Oocyt
Wiesława Pawłowska-Migdał

Jak wiemy medycyna jest nauką,która ciągle się rozwija. W środowisku medycznym nieustannie prowadzone są badania dotyczące wielu skomplikowanych przypadków. Jest to jedna z tych nauk w której lekarze nie ustają w staraniach,by odkryć nowe leki bądź też nowe metody leczenia mające nierzadko ratować ludzkie życie. Mimo to jednak zdarzają się w karierze lekarskiej przypadki,których medycyna nie potrafi wyjaśnić ,ani z punktu widzenia środowiska medycznego,ani tak zwyczajnie po ludzku. Kiedy myślimy Rodzina siłą rzeczy widzimy wzorcowy model rodzice i dziecko. Naturalnym pragnieniem dla każdego małżeństwa jest potrzeba posiadania dzieci, które będą owocem ich miłości. Niestety jak wiemy obecnie coraz bardziej wzrasta liczba par mających problemy z zajściem w ciąże. Na szczęście właśnie dzięki spektakularnym osiągnięciom medycznym udało się opracować wiele metod leczenia bezpłodności dzięki którym wzrasta procent tych,którym udaje się spełnić swoje największe pragnienie. Dziś natomiast chcę Wam opowiedzieć o Agnieszce. Kobiecie,której historia stała ewenementem medycznym. Jej historię opisuje Wiesława Pawłowska - Migdał w swojej książce ,,Oocyt" Agnieszka i Andrzej od wielu lat starają się o dziecko. Mimo wieloletniego leczenia pod ich dachem nadal nie słychać tupotu małych stópek. Kobieta tak bardzo pragnie zostać mamą,że nie potrafi niczym się cieszyć,a jej myśli nieustannie krążą wokół dziecka. To,co dzieje się z naszą bohaterką odbija się również na jej relacjach z mężem. Pewnego dnia za namową przyjaciółki i usilnym staraniom Andrzeja Agnieszka udaje się do lekarza,by wreszcie wziąć się za siebie. I ku swojemu ogromnemu zaskoczeniu słyszy ,, Jest pani w ciąży. Kiedy mija pierwszy szok dowiadują się,że jest to ciąża mnoga,ale jak się przekonacie to nie koniec szokujących wiadomości. To,co spotyka Rajskich uznane zostaje za cud... Tę niepozorną bo zaledwie kilkudziesięcio stronicową książeczkę czyta się dosłownie w mgnieniu oka. Nie dzieje się to jednak za sprawą niewielkiej liczby stron lecz tak wielu emocjom,które rodzą się w czytelniku. Podczas lektury tak bardzo się w nią wciągamy,że nie zdajemy sobie sprawy że to koniec. Autorka swoją książką daje nadzieje tym,którzy już ją stracili. Pamiętajcie w medycynie nawet cuda się zdarzają. Nigdy nie powinniście w to wątpić:) Moja ocena to:9/10 Pozdrawiam, Agnieszka Kaniuk

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Oocyt" to krótka aczkolwiek bardzo treściwa historia małżeństwa Agnieszki i Andrzeja, którzy od wielu lat pomimo leczenia bezskutecznie starają się o dziecko. Kobieta ma niesamowicie zmienne nastroje, wiec jej mąż oraz najlepsza przyjaciółka Karolina z troski o jej zdrowie próbują namówić ją na wizytę u lekarza - mąż podejrzewa początkowe stadium depresji zaś Karolina klimakterium. Ostatecznie Agnieszka decyduje się na wizytę u lekarza, konsultacja ta nie pozostawia najmniejszych wątpliwości, co do tego, że kobieta jest w ciąży, co samo w sobie jest dla niej niewiarygodne, a na dodatek okazuje się, że jest to ciąża bliźniacza. Po początkowym szoku nasza bohaterka wręcz nie posiada się ze szczęścia, dzieli się wspaniałą nowiną ze swoim mężem, który początkowo reaguje zupełnie odmiennie niż Agnieszka się tego spodziewa... Z czasem jednak wszystko wraca do normy, pomimo tego, iż odmienny stan Agnieszki nie przebiega typowo i musi ona pozostawać pod nieustającą kontrolą lekarzy i być hospitalizowana. Jeśli chcecie poznać dalsze losy Agnieszki, Andrzeja oraz ich mających dopiero pojawić się na świecie potomków oraz rozwikłać znaczenie tytułowego oocytu zajrzyjcie koniecznie do niniejszej książki. Gwarantuje Wam, iż jej zakończenie będzie dla Was sporym zaskoczeniem, autorka bowiem zaserwowała czytelnikom coś bardzo niebanalnego. Jedyne, czego mnie osobiście nieco w tej powieści zabrakło jest choćby odrobinę głębsza analiza psychiki oraz emocjonalności wykreowanych przez panią Wiesławę Pawłowską-Migdał bohaterów. Według mnie zabieg ten dodałby tej pozycji jeszcze większego wyrazu, charakteru oraz specyficznego smaczku. Niemniej jednak niniejsza publikacja traktowana jako całość jak najbardziej trafia w mój czytelniczy gust, dlatego też mogę ją polecić również Wam. Za udostępnienie egzemplarza do recenzji dziękuję Warszawskiej Grupie Wydawniczej. * https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta * http://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2016/07/tajemnica-oocytu.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"To chyba niemożliwe. To nie może być prawda!". Natura potrafi nawet w dzisiejszych czasach zaskoczyć wszelakich maści lekarzy medycyny, którzy czasami przecierają oczy ze zdumienia. Wszyscy wiemy o tym, że niepłodność to problem, jaki dotyczy coraz większej ilości par starających się o dziecko, dlatego też nie dziwi fakt, że temat ten zostaje coraz częściej eksploatowany przez pisarzy w ich książkach. Czy da się go jednak ugryźć od nieco innej strony, niż pokazanie walki z niemożnością zajścia w ciążę? "Oocyt" to książka, która podejmuje taką właśnie próbę. Wiesława Pawłowska-Migdał to autorka, która w 2013 r. wydała zbiór dla dzieci pt. "Szmaragdowe baśnie". Agnieszka oraz jej mąż od wielu lat nie mogą zostać rodzicami, bowiem obydwoje są niepłodni. Bohaterka tocząc daremną walkę z losem, coraz bardziej pogrąża się w rozpaczy i nic nie jest w stanie zapewnić jej radości. Mąż widząc jej pogłębiającą się depresję, zaleca ukochanej wizytę u lekarzy. Agnieszka będąc u ginekologa, nie spodziewa się jaką diagnozę otrzyma. Niespodziewana ciąża, a do tego dość osobliwa, zmienia bowiem jej cały świat. Od samego początku zaintrygował mnie tytuł tej książki, bowiem ze słowem "oocyt" nigdy do tej pory się jeszcze nie spotkałam. Po przeczytaniu medycznej definicji tego wyrazu wiedziałam już, że pojęcie to będzie stricte związane z ciążą i zapłodnieniem, jednak do ostatnich stron nie sądziłam, że stanie się także swoistym symbolem tego, co wydarzyło się na sali porodowej. Muszę przyznać, że pomysł autorki na taki finał ciąży Agnieszki zaskoczył mnie i przypadł do gustu, bowiem spotkałam się z czymś, czego moja wyobraźnie nigdy by nie wykreowała. Pod wpływem lektury, zaczęłam nawet szperać w czeluściach internetu, by znaleźć podobne przypadki. Okazało się jednak, że to wyobraźnia pisarki nakreśliła taki właśnie scenariusz. "Oocyt" to książka, która niestety posiada widoczne mankamenty, przed którymi nie ustrzegła się autorka. To utwór dość krótki, zawierający niecałe sto stron, w którym niestety zabrakło głębszych kreacji psychologicznych bohaterów. Zarówno Agnieszka, jak i jej mąż zostali przedstawieni dość płytko, bez analizy ich przemyśleń i emocji, to dla mnie dość papierowi bohaterowie. Postać lekarza, doktora Kamińskiego i jego rodzące się uczucie to natomiast dla mnie dość nieprawdopodobny wątek, który nie przekonał mnie w żadnym aspekcie. W jego przypadku również autorka nie pokusiła się o głębszą analizę psychologiczną i podeszła do tej kreacji raczej w sposób behawioralny. Utwór Wiesławy Pawłowskiej - Migdał to lektura na jeden wieczór, która niewątpliwie intryguje interesującym przypadkiem medycznym, jaki wymyśliła na potrzeby swojej książki autorka. I z pewnością ze względu na ten aspekt fabularny, pozostanie w mojej pamięci na dłużej. Książka na jeden wieczór, wzbudzająca sporą dawkę przemyśleń.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)