Ocalenie Callie i Kaydena
Jessica Sorensen

Poprzednia części serii, "Przypadki Callie i Kaydena", spodobała mi się, choć nie była objawieniem i znalazło się kilka aspektów, które wypadły trochę za słabo w moim odczuciu. Niemniej jednak z niecierpliwością wyczekiwałam kontynuacji i wzięłam się za nią z ogromną przyjemnością. To, czego najbardziej brakowało mi w pierwszym tomie, a co już na wstępie mogę powiedzieć, że tu wygląda o wiele lepiej, to emocje, których jest tu naprawdę dużo, co mi się niezwykle spodobało. Niepokój mieszał się z ekscytacją, strach ze wzruszeniem, radość ze wzburzeniem i choć czułam, jakby to wszystko z czasem opadało, to jednak pozostawiło po sobie niesamowity efekt, o wiele lepszy od "Przypadków..." Jeśli chodzi o fabułę, to nie znajdzie się jej tutaj zbyt wiele. "Ocalenie Callie i Kaydena" składa się głównie z przemyśleń bohaterów próbujących znaleźć jak najlepsze wyjście z sytuacji, w jakiej się zaleźli i starających się ocalić swoją drugą połówkę. Tak więc druga cześć nie obfituje w akcję, która pojawia się dopiero pod koniec, niewiele działań zostaje podjętych, a mimo to nie mogę powiedzieć, że się nudziłam. Wręcz przeciwnie, z zainteresowaniem śledziłam rozwój historii oraz dalsze losy bohaterów i przez cały czas towarzyszyła mi pewna doza niepewności. "Przypadki..." i "Ocalenie..." dzieli wyraźna różnica. Podczas gdy pierwsza z nich miała nieco lżejszy klimat i w pewnym sensie można było być zauroczonym, to druga jest pod tym względem cięższa, wyraźnie czuć ponurą, depresyjną atmosferę. Callie wraz z Kaydenem muszą wspólnie walczyć o siebie samych, swoją przyszłość, a także o swoją wolność i ocalenie, dlatego też jest tu mniej słodkich momentów między bohaterami, jak w poprzedniej części i szczerze powiedziawszy trochę mi tego brakowało. "Ocalenie..." wypada znacznie lepiej zarówno pod względem bohaterów, jak i również pod względem psychologicznym. Poznajemy bliżej Kaydena, jego dzieciństwo i życie, które musiał znosić, emocje, które gnieździł w sobie przez wiele lat. Callie zaś wyraźnie rozwija się w związku z przeżytymi wydarzeniami, staje się odważniejsza i pewniejsza siebie, a przede wszystkim pozostaje silna i walczy nie tylko o swoje szczęście, ale także o szczęście ukochanego. Myślę, że "Ocalenie Callie i Kaydena" jest o niebo lepsza od swojej poprzedniczki. Ci, którzy już czytali pierwszą część z pewnością sięgną po drugą, bo jest to wręcz obowiązkiem. Autorka nie stwarza tu niczego nowego, a pokazuje, jak wygląda rzeczywistość, z czym możemy się spotkać w dzisiejszym świece. ----- http://mojeksiazki-ola.blogspot.com/2015/10/ocalenie-callie-i-kaydena-jessica-sorens.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Po zdarzeniach z pierwszej części książki Kayden trafia do szpitala. Najpierw do normalnego, a potem do psychiatrycznego. Dlaczego? Pociął się. Tak przynajmniej twierdzi jego matka i lekarze. Callie jednak w to nie wierzy. Uważa, że zrobił to ojciec chłopaka. Mężczyzna zniknął, nikt nie wie gdzie jest. Mimo problemów Kaydena w związku z okaleczeniem może dostać wyrok za pobicie Caleba, jeżeli ten wniesie oskarżenie. Nikt oprócz najbliższej rodziny chłopaka nie może go odwiedzać. Rani to Callie, jednak rozumie, że Kayden musi się wyleczyć. Wraca do college'u, jednak myślami jest przy ukochanym. Dziewczyna zdaje sobie sprawę, że jeżeli chce do ocalić musi wyjawić swoją tajemnicę. Tylko w ten sposób wszyscy zrozumieją Kaydena. Chłopak jest jednak twardy, nigdy nie pozwoli na to Callie, bo przecież to on ma ją ochraniać. Po jego wyjściu z zakładu psychiatrycznego bardzo się zmienił. Jest bardzo zdeterminowany, żeby zakończyć związek. Jedyne słowa, które w kółko powtarza to "Nie zasługuję na ciebie", "Powinnaś znaleźć sobie kogoś innego". Czy Callie znajdzie w sobie dość siły, żeby walczyć o ich miłość? Jeżeli nie, to czy zniesie ból rozstania? Czy dziewczyna wyjawi swój bolesny sekret? Ciężko opisać to, co czuję po przeczytaniu książki. Zarówno Callie, jak i Kayden mieli w życiu takie zdarzenia, które naznaczyły ich całe życie. Autorka w swojej powieści dała im niezłą lekcję. Zresztą nie tylko im, ale również nam, czytelnikom. Sprawia, że spojrzymy inaczej na nasze życie. Nikt z nas nie chciałby mieć takich problemów, jak oni. Jessica Sorensen pokazuje, że kiedyś trzeba znaleźć w sobie siłę, jeżeli chcemy walczyć o to, co dla nas ważne. Historia dwójki całkiem niezwyczajnych nastolatków jest bardzo emocjonalna, ale przez to jakby szlachetniejsza. Kolejna książka Young Adult, którą mogę pochwalić.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Akcja książki dzieje się kilka dni po tym jak kończy się pierwszy tom. Wszystko się sypie na łeb, na szyję. Kayden trafia do szpitala i nikt nie może go odwiedzać prócz rodziny. Callie ciężko to wszystko znosi, a wydarzenia z końcówki pierwszej części wracają każdej nocy. Chłopakowi grozi sprawa w sądzie, a jedyny sposób by go uratować to wyjawienie prawdy na światło dzienne przez Kaydena i Callie. Jednak czy ta dwójka jest na to gotowa? Czy uda im się stawić czoła światu i prawdzie? Szczerze, końcówka "Przypadki Callie i Kaydena" mnie rozwaliła i myślałam, że więcej płakać nie będę.. Ha Ha Chciało mi się płakać co drugi rozdział! Dosłownie musiałam ją przerywać co jakiś czas, by się otrząsnąć i ogarnąć wszystko co właśnie tam się działo. Nie chce wam spojlerować, ale ta część była jeszcze lepsza! Ta książka to istny wyciskacz łez. Jest pełna bólu, tajemnic, wyznań, pragnień i strachu. Bohaterowie są przepełnieni bólem i strachem przed przyszłością. Starają się na nowo poukładać swoje życie i zrozumieć co to jest miłość, jak to jest kogoś kochać i starają się wyleczyć i oderwać od swojej przeszłości. I naprawdę żałuję, że to już koniec tej historii, bo autorka mogłaby jeszcze napisać jeden tom, w którym by wyjaśniło się kilka wątków i bardziej przybliżyło historię jednego z bohaterów

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Każdy skrywa pewne tajemnice i nie chce, by wyszły na światło dzienne. Boimy się ich, że ktoś się dowie i już nigdy nie spojrzy na nas tak jak wcześniej. Najgorsze są te, które nie powstały z nasze winy. Chronimy naszych sprawców. Czemu? W końcu to oni zawinili, a nie my, ale nie potrafimy powiedzieć głośno o naszym cierpieniu. Czujemy wstyd, smutek, często sami się obwiniamy. Ukrywamy nasze sekrety przez wiele lat i być może nigdy ich nie ujawnimy, ale czasami pojawia się w naszym życiu osoba, która zdobywa nasze zaufanie i sprawia, że chcemy rozbić mur, którym się ogrodziliśmy i walczyć o wolność, nowe życie. Strach jest przejmujący, paraliżuje nas, ale czujemy, że tylko jeśli wyjawimy najgorsze sekret, wtedy wszystko stanie się lepsze. Zrzucimy wtedy kajdany, które nas okalają i będziemy pieli się na sam szczyt i już nikt nie odbierze nam bezpieczeństwa oraz wolności. Przychodzę dziś do Was z recenzją wzruszającej, pięknej książki, do której mam wielki sentyment, czyli ,,Ocalenia Callie i Kaydena" autorstwa Jessici Sorensen. Zapraszam!
,,Bądź osobą, którą miałaś być, a nie tą, którą inni postanowili z ciebie zrobić." Mroczny sekret, od lat skrywany przez Kaydena w końcu wyszedł na jaw. Co gorsza, chłopak stoi w obliczu groźby oskarżenia przed sądem o pobicie. Jedynym sposobem, by mógł oczyścić swoje imię jest zdradzenie przez Callie jej tajemnicy. Ale Kayden nigdy jej o to nie poprosi. Zamiast tego zrobi wszystko, co w jego mocy, by ją chronić. Nawet jeśli oznacza to opuszczenie przez niego jedynej dziewczyny, którą kiedykolwiek pokochał.
Callie wie, że Kayden pogrąża się w ciemności i rozpaczliwie pragnie go ocalić. Lecz uda jej się to jedynie wtedy, gdy stawi czoła swojemu największemu lękowi i wyzna wszystkim własne bolesne tajemnice. Pomysł przerwania milczenia wzbudza u niej trwogę, ale nie tak wielką, jak myśl o utracie Kaydena.
,,Ocaliłaś mnie niezliczoną ilość razy. Nie tylko wtedy, gdy uniknąłem bicia, albo kiedy zadzwoniłaś po karetkę, ale ponieważ pokazałaś mi, że cię obchodzę... Pokazałaś mi, że jestem wart, by o mnie dbać."
,,Ocalenie Callie i Kaydena'' to niesamowita, piękna, szczera powieść, która opowiada o sile miłości, trudnościach z zaufaniem innej osobie, sekretach, które nadszedł czas wyjawić oraz o mrocznych zakamarkach ludzkiej duszy. Zarówno Kayden, jak i Callie zostali bardzo skrzywdzeni i reagują w różny sposób na okrucieństwa, które towarzyszą im od dziecka. Przeszli długą drogę, a teraz nadszedł czas, by zacząć nową, a starą pozostawić za sobą, co znaczy, że tajemnice skrywane od nich od lat muszą zostać głośno powiedziana, a być może wtedy bohaterowie pozbędą się krępujących ich więzów. Jessica Sorensen ukazuje mroczne zakamarki duszy, strach oraz wstyd, które czują ofiary, pewność oprawców oraz moc przyjaźni. Historia Callie i Kaydena nie jest usłana różami, mają za sobą okrutną przeszłość, która ciągnie się za nimi, ciągle czują strach i wolą skrywać się w swojej skorupie, ale kiedy się poznają ,to się zmienia. Stają się odważniejsi, pewniejsi siebie, silniejsi. Ich miłość cały czas ewoluuje i dodaje im energii, by pozwolić odejść przeszłości i zacząć nowe życie razem. Książka napisana jest z perspektywy głównych bohaterów, czyli Callie i Kaydena, a każdy rozdział poprzedzony jest zadaniami z listy, którą stworzyła dziewczyna ze swoim najlepszym przyjacielem Sethem. Podoba mi się to, że autorka stwarza prawdziwe postacie, które muszą się zmierzyć ze swoimi problemami. Każdy z nich ma bolesną historię i czekam niecierpliwie na wydanie kolejnych części powieści. Są wartościowe, rzeczywiste i magiczne. Nie można po nie nie sięgnąć. Przyciągają do siebie i zapraszają do zapoznania się z ich historią, przy której czytaniu kręci się łza w oku, a serce bije szybciej. Te książki się przeżywa,a nie czyta!

,,Czasem najlepsze rzeczy to te niezaplanowane; decyzje podjęte pod wpływem chwili." Callie od czasu poprzedniej książki stała się bardziej otwarta, ufna, silna. Cały czas zmaga się z sekretem skrywanym od lat i powoli przekonuje się, że nadszedł moment, w którym chce zwierzyć się z niego rodzinie i sprawić, by sprawiedliwość dosięgła jej gwałciciela. Kayden pomógł jej się otworzyć, dzięki niemu oraz Sethowi stała się odważniejsza, towarzyska, asertywna. Teraz nadszedł czas, by to właśnie ona pomogła chłopakowi, który zawrócił jej w głowie i odegnała od niego mrok. Kayden załamał się. Boi się zaufać samemu sobie i panicznie próbuje odsunąć od siebie Callie. Nie chce jej zranić. Ma wiele problemów, staje się coraz bardziej zagubiony i stroni od przyjaciół. Sądzi, że nie jest wart miłości, ale Callie się nie podda. Obydwoje podejmują trudne decyzje, a wyjawienie skrywanych od dzieciństwa tajemnic może ich ocalić. Seth, choć wydaje się pewny siebie, nie jest już taki w kontaktach z Greysonem. Boi się zaufać innej osobie, nie chce powtórzyć sytuacji z przeszłości. Luke zmaga się ze swoją matką. Pragnie od niej uciec i stara się jak może, by o tym zapomnieć. Nie mogę doczekać się jego historii, którą wydawnictwo ma w planach. Mam nadzieję, że zostanie szybko wydana, ponieważ nie wiem, jak przeżyję odwyk od historii bohaterów tej cudownej powieści.
,,Ocaliłaś mnie niezliczoną ilość razy. Nie tylko wtedy, gdy uniknąłem bicia, albo kiedy zadzwoniłaś po karetkę, ale ponieważ pokazałaś mi, że cię obchodzę... Pokazałaś mi, że jestem wart, by o mnie dbać." ,,Ocalenie Callie i Kaydena" to pełna emocji, wzruszająca, ekscytująca powieść, która rozpala zmysły i sprawia, że serce bije szybciej. Jestem nią całkowicie oczarowana i spoglądam z dumą na półeczkę, w której zagrzała sobie miejsce. Wiem, że jeszcze do nie powrócę i nigdy o niej nie zapomnę. Piękna, magiczna, mocna książka, która sprawiła, że nie mogę się skupić na innych pozycjach. Twórczość Jessici Sorensen nie jest wyidealizowana, a prawdziwa. To, co przytrafiło się bohaterom, mogło zdarzyć się każdemu z nas. Najważniejsze, by nigdy nie tracić nadziei i głośno mówić o swoim cierpieniu. Zawsze znajdzie się osoba, która rozświetli nasz dzień. Na dziś to już koniec. Mam nadzieję, że dacie jej szansę, bo naprawdę warto. Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Druga część serii nie wywołała we mnie większych emocji. Callie jest coraz silniejsza, a za cel bierze sobie ocalenie Kaydena. Bohaterowie próbują zmierzyć się z demonami przeszłości. Czy im się uda? Przekonajcie się sami. Niestety, schematy, powtórzenia, przewidywalność sprawiają, że ta część trąci nudą. W dodatku denerwowało mnie zachowanie Kaydena, który w jednej chwili chciał odsunąć od siebie Callie, bo na nią nie zasługiwał, a w drugiej przywierał do jej ust. I tak ciągle. Zero konsekwencji, jedno wielkie rozdarcie, a tak nie postępują ludzie dorośli. Powieść jak dla mnie była na siłę przeciągnięta, a kluczowe wydarzenia zostały całkowicie spłycone. Niestety, ale do kolejnej części nie zostałam zachęcona.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kaydena spotkało w życiu wiele smutnych chwil. Jego dzieciństwo było przepełnione agresją i bólem. Nigdy nie miał oparcia w ramionach rodziców. Po jego głowie krążą samobójcze myśli. Nie radzi sobie z emocjami i ucieka do ostrych narzędzi. Jednak jak w wielu pięknych bajkach, pojawia się "ona". Na drodze Kaydena staje piękna i wrażliwa Callie, która jest tak samo krucha jak on, ale to dzięki niej jego życie staje się lepsze. Oboje mają mroczne tajemnice, z którymi muszą się zmierzyć. Muszą stawić czoła swoim koszmarom, aby zostawić przeszłość za sobą. Kaydena spotkało w życiu wiele smutnych chwil. Jego dzieciństwo było przepełnione agresją i bólem. Nigdy nie miał oparcia w ramionach rodziców. Po jego głowie krążą samobójcze myśli. Nie radzi sobie z emocjami i ucieka do ostrych narzędzi. Jednak jak w wielu pięknych bajkach, pojawia się "ona". Na drodze Kaydena staje piękna i wrażliwa Callie, która jest tak samo krucha jak on, ale to dzięki niej jego życie staje się lepsze. Oboje mają mroczne tajemnice, z którymi muszą się zmierzyć. Muszą stawić czoła swoim koszmarom, aby zostawić przeszłość za sobą. Callie jest cichą dziewczyną, która zaufała tylko Kaydenowi. Powierzyła mu swoją duszę, jak również ciało. Od wielu lat ukrywa bolesną tajemnicę, przez którą Kayden narobił sobie poważnych kłopotów. Chcąc uratować chłopaka, musi wyznać "to", co dręczy ją od wielu lat. Czy to zrobi? Czy zbierze w sobie dość odwagi, aby stawić czoła swoim koszmarom? A może jej miłość do Kaydena jest zbyt słaba? Pewne jest, że tych dwoje czekają trudne chwile oraz wiele wylanych łez, tych radosnych, jak również smutnych. Callie i Kayden są wyjątkowymi postaciami. Nie są idealni, mają swoją historię oraz blizny przeszłości. Autorka zabiera nas w podróż pełną emocji. Z każdej strony bije żar. Czytając "Ocalenie Callie i Kaydena" dostajemy rollercoaster pełen uczuć i przeżyć. To co dzieje się w tej książce jest trudne do opisania... Tego nie da się opisać, to trzeba poczuć podczas czytania. Jessica Sorensen przedstawiła nam dość smutną historię. Pokazała świat oczami dwóch osób - chłopaka, który nie radzi sobie z problemami i dziewczyny, która poznała smak okrucieństwa, jakim obdarzył ją przyjaciel brata. Jeśli potrafimy wczuć się w książkę , utożsamić się z bohaterami, to doznamy ogromnego szoku, który skłoni nas do przmyśleń nad życiem, do zadawania pytań "Jak to jest możliwe?", "Skąd biorą się takie ludzkie bestie?", "Dlaczego świat jest taki okrutny?" "Dlaczego ludzie są tacy obojętni?" Ale to nie koniec! Bo człowiek na samych fajerwerkach nie żyje, a książka nie jest tak idealna jak by się wydawało. Pomysł na całą historię, przedstawienie fabuły nie był zły. Zdecydowanie był dobry! Jednak jest pewne "ale", a mianowicie brakowało mi takiego ogromnego kopa w tej książce. Miałam wrażenie, że jest taka bez życia. Była monotonna i ciągnęła się, a akcja nie mogła się rozpędzić. Autorka dała zbyt dużo postaci, które w życiu cierpiały, przez co książka przytłaczała i ciężko się ją czytało.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wzruszajaca historia dwojga mlodych ludzi skrzywdzonych przez bliskich w zacisz domu. Kazde z nich w inny sposob prubuje poradzic sobie z trauma, ale te sposoby nie prowadza do niczego dobrego. Dopiero milosc i sila ktora sobie nawzajen daja pozwala im zmierzyc sie z problemem.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wreszcie piękne zakończenie. No mistrzostwo...I ten moment w którym mój ulubiony bohater mógł zginąć...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejna część losów Callie i Kaydena. Po dramatycznym zakończeniu pierwszej części bohaterowie zmagają się z problemami jakie napotykają na swojej drodze. Jednak dobrze wiedzą, że razem mogą przezwyciężyć wszystko. Wiedzą, że uczucie które ich połączyło ma ogromną siłę. Książka nasycona skrajnymi emocjami, zarówno bólem i cierpieniem jak i nadzieją i spokojem. Po jej przeczytaniu nie pozostaje nic innego jak czekać na trzecią cześć i dalsze losy Callie i Kaydena. Oby ich miłość przetrwała każdą burzę!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka jest kontynuacją "Przypadków Callie i Kaydena". Ponownie spotykamy się z bohaterami i brniemy wspólnie z nimi przez życie, jak się okazuje jedną z najtrudniejszych czynności dla niektórych osób. Kayden po pobiciu Caleba ląduje na komisariacie policji, z którego wyciąga go jego ojciec, który jak się można domyślić za chwilę pokaże swoją mroczną stronę. Tak się dzieje, jednak tym razem Kayden mu się przeciwstawia, pierwszy raz w życiu. Dochodzi do szarpaniny, ojciec chwyta nóż i dźga syna, po czym ucieka. "Zostałem sam. To prawda, ciąłem się. I przez chwilę przemknęła mi przez myśl nadzieja, że nadejdzie mój koniec. Cały ból, nienawiść i poczucie, że nie jestem nic wart, znikną po tych dziewiętnastu latach ostatecznie." Kayden nie może poradzić sobie z tym, i daje upust emocjom w jedyny dla niego sposób - tnąc się. Odnajduje go Callie, która już myśli, że go utraciła. Czy tych dwoje ma szansę by się wzajemnie ocalić? Czy tylko wyjawienie dręczących ich tajemnic osobom trzecim, może ich ocalić? Czy znajdą w sobie tyle siły i zaparcia, aby otworzyć się przed światem? Czy ocalą siebie nawzajem i swoją miłość? Autorka po raz drugi zabrała nas w przejmującą historię, ociekającą na każdej stronie emocjami. Bohaterowie nadal borykają się ze swoimi problemami. Poznajemy tutaj dokładniej psychikę Kaydena, który jest zagubiony, nie ma poczucia własnej wartości, a przede wszystkim nie wie co to takiego miłość. Nigdy jej w życiu nie zaznał, dlatego jest to dla niego obce uczucie. Jego rodzina nawet w obliczu tragedii, nie czuje się odpowiedzialna za to co się stało, a wręcz wciąż go o to obwinia. "-Kaydenie Owens. Nie pozwolę, byś zrujnował reputację tej rodziny." Nikt z rodziny nie przejmuje się jego uczuciami, dla nich najważniejsza jest reputacja i co powiedzą inni ludzie. Jak dziecko opuszczone przez swoich rodziców ma potrafić iść do przodu nie oglądając się za siebie? Jedynie wsparcie jakie Kayden posiada, ma w trójce swoich przyjaciół jakimi są: Callie, Luke i Seth. Każdy z tej gromadki przyjaciół, został w ten czy inny sposób doświadczony przez życie. Każdy z nich skrywa w sobie jakieś mroczne tajemnice. Każdy próbuje przed czymś uciekać. Callie ze wszystkich sił, pragnie ocalić Kaydena. Nigdy wcześniej nie wiedziała, że on daje upust swoim emocjom poprzez cięcie się. Dlatego jest w szoku, kiedy się o tym dowiaduje. Mimo wszystko pragnie go uratować. Nie ocenia go, nie odsuwa się od niego. "Nagle wszystko rozumiem. Kayden nie może mnie pokochać, bo nie rozumie miłości. Pojmuje tylko ból, cierpienie i rozczarowanie, ale nie miłość." Życie dla obu nie było i nie jest łaskawe, a jednak to Callie odnajduje w swojej kruchości, tyle siły, by przeciwstawić czoła przeciwnościom losu. Rozumie, że tylko prawda, może ocalić ją i Kaydena. Czy znajdzie w sobie tyle siły, by wyjawić swój sekret rodzinie i skłonić Kaydena do wyjawienia jego sekretu, komuś kto mu pomoże? "Może to przeznaczenie skierowało moje kroki, bym mogła go uratować, a on mnie, a potem przywieść nas do tego momentu, w którym jesteśmy całkowicie szczęśliwi, wolni i zadowoleni z życia." "Ocalenie Callie i Kaydena" to niezwykła książka, która poruszy serce każdego czytelnika. Pomoże otworzyć nam oczy na świat i uświadomi nam, że człowiek czasem nie może cofnąć przebiegu wydarzeń, ale z całą pewnością może mieć wpływ na to jak będzie wyglądała jego przyszłość. Zarówno "Przypadki..." jak i "Ocalenie..." poruszyły moje serce do głębi i muszę przyznać, że to jedne z lepszych książek jakie do tej pory przeczytałam w moim życiu. Pozwalają mi inaczej zapatrywać się na niektóre rzeczy w życiu każdego człowieka. Gorąco zachęcam Was do sięgnięcia po te pozycje. "Nie mogę cofnąć się w czasie i zmienić biegu wydarzeń, ale mogę ruszyć do przodu i stworzyć życie, którego pragnę."

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kayden jest oskarżony przed sądem o pobicie swojego rówieśnika. Jedyne co może go uratować to to, że Callie ujawni swój najmroczniejszy sekret. Chłopak nie ma zamiaru jej prosić o tak duże poświęcenie i woli zostać oskarżony niż ją o to prosić. Dziewczyna wie, że jeżeli nic nie zrobi to jej ukochany, który chociaż zamknął się na nią, po swojej próbie samobójczej, gdy go uratowała skończy w więzieniu. Nie chce do tego dopuścić i stawia czoła swoim demonom po 6 latach walki z nimi.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kayden nie może dłużej ukrywać swojego sekretu, szczególnie po tym, co zdarzyło się w domu rodziców. Pogrąża się coraz bardziej w ciemności, a świadomość, że może zostać oskarżony o pobicie nie ułatwia mu powrotu do zdrowia. Wie, że Callie może go ocalić, zdradzając swój własny sekret, lecz stara się do tego nie dopuścić. Ich życie jest trudne, bolesne, lecz razem są silniejsi, jednak wszyscy są przeciw ich miłości, czy uda im się ocalić siebie nawzajem?  „Przypadki Callie i Kaydena” całkowicie skradły moje serce. Historia dwójki młodych ludzi, którym los nigdy nie sprzyjał, a życie przepełniał ból i strach. Ich sytuacja jest dojmująco smutna, dlatego uczucie, które rozwinęło się między nimi było tak wyraziste. Nie jest to opowieść o cudownej miłości, tylko życiowa historia dziewczynki i chłopca, którzy zostali zranieni do tego stopnia, że musieli nauczyć się życia od nowo. Zakończenie pierwszego tomu wbija w fotel i właściwie czytelnik musi sięgnąć po ciąg dalszy. Początkowo czułam rozczarowanie, gdyż nastawiłam się na dalszy obraz związku głównych bohaterów. Tak się jednak nie stało. Kayden przebywa w ośrodku i jest separowany od Callie. Sprawiło to, że brakowało mi ich bliskości. Kayden popadł w samopotępienie i borykał się z brakiem pewności siebie. Jego ciągłe podkreślanie, że nie jest wart Callie było zwyczajnie denerwujące. Miałam wrażenie przeciągania tej powieści, lecz żeby być sprawiedliwym powiem, że wynikło z tego również coś dobrego. Bliżej poznałam Lucke’a, a jest to postać godna uwagi, której autorka poświęci osobne tomy, których już nie mogę się doczekać. Seth również odgrywa tutaj znaczącą rolą i z pewności dobrze było poznać szczegóły z ich własnego życia. Zdarza się, że książki, na które czekamy nie spełniają naszych oczekiwań, lecz nie zawsze jest to coś złego. Dużo myślałam o historii tej dwójki, nawet kilka dni po skończonej lekturze, dlatego to, co otrzymałam nie było tym, czego chciałam, równocześnie będąc tym, czego potrzebowałam. Tak bardzo wniknęłam w historię Callie i Kaydena, że zaznałam spokoju dopiero, kiedy oni ocalili się nawzajem. Autorka umiejętnie wpływa na czytelnika i zapewnia lekturę, której nie można przewidzieć.

Autorka nie upiększyła tej historii, tylko przedstawiła ją realistycznie. Idealnie odzwierciedliła uczucia ludzi złamanych, ból i odrzucenie oraz brak akceptacji. Naprawa tak druzgocących ran wymaga czasu i pracy, odczuwałam smutek Kaydena i Callie, płakałam z nimi, śmiałam się i zdeterminowana trzymałam kciuki by im się udało. Rzadko spotyka się bohaterów, którzy tak bezceremonialnie wkraczają w duszę czytelnika i pozostawiają po sobie chaos. „Ocalenie Callie i Kaydena”  jest pełnie miłości, oczyszczenia i namiętności między młodymi ludźmi, którzy pragną kochać i być kochanym, a wpływ tej książki na czytelnika potwierdza tylko, że warto zaznajomić się z tą lekturą. Polecam 5/6

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jessica Sorensen to amerykańska autorka powieści typu Young Adult, które opowiadają o trudnych życiowych aspektach, a jednocześnie ich styl jest na tyle lekki, że te kwestie nie przytłaczają Czytelnika swoim wymiarem. „Ocalenie Callie i Kaydena” to drugi tom z tego cyklu, pierwszy – „Przypadki Callie i Kaydena” miał bardzo przychylne opinie Czytelników, a przed nami trzeci tom „The resolution”. W tym cyklu jest także opowieść „Violet & Luke” oraz „Seth & Greyson”, czyli postaci, które występują w „Callie i Kaydenie” jako role drugoplanowe, choć jednocześnie wystarczająco wyraziste, aby ich historia toczyła się równocześnie w tle. Cała książka nie jest niczym rewelacyjnym patrząc na fabułę, ale jest ciekawym studium autodestrukcyjnego umysłu, potraktowanego co prawda trochę po macoszemu, niemniej jednak jest to cecha odróżniająca „Callie i Kaydena” od innych książek z gatunku Young Adult.

Wychodzę z założenia, że wolę aby ludzie czytali, nawet Harlequiny niż nie czytali w ogóle, doceniam sens pozycji z cyklu Young Adult, które choć mogą wydawać się irytująco naiwne, to jednak opowiadają ważkie kwestie dla młodszych pokoleń. Mimo iż sama zdecydowanie wolę cięższą literaturę, to czasem celem odpoczynku dla mózgu, pozwalam sobie sięgnąć do lżejszych pozycji, które nie przytłoczą mnie nadmiarem refleksji i wytężonej pracy umysłu, ale jednak opowiedzą sobą jakąś historię, która poruszy struny w mojej duszy. 

Więcej na zukoteka.pl

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Z pewnością jeszcze nie raz wrócę do tej lektury. Wszystko mi się w niej podoba: lekki, plastyczny i porywający styl pisania, wartka, wciągająca akcja, wnikliwa i wiarygodna psychologia postaci oraz ważne tematy skłaniające do przemyśleń i refleksji. Czego chcieć więcej? Pełna satysfakcja. Polecam!!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zaczęłam czytać z wielką ochotą i nadzieją na fajny rozwój historii. I powiem szczerze, że spodziewałam się czegoś nieco lepszego... ale to nie oznacza, że żałuję przeczytania! Jakoś nie mogłam wczuć się w losy bohaterów. Były trochę naciągane i takie "rozlaźnięte". Książka liczy sobie 384 stron, a spokojnie można było usunąć zbędne, nic niewnoszące momenty i skrócić całość do tych 300 stron :D Kolejną i ostatnim już minusem tego tomu jest to, że zabrakło tu jakiegoś zaskoczenia - w poprzednim było wiele zwrotów akcji, wiele reakcji "wow!"... a tym razem niestety nie ;)

Ale teraz już czas na same "ochy i achy"! Bohaterzy są genialni, polubiłam się z nimi już w "Przypadkach..." i tak pozostało do końca. Autorka wykreowała ich tak, że szybko się do nich przywiązuje i wczuwa w ich losy. Wciąż zastanawiałam się co ja bym zrobiła na ich miejscu. Nie można im odmówić też logicznego myślenia. 
To co podobało mi się jeszcze bardziej, to to że, że historia nie jest sielankowym romansem. Dużą rolę odgrywają tu przeżycia bohaterów - Callie i Kaydena, a nie tylko ich miłość, która wszystko uleczy i sprawi, że smutki i traumatyczne zdarzenia pójdą w zapomniane :) 

Autorka potrafi grać na uczuciach czytelnika. Wprowadza do książki wiele szczęśliwych, wręcz zabawnych momentów, by już za chwilę zrobić obrót o 180 stopni i wywołać smutek u czytającego. Sprawia to, że książkę czyta się jeszcze lepiej i ma się ochotę poznać dalszy rozwój sytuacji.
Ze stylem pisania bardzo się polubiłam, czyta się go szybko i lekko... poza tymi nieszczęsnymi, nieco nudnymi momentami ;) 
https://pospolitaola.blogspot.com/2018/10/recenzja-ksiazki-ocalenie-callie-i.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)