia-nie-jedno-ma-imie.html