Notatki stopą pisane

Ocena: 4.75 (4 głosów)
...Z faktu, że nie ma się rąk, wynika pewna korzyść, nigdy nie gubi się pierścionków ani rękawiczek... z pamiętnika Leny.

Jak wszyscy rodzice, państwo Johannson oczekiwali dziecka z niecierpliwością. Obojętne: dziewczynka czy chłopiec, byle było zdrowe i miało wszystko na swoim miejscu. Lena miała „na miejscu” tylko głowę, tułów i prawą nogę. Reszta była zdeformowana. Dziewczyna odbyła długą drogę: od płaczącego, budzącego grozę otoczenia niemowlaka do studentki konserwatorium w Sztokholmie, w klasie śpiewu. Sposób, w jaki Lena oswajała swe kalectwo, stał się głośny w Szwecji. Wkrótce powstał film o Lenie, a ona sama stała się znana. Ksią żka jest historią życia tej dzielnej dziewczyny, jej niezwykłych osiągnięć. Bóg dał mi siłę, bym umiała radzić sobie z bólem i ci erpieniem... napisała na zakończenie książki. O tym, że książka Leny jest balsamem na obolałe serca i dusze, świadczą setki list ów, które otrzymuje. Odpisuje na nie... stopą.

Informacje dodatkowe o Notatki stopą pisane:

Wydawnictwo: WAM
Data wydania: 2003 (data przybliżona)
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN: 83-7318-050-8
Liczba stron: 180

więcej

Kup książkę Notatki stopą pisane

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Oczywiście, wiele razy zastanawiałam się, dlaczego tyle jest wokół cierpienia, nieszczęść, chorób i kalectwa. Wiele razy zadawałam sobie pytanie, czemu Bóg na to pozwala. Nie chcę się tu porywać na dowolną interpretację, ale, być może, jest tak dlatego, że to, co nas rani, sprawia nam ból, jednocześnie kształtuje nas jako ludzi. Być może ciemność istnieje po to, by uwydatnić jasność.


Więcej
Więcej cytatów z tej książki
REKLAMA

Zobacz także

Notatki stopą pisane - opinie o książce

Avatar użytkownika - arven1989
arven1989
Przeczytane:2015-01-12, Ocena: 5, Przeczytałam, 52 książki 2015,, Mam,
Bardzo mądra książka o tym jak wiele daje wychowanie "na zdrowych zasadach" (matka bohaterki jest fizjoterapeutką, co wiele daje) przez rodziców osób z niepełnosprawnością, jak wiele daje podejście do tego faktu, ile można osiągnąć, (oczywiście każdy ma swoje ograniczenia niezależnie od tego w jakiej znajduje się sytuacji) ale to nastawienie jest jednym z ważniejszych czynników. Autorka pokazuje swoją drogę, wcale przecież nie łatwą, lecz inspirując. Na tym przykładzie widać jak odmienna może być mentalność w innych krajach, jeśli chodzi o osoby niepełnosprawne, a to ze skrajności popadamy w skrajność. Zarówno Szwecja jak i Japonia czy Indie o których pisze autorka, podchodzą do tego w inny sposób, niemniej w sposób nieco odmienny niż w Polsce. Warto się zapoznać!
Link do opinii

Lena Maria Klingvall urodziła się niepełnosprawna ,
noworodkowi brakowało rąk i miała zniekształconą jedną stopę .
Ale rodzice zdecydowali że nie oddadzą jej do ośrodka dla niepełnosprawnych .
Sami się zajmą niepełnosprawnym dzieckiem.
Z tej książki płynie tyle optymizmu ,że czyta się ją z uśmiechem na twarzy.
Lena Maria ani razu nie skarży się na swoją niepełnosprawność ,czerpie z życia pełnymi garściami.
Pływa, maluje,śpiewa, gra .
Wzięła nawet udział w igrzyskach paraolimpijskich.
Niewielka z wyglądu książka ,a tak mobilizująca .
Ta kobieta jest przykładem , że nie można się poddawać mimo trudności , jakie życie jej przysporzyło .

Polecam ,bo naprawdę warto przeczytać :-)

Link do opinii
Avatar użytkownika - gosia_gosia16
gosia_gosia16
Przeczytane:2014-11-13, Ocena: 4, Przeczytałam, 52 książki 2014,
Avatar użytkownika - jolantasatko
jolantasatko
Przeczytane:2014-02-03, Ocena: 6, Przeczytałam, 2008,
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Aldona z Podlasia
Aldona Anna Skirgiełło
Aldona z Podlasia
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Rozbłyski ciemności
Andrzej Pupin ;
Rozbłyski ciemności
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy