Nikt mnie nie ma
Asa Linderborg Linderborg

Poruszająca serce opowieść o codziennym życiu małej dziewczynki i jej taty.

Bardzo wzruszająca książka, prawie aż do łez. W książce jest świetnie pokazany obraz społeczeństwa i miasta industrialnego. Można żywo wyobrazić sobie tych wszystkich pracowników dojeżdżających rowerem do Zakładów Metalurgicznych. Asa nie miała łatwego dzieciństwa. Gdy miała 4 lata matka ją zostawiła z ojcem mającym problem z alkoholem i odeszła z facetem. Ojciec dziewczynki pomimo problemu alkoholowego starał się o swoją małą “dziewuszkę”, rozpieszczał ją słodyczami. Dziewczynce gdy była mała wydawało się, że ma cudownego ojca, porównywała go do Kapitana Efraima z Pippy Pończoszanki. Ojciec był jej osobistym bohaterem. Wydawało się jej normalnością, że się nie kąpią i nie śpią w pościeli. Dopiero z czasem, gdy zaczęła dorastać a u ojca problem alkoholowy zaczął się pogłębiać, i był nazywany nieudacznikiem i wyśmiewany przez swoje rodzeństwo, wtedy zauważyła, że nie wszystko jest tak jak powinno być. I pomimo wielu wad własnego ojca, łączyła ją z nim niesamowita więź i zawsze go broniła. Później gdy jako nastolatka wyprowadziła się do “matki – nie wiem czy taka kobieta porzucająca własne dziecko zasługuje na to miano”, pomimo tego, że unikała ojca i wstydziła się go, w dalszym ciągu czuła łączącą z nim więź. Nawet gdy dorosła, założyła własną rodzinę, w dalszym ciągu łączyła ją silna więź z ojcem, zawsze go próbowała zrozumieć i wybaczała mu. To naprawdę ciężka, smutna książka. O dziwo napisana lekko, bo czytałam ją kilka godzin. Ta książka pokazuje jak ogromny wpływ na dorosłych dzieci alkoholików ma dzieciństwo i od tego nie da się łatwo odciąć.

Książki nie mogę uznać za wybitne dzieło. Zwykła historia jakich wiele. Kilkuletnia Åsa mieszka wraz z ojcem Leifem, który jest dla niej bohaterem i najważniejszą osobą w życiu. Jednak z czasem podziw zmienia się w wstręt i "nienawiść" . Leif jest alkoholikiem, który nie dba  o dziecko. Nie pilnuje aby myła zęby , śpią bez pościeli , może chodzić spać kiedy chce i robić co chce. Kiedy Asa dorasta postanawia zamieszkać ze swoją mamą. Coraz rzadkiej spotyka się z ojcem. Kontakt się urywa i wznawia go kiedy sama urodziła dziecko. Cała rodzina uważa Leifa za nieudacznika i alkoholika.

Nie ma nic nadzwyczajnego w książce , jest napisana smutnym ponurym jezykiem.

Czy polecam ? raczej nie . Opis ksiażki jest zachęcający - ale zawartość niestety nie zachwyca.