Niewypowiedziana
C.C. Hunter

Niewypowiedziana to trzecia i ostatnia część serii Wodospady Cienia po zmroku. Z przykrością rozstaję się z tym cyklem, ale mam nadzieję, że C.C. Hunter jeszcze nie powiedziała ostatniego słowa. Może zdecyduje się na dalszy ciąg, tym razem przybliżając nam postać czarownicy Mirandy, a być może skupi się na najbardziej tajemniczej w tej chwili, postaci Chase'a. Można na razie mieć nadzieję i poczekać na dalszy ruch amerykańskiej pisarki. Wodospady Cienia po zmroku to fantastyka, nie z najwyższej półki, ale też nie taka z dolnej. Przyjemny średniaczek, który czyta się rewelacyjnie, co z pewnością jest zasługą bardzo lekkiego pióra pisarki i całkiem ciekawej fabuły. Przygody nadnaturalnej młodzieży mogą przypaść do gustu szerszej części czytelników, nie tylko tym młodszym, do których niewątpliwie jest kierowana. Nie wszyscy wiedzą, że Wodospady Cienia to obóz - szkoła dla wyjątkowych młodych ludzi-nieludzi. Są wśród nich wampiry, elfy, czarownice, wilkołaki i inni zmiennokształtni. Dzięki pomysłowi Hunter mamy okazję poznawać ich życie, miłości, wzloty i porażki. Cała seria napisana jest interesująco i przyznaję, że bardzo miło spędziłam z nią czas. Nie brak tutaj ciekawych postaci i dynamicznej akcji, dzięki czemu czasami trudno było mi odłożyć książkę choć na chwilę. Niewypowiedziana to zamykająca cykl część. Całość poświęcona została głównie młodej wampirzycy Delli, jej życiu, kłopotom - nie tylko sercowym, przeszłości. Della według mnie okazała się wdzięcznym tematem. Dziewczyna jest postacią bardzo interesującą i nie tak ckliwą, jak Kylie. Della jest wyjątkową wampirzycą, która przeżyła dwie przemiany, dzięki czemu zyskała na sile i szybkości, ale dodatkowo, co zdarza się bardzo rzadko, ma kontakt z duchami. Do tej pory była związana ze Steve'em, chłopakiem zmiennokształtnym. Teraz przyspieszenie jej pulsu staje się zasługą Chase'a. "Chase Tallman. Chłopak, z którym, niestety, była związana. Chłopak, który oddał jej swoją krew, by się upewnić, że Della przeżyje rzadko spotykaną drugą przemianę wampiryczną, czyniącą ją odrodzoną, czyli silniejszą i groźniejszą wampirzycą przyciągającą duchy. Co prawda wcale się o to nie prosiła ani nie miała na to ochoty, zwłaszcza ten kawałek z duchami." W Niewypowiedzianej akcja kręci się wokół oskarżenia ojca Delli o zabicie swojej siostry dwadzieścia lat wcześniej. Dziewczyna nie wierzy w jego winę, ale to nie wystarczy. Trzeba zebrać przekonujące dowody, aby odsunąć podejrzenie od jej taty. Przecież nawet jeśli teraz ojciec traktuje ją jak kogoś obcego, to nie jest zły człowiek. Dziewczyna z pomocą przyjaciół stara się zebrać dowody na niewinność ojca. "To dobry człowiek, Chase. Wszystkie moje przyjaciółki chciały, żeby ich ojcowie byli do niego podobni, Kiedy wybierałyśmy się dokądś późnym wieczorem, tata zawsze nas odwoził. Odbierał wszystkie moje przyjaciółki i zawoził na miejsce, a potem przywoził z powrotem. Czasami po meczu piłki nożnej zabierał nas na kolację i lody (...) Nigdy nie ominął żadnego tańca ojca z córką, ani moich występów. Był moim mistrzem. Zawsze wiedziałam, że mam mnie kocha, ale tata... On mnie uwielbiał. Jeśli miałam jakiś problem, to właśnie do niego się zwracałam. I zrobiłby dla mnie wszystko." Niewypowiedziana, jak napisałam wcześniej to lekka fantastyka, przede wszystkim dla młodzieży, ale z całą pewnością spodoba się szerszemu gronu czytelników. Książka, tak jak wcześniejsze powieści C.C. Hunter czyta się po prostu sama. Jestem pewna, że rewelacyjnie nada się na letnie leniuchowanie. Komu polecić Niewypowiedzianą? Na pewno wszystkim wielbicielom fantastyki i paranormal romance. Pozycja obowiązkowa dla tych z was, którzy czytali Wodospady Cienia, a także wcześniejsze części Wodospadów Cienia po zmroku. Zapraszam do fantastycznego świata wykreowanego przez amerykańską pisarkę Christie Craig Hunter. Polecam. "Chase odrzucił głowę do tyłu i wybuchnął śmiechem. Ten dźwięk był dla jej uszu jak muzyka. A to, że byli razem, było niczym magia. A potem Chase przyciągnął ją do siebie (...) Della nie pamiętała, by cokolwiek wydawało jej się równie właściwe. Bycie z nim, obok niego." http://monweg.blogspot.com/2016/06/wodospady-cienia-po-zmroku.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Niewypowiedziana" to trzeci tom przygód Delli. Czekałam na tę książkę z niecierpliwością, tym bardziej, że zakończenie poprzedniej książki wbiło mnie w fotel. Jest to literatura młodzieżowa, a mimo to doskonalę się bawiłam czytając, nie tylko tę książkę, ale wszystkie, które wyszły z pod pióra Pani C.C. Hunter. ,,Wodospady Cienia. Po Zmroku" udowadniają, że wampiry, wilkołaki i inne nadnaturalne stworzenia nadal potrafią zainteresować i wciągnąć w wir nieprzewidzianych wydarzeń. Pomimo, iż bohaterowie nie są ludźmi, to ich problemy są takie same jak normalnych członków społeczeństwa. Della boryka się z akceptacją własnej natury, stara się zrozumieć swoje serce i rozgryźć Chase'a, lecz najwięcej zmartwień przysparza jej sytuacja rodzinna. Ojciec dziewczyny został oskarżony o zabójstwo siostry, a nowa zbrodnia w okolicy, nie ułatwia mu życia. Mężczyzna ma luki w pamięci, ale wie, że w sprawę były zaangażowane potwory. Tak właśnie postrzega swoją córkę, widzi, że zaszła w niej zmiana i odpycha ją od siebie. Boi się Delli, lecz ona pomimo niechęci ojca, robi wszystko, by mu pomóc. Postawa wampirzycy jest godna pochwały, lecz w tej części zachowywała się również samolubnie. Odpychała Chase'a, mimo że on ją wspierał. Chłopak zyskał moją sympatię już w poprzednich tomach, ale w ,,Niewypowiedzianej" jego notowania jeszcze wzrosły. Wszechwiedzący narrator odegrał tu znaczącą rolę, ponieważ poświęca tyle samo uwagi Chase'owi, co Delli. Mamy możliwość poznać go lepiej. Jest wrażliwy i odważny, troszczy się o bliskich. Przyznaję, że młody agent stał się moim ulubieńcem. Podoba mi się jego otwartość i wytrwałość względem małej złośnicy, która charakteryzuję się częstymi i spektakularnymi wybuchami złości. Nie jest to tylko historia romansu tej dwójki, bo znajdziecie w niej elementy kryminału, akcji oraz powieści grozy. Ten ostatni, dlatego iż duchy potrafią być również niebezpieczne i przyprawić o dreszcz niepokoju. Książkę czyta się bardzo szybko, bo i akcja jest zawrotna. Bohaterowie próbują rozwikłać tajemnice morderstwa staruszków, znaleźć prawdziwego mordercę Bao Yu oraz udźwignąć tajemnice Rady Wampirów. Na dokładkę dochodzi miłość, która nie jest prosta i łatwa. W lekturze bardzo denerwowały mnie telefony, których nikt nie odbierał, nikt nie czytał SMS-ów i ogólnie rzecz ujmując, można by je wyrzucić, bo były całkowicie bezużyteczne. Może wydawać się to szczegółem, do tego nie istotnym, lecz po którymś z rzędu nieodepranym połączeniu i zignorowanej wiadomości, byłam coraz bardziej zirytowana. Na szczęście książka ma znacznie więcej dobrych momentów, a kilka malutkich minusów można wybaczyć. ,,Niewypowiedziana" to lekka i przyjemna lektura z barwnymi bohaterami, których łatwo pokochać. Porusza wiele problemów, z którymi boryka się nie tylko młodzież, ale i ich rodzice. Zawrotna akcja zachwyca, a błyskotliwe dialogi bawią. Wampiry i wilkołaki mnie nie zawiodły i udowodniły, że nadal potrafią być przebojowe. Polecam 4+/6

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

 C. C. Hunter wierzy w duchy i to widać w jej powieściach. W „Niewypowiedzianej” prezentuje sferę duchową w znacznie bardziej agresywny i wizualny sposób. Czytelnik idealnie jest w stanie wyobrazić sobie duchy pojawiające się w książce i teraz naprawdę można się ich bać. We wcześniejszych książkach ciężko było zrozumieć strach Delli przed pojawianiem się tych aberracji. Teraz Delia zaczyna powoli akceptować swoje zdolności spirytystyczne i stara się czerpać z tych objawień jak najwięcej. To dzięki swoim wizjom znalazła Liama i Natashę w drugiej części. Być może dzięki duchowi ciotki będzie w stanie udowodnić niewinność swojego ojca.

Całość recenzji na zukoteka.blox.pl

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Czy będzie happy end?

To już ostatnie spotkanie z ,,Wodospadami Cienia po zmroku". Młoda, silna i odważna wampirzyca zabrała nas w niezwykłą podróż po jej świecie. Świecie pełnym istot nadprzyrodzonych, duchów, emocji i uczuć. C. C. Hunter doszła do perfekcji w Wodospadach Cienia. Seria takie jak ta - pełna fantastyki, emocji, humoru i tajemnicy nie mogła zakończyć się lepiej. Fani Wodospadów jednocześnie cieszą się i plączą. Cieszą się, bo ,,Niewypowiedziana" to wisienka na torcie całej serii, płaczą, bo to niestety pożegnanie z Dellą i jej przyjaciółmi.

,,Nigdy nie odwracaj się od wyzwań."

Della musi ratować swojego ojca. Został oskarżony o morderstwo sprzed lat, o morderstwo swojej siostry. Della zrobi wszystko, by dowieść prawdy. Jednak dochodzi do kolejnych morderstw, a prawdziwy sprawca obu zbrodni pozostaje nieuchwytny. Z pomocą swoich przyjaciół Della stara się łączyć fakty. Pomaga jej Chase, który coraz bardziej ją intryguje i który nie kryje się ze swoimi uczuciami. W tym fatalnym okresie Della musi wybrać do kogo należy jej serce.

,,Serce jej waliło, zapomniała się w nim i w jego dotyku na swojej szyi. Otrzeźwiła ją radość w jego oczach."

Chyba nie muszę mówić, że pokochałam obóz (przepraszam, teraz już szkołę) w Wodospadach Cienia od pierwszego tomu. Przygody Kylie śledziłam z wypiekami na twarzy. To była prawdziwa przejażdżka emocjonalnym rollercoasterem. Jednak Della i jej własne przygody sprawiły, że straciłam dla tych bohaterów głowę. C. C. Hunter stworzyła wspaniały świat pełen przygód, tajemnic i zagadek, pełen miłości i przyjaźni, pełen uczuć i niekończących się emocji. Przebrnąwszy przez tyle tomów jej pomysłu i stylu mogę powiedzieć tylko jedno - to mi się nigdy nie znudzi!

Hunter ma zdolność do kreowania postaci. Jej bohaterowie są wyraziści - silni, odważni, emocjonalni, z pazurem. Każdy ma w sobie inną cechą, za którą go kochamy. W ,,Niewypowiedzianej" każdy z bohaterów zapada w pamięć, każdego dostrzegamy. To właśnie jest ten wyjątkowy sposób kreowania postaci - każdy ma swoje pięć minut w powieści, a w naszej głowie tkwi do nieskończoności.

,,Wciąż jestem. Wciąż tęsknię. Wciąż kocham."

,,Niewypowiedziana" to bardzo dobra książka. Kończy ona trylogię ,,Wodospadów Cienia po zmroku" i to jest w niej najgorsze. To uczucie, że już nie przeczytamy o Delli. ,,Wodospady Cienia" oraz Wodospady Cienia po zmroku" to serie zapadające w pamięć oraz strasznie wciągające. Ja przepadłam już na pierwszym tomie, innym zajęło to może trochę więcej czasu, ale ta cała masa fanów, które pokochały Wodospady Cienia to oznaka, że serie te są wart przeczytania. Jedno wam zagwarantuję - na pewno nie będziecie się nudzić.

Takich serii jak ta na rynku literatury jest bardzo dużo, toteż konkurencja jest ogromna. Istoty nadnaturalne mają swoje wzloty i upadki - raz jest o nich głośno, a raz ukrywają się w cieniu. Jednak jest pewien poziom, pewna równowaga, dzięki której powieści stają się nieśmiertelne. Na tym właśnie poziomie powinny znaleźć się powieści C. C. Hunter. Te książki nie są przesadzone, nie są przereklamowane. To dobre powieści dla młodzieży, i nie tylko, które sprawiają, że przenosimy się do innego świata, odrywamy się od rzeczywistości i razem z bohaterami przeżywamy nawet najmniejsze emocji. Znaleźć się w świecie stworzonym przez autorkę, to jak wygrać bilet na najlepszą przygodę w życiu. Szczerze polecam ,,Niewypowiedzianą", jak również poprzednie jej części oraz serię z Kylie w roli głównej.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)