Jerzy Chociłowski - absolwent wydziału prawa UW, publicysta, reporter i tłumacz. Autor zbiorów reportaży (m.in.: Okruchy Azji, Bali - kwiat z ogrodu snów, Szarada indyjska, Wietnam bez 17 równoleżnika). Wydał też Limeryki swawolne oraz tomik opowiadań Zdrada w Czarciborzy. Ponadto na koncie: W świecie wiatru i wierzb, Talia niezwykłych postaci II RP oraz Podwieczorki u Lucyfera (szczere do bólu rozmowy Stalina z Hitlerem). Ostatni redaktor naczelny popularnego w swoim czasie miesięcznika ,,Kontynenty".
Lata 1918-1939 zapisały się w historii Polski nie tylko rozwojem gospodarczym i politycznymi zawirowaniami towarzyszącymi odbudowie niepodległego państwa, ale także znaczącymi zmianami obyczajowymi, wśród których na pierwszy plan wysuwa się emancypacja kobiet.
Nadzwyczajne, niepospolite, zachwycające, wybitne, nietuzinkowe. Bez kompleksów, na przekór stereotypom, często wbrew społecznym normom i przesądom, śmiało rozwijały skrzydła w sztuce, nauce, literaturze i polityce. Odważnie prezentowały światu owoce swojego talentu, z zapałem współtworząc intelektualne i artystyczne zręby odzyskanej polskiej państwowości. Bez nich uboższe byłoby nie tylko międzywojenne XX-lecie, ale i czasy nam współczesne. Wspaniałe kobiety, o których warto i trzeba pamiętać.
Wydawnictwo: Muza
Data wydania: 2017-09-13
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN:
Liczba stron: 320
Dwudziestolecie międzywojenne to nie tylko intensywna odbudowa kraju po ponad stu latach niewoli. To nie tylko rozwój gospodarczy i liczne polityczne zawirowania. Dwudziestolecie międzywojenne to także przemiany obyczajowe i zdobycie praw przez kobiety. To pozwoliło kobietom na rozwijanie swoich pasji i prezentowanie ich światu. Wśród bohaterek tej książki znalazły się m.in. Elżbieta Barszczewska, Maja Berezowska, Irena Eichlerówna, Pola Gojawiczyńska, Wiktoria Kawecka, Halina Konopacka, Lucyna Messal, Zula Pogorzelska, Marta Zaleska-Rydzowa.
Zapewne dla nikogo nie będzie wielkim zaskoczeniem, że uwielbiam sięgać po biografie i monografie dotyczące historii w szczególności naszej Ojczyzny. Uwielbiam poszerzać swoją wiedzę w tym zakresie. Niestety Niezwykłe kobiety drugiej Rzeczypospolitej nieszczególnie pozwoliły mi cieszyć się z nowo zdobytej wiedzy. Autor pokusił się o przedstawienie wielu bohaterek, ale nie zrobił tego porządnie. Nie poświęcił im odpowiedniej ilości swojego czasu. Czytając tę książkę miałam wrażenie jakbym czytała pisane chyłkiem na kolanie szkolne wypracowania dotyczące biografii jakiś postaci historycznych.
Książki naszpikowane datami i suchymi faktami mogą nużyć. Jednak książki, które wyróżniają się śladowymi ilościami ważnych dat oraz rzucanymi bez ładu i składu, jakby mimochodem faktów z życia przedstawianych postaci powodują chaos. Tak właśnie było z tą książką. Autor w większości przypadków nie pokusił się o przytoczenie najważniejszych dat, które mogłyby uporządkować chronologię. Jestem tą pozycją kompletnie rozczarowana. Tak naprawdę czuć było jakby była pisana po łebkach. Gdybym wiedziała wcześniej, czego mogę się po niej spodziewać, nie inwestowałabym w nią ani mojego czasu ani pieniędzy.
Książka opisująca w krótkich formach najbarwniejsze postacie II Rzeczpospolitej. Ich życie codzienne, kariery zawodowe, rodzinne, jak się bawili, kochali...
ZAPRASZAMY DO JEDYNEJ W SWOIM RODZAJU, SZCZEREJ DO BÓLU ROZMOWY STALINA Z HITLEREM. Autor bezbłędnie rozlicza dyktatorów i jednocześnie uchyla rąbka...
Przeczytane:2024-04-30, Ocena: 4, Przeczytałam, 68, 52 książki 2024,
Druga Rzeczpospolita to po Średniowieczu niezmiennie moja ulubiona epoka, więc bardzo chętnie sięgam po książki dotyczące tego okresu. W przypadku tej pozycji autor poszedł bardziej w ilość niż w jakość. Tak jakby chciał opowiedzieć o jak największej liczbie słynnych w II RP kobiet, ale ich historie są opisane bardzo pobieżnie i pozostawiają spory niedosyt. Mamy tutaj tak znane panie jak: Maria Skłodowska-Curie, Zofia Nałkowska, Aleksandra Piłsudska, czy Halina Konopacka, ale także te, których nazwiska niewiele już dzisiaj mówią (Maja Berezowska, Izabela Czajka-Stachowicz, czy Wanda Gertz). Duży plus ode mnie za rozdziały o Jadwidze Jędrzejowskiej (najlepszej polskiej tenisistce zanim pojawiła się Agnieszka Radwańska), o wielkiej poetce Kazimierze Iłłakowiczównie i o jednej z moich ulubionych autorek powieści historycznych, czyli Zofii Kossak.
Mam nadzieję, że lektura tej książki sprawi, że ktoś sięgnie po inne pozycje dotyczące kobiet II RP, aby pogłębić temat. Dla mnie książka lekko rozczarowująca, bo raczej nie znalazłam w niej nic nowego i zaskakującego, ale całkiem przyjemnie mi się czytało.