Niewidzialny morderca
Agnete Friis

Wiele się tu dzieje. W ruinach starej bazy wojskowej w północnych Węgrzech dwaj biedni, naiwni romscy chłopcy odnajdują dawny magazyn broni. Nagle natykają się na coś bardziej wartościowego niż kiedykolwiek mogli przewidzieć. Konsekwencje tego znaleziska będą przerażające. Tymczasem w Danii Nina Borg stawia na szali życie swoje i rodziny, kiedy próbuje leczyć grupę obcokrajowców żyjących bezprawnie w kopenhaskich garażach. Co oni ukrywają i dlaczego są chorzy?
Autorki wprowadzają różne postacie i sytuacje, które początkowo wydają się niepowiązane. Jednak czytelnik zostaje nagrodzony gdy zróżnicowane kawałki poszczególnych historii ostatecznie łączą się w spójną całość.
Nina Borg to przykład postaci pozytywnej. Pracuje dla tajnego stowarzyszenia, które organizuje opiekę medyczną dla nielegalnych uchodźców. Niebezpieczeństwa, którym stawia czoło są przerażające. Nasza bohaterka jest jednocześnie odważna i nieroztropna, ponieważ wie, że sprowadza zagrożenie na siebie i swoją rodzinę, ale nie może być obojętna wobec potrzebujących. Nieraz bardzo ciężko jej pogodzić obowiązki wobec rodziny z jej chęcią pomocy wygnańcom społecznym.
Książka unaocznia wzruszający los uchodźców, którzy opuścili swoje domy w Europie Wschodniej zwabieni przez fałszywe obietnice. Widzimy tu obojętność duńskiego rządu wobec ludzkiego cierpienia. Ataki na mniejszości narodowe ciągle rosną, wiele osób gardzi intruzami, którzy mają czelność przebywać w ich kraju. Taka niestabilna sytuacja nieuchronnie doprowadza do licznych aktów przemocy. Uchodźcy tu przedstawieni są zmuszeni trwać w przerażających warunkach, nędzy i czekają na pomoc, która niestety nadchodzi bardzo rzadko. Jest dużo łatwiej siedzieć w zaciszu własnego domu, oglądając telewizję współczuć uchodźcom, znacznie trudniej, gdy spotyka się te osoby twarzą w twarz na ulicy. Kaaberbøl i Friis nakreśliły tu również bardzo prawdziwe oblicza przedstawicieli mniejszości narodowych i tych którzy nie dażą ich sympatią. Nina nie patrzy na nich przez pryzmat polityki. Widzi ludzi, którzy potrzebują pomocy, a ona daje im to bez względu na konsekwencje.
Jak czytałam tą książkę ubolewał nad sytuacją uchodźców. Podziwiłam Sándora młodego, romskiego studenta prawa, który próbował wznieść się ponad ubóstwo i ludzką nienawiść. Zastanawiałam się, jakie zmiany w życiu bohaterów tej powieści wywołają te przerażające wydarzenia.
Książka to niesamowity thriller pełen fascynujących scen pełnych napięcia, zaskakujący, do końca nieodgadniony. "Niewidzialny morderca" sprawia, że czytelnikiem wstrząsają dreszcze.
Pozycja ta jest drugim tomem z serii "Nina Borg". Postać pielęgniarki z Czerwonego Krzyża jest jedynym elementem wspólnym poszczególnych części, więc czytelnik może przystąpić do lektury tej pozycji bez znajomości poprzedniego tomu z tej serii.

Lene Kaaberbøl (rocznik 1960) urodziła się w Kopenhadze. Miała 15 lat, kiedy jej pierwsze dwie książki zostały opublikowane, a od tego czasu napisała ponad trzydzieści powieści i książek dla dzieci. Zdobyła wiele nagród krajowych i międzynarodowych, a jej prace zostały przetłumaczone na ponad 30 języków. Pisze głównie fantasy dla dzieci i dla dorosłych, literaturę kryminalną. Jest laureatką nagrody Nordic Children's Book Prize, którą otrzymała w 2004 roku.
Agnete Friis (rocznik 1974) pisarka znana jako współautorka "Chłopca w walizce". Książka znalazła się na liście skandynawskiego Glass Key Award, rywalizując z "Dziewczyną z tatuażem". Otrzymała również nagrodę za najlepszą powieść kryminalną 2008 roku. Została przetłumaczona na 10 języków, sprzedana w ponad dwóch milionach egzemplarzy. Agnete Friis jest również dziennikarką a także pisze dla dzieci i dla młodzieży.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Przyznaję że książka mnie zupełnie zaskoczyła , całkiem czegoś innego się spodziewałam po niej . Patrząc na okładkę i czytając opis w mojej głowie wykluła się myśl o jakimś psychopatycznym mordercy który biega z jakąś obleśnie zakrwawioną maczetą po ruinach byłego radzieckiego szpitala wojskowego i skraca o głowę wszystkich którzy się tam nieopacznie pojawią . A jest przy tym tak sprytny , bo być może kiedyś był pensjonariuszem rzeczonego przybytku i zna go jak własną kieszeń , że jest wprost niewidzialny i policja nie potrafi go złapać . Jakież było moje zdziwienie kiedy zaczęłam czytać o jakichś dwóch nastolatkach , węgierskich romskich chłopcach , którzy nocą włamują się na teren wojskowego szpitala pozostawionego przez Rosjan i mimo że w większości jest on już doszczętnie splądrowany i ograbiony ze wszystkiego co można spieniężyć , chłopcy nie rezygnują i szukają . Mają szczęście , tak im się przynajmniej wydaje , ponieważ trafiają na świeżo obsuniętą betonową zaporę , którą w pośpiechu stworzyli Rosjanie odchodząc z tego miejsca , a tam same dobra , między innymi puszka z materiałem radioaktywnym . Chłopcy chyba nie do końca zdają sobie sprawę z niebezpieczeństwa , jednak na pewno wiedzą że to co znaleźli można sprzedać i to za naprawdę ciężką kasę . Trzeba tylko znaleźć kupca . Potem zaczyna być dość chaotycznie , przenosimy się z akcją w różne miejsca , do różnych krajów i poznajemy całą gamę różnych osób . Na przykład Ninę i jej rodzinę i tutaj świetnie sportretowane zostały przez autorki relacje zapracowanej do niemożliwości matki z nastoletnią zbuntowaną córką , zwłaszcza że i ojciec też ciągle pracuje poza domem . Zaznajomimy się też z chorym na serce staruszkiem Skou-Larsenem , któremu właśnie zbudowano niemal pod oknami meczet z wielkimi wieżami , albo z Sándorem pół krwi Romem , który udaje że jest kimś zupełnie innym by móc studiować prawo w Danii i z jeszcze wieloma innymi osobami . Przez jakiś czas miałam myślowy oczopląs i pewne trudności z tym nadmiarem postaci , ale suma sumarum autorki doskonale sobie poradziły z niepogubieniem się i w końcu się okazało że to wszystko i wszyscy doskonale się ze sobą łączą i wszyscy są potrzebni . Ciekawie jest też opisane życie romskich imigrantów i hierarchie w ich rodzinach i klanach . Jest też wątek przestępczej działalności ludzi w porno i seks biznesie zwłaszcza dotyczący osób niepełnoletnich . Jeszcze muszę dopowiedzieć że najciekawszy okazał się oczywiście sam koniec kiedy się okazało kto , a zwłaszcza w jakim celu chciał kupić te materiały radioaktywne , to mi opadła przysłowiowa szczęka z wrażenia . Tak więc książka ta , mimo że spodziewałam się czegoś innego jednak mnie nie rozczarowała . Czytało się dobrze , akcja przemyślana , spójna i doprowadzona sprawnie do końca . Mogę więc z czystym sumieniem polecić.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W Sieci ,,Niewidzialny morderca" Lene Kaaberb?l, Agnete Friis wyd. Sonia Draga rok: 2014 str. 392 Ocena: 4,5/6 Coś cię męczy. Nic nie jest takie jak dawniej. Coś się zmienia. Coś prześladuje. Coś upomina się o ciebie. Niszczysz sam siebie, jesteś niszczony przez innych. Twój świat się rozpada. Nic nie jest tym, czym powinno być. Coś nie daje ci wytchnienia. Nie możesz spokojnie odpocząć. Brakuje ci powietrza w płucach. Nie masz siły jeść. Brakuje ci ochoty by żyć. To tam jest. Prześladuje cię. Musisz to zniszczyć, ale jak? Sándor żyje tak, jak zawsze tego pragnął i robi to, co daje mu szczęście. Mieszka w Budapeszcie i studiuje prawo. Spotyka się z Lujzą, w której jest po uszy zakochany. Ona w nim chyba również. W końcu z jakiego innego powodu wzięłaby go na rodzinną imprezę? Niestety, do pełni szczęścia brakuje Sándorowi czystości. Nie chodzi o czystość okolicy, czy czystość duszy. Nie ma na myśli również konieczności zmycia z siebie brudu, choć to ostatnie jest najbliżej prawdy. Sándor jest półkrwi Romem, o czym z całego serca stara się zapomnieć. Niestety, jego przeszłość postanawia się o niego upomnieć i zniszczyć to, co chłopak z takim mozołem starał się osiągnąć. Nina starała się być radosna. Ale choć jej wysiłki były ponadprzeciętne, nie była w stanie wykrzesać z siebie zapału i obdarzyć otoczenie promiennym uśmiechem. W pracy, zresztą jak niemal zawsze, nie działo się najlepiej. Chorzy, porzucone dzieci i najgorsza opcja - chore porzucone dzieci. W domu niestety było podobnie, a nawet gorzej. Ida ostatnimi czasy notorycznie ją ignorowała, Anton miał swój świat i nie potrzebował już matki w takim wymiarze, jak dawniej, a Morten... cóż, był sobą i po raz kolejny wyjeżdżał na kilka tygodni, by zająć się pracą. To zapowiadało nienajlepszy czas dla Niny. Do tego zawarła z mężem dość nietypową umowę - gdy go nie ma, nie pracuje dla Sieci. Nie pomaga uciśnionym, nie niesie pomocy - pracuje normalnie, jako pielęgniarka, wraca do domu i zajmuje się rodziną. Cóż ma jednak począć, gdy Sieć sama się o nią upomina? Skou-Larsen byłby szczęśliwy gdyby nie dwie rzeczy. Oszołomy, które postanowiły wybudować w jego okolicy budowlę sprzeczną z jego przekonaniami, i żona, która postanowiła uszczęśliwić go na siłę. Dom w Hiszpanii miał być ratunkiem dla jego skołatanego serca i chorych stawów. Niestety, okazało się, że żadnego domu nie ma, nie było i nie będzie. Ale hipoteka na ich obecnym lokum zostanie na lata. Pieniądze były i zniknęły, a kobieta nie ma sobie nic do zarzucenia. Wierzy, że Skou-Larsen się myli i ich wymarzone gniazdko właśnie się buduje. Niestety, na Helle nie da długo się denerwować. W końcu kobieta ma już swoje lata, w jej wieku nie trudno zostać oszukanym no i Skou-Larsen kocha swoją żonę ponad wszystko. Jak więc mógłby zarzucać jej, że zmarnowała ich przyszłość. Lepiej po prostu przejść nad tym do porządku dziennego. Większym problemem jest to, co dzieje się za płotem. Ale może pozbycie się kłopotu nie będzie takie trudne, wystarczy odrobina wysiłku i kontakty, które nawiązało się w przeszłości... S?ren wpada na pewien trop. Ktoś za pośrednictwem niepozornej medycznej strony internetowej próbuje dokonać zakupu. Nie chce jednak kupić gazików czy wody utlenionej. Ewidentnie chodzi o broń, która zagrozić może wielu istnieniom. Nie wiadomo jednak, ani kto chce ją kupić, ani jak wykorzystać. Trop wiedzie z Węgier do Danii. Czas nieubłaganie się kurczy, poszlak jest wiele, ale żadna z nich nie daje stu procentowej pewności. Kto szykuje atak i na kogo? By się tego dowiedzieć, S?ren będzie musiał wykazać się nie lada wiedzą i przenikliwością. Czy uda mu się rozwiązać sprawę, nim ktoś zginie? Po raz kolejny trafiłam na serię Thriller z Sonii Dragi, i ponownie się nie zawiodłam. Niewidzialny morderca jest świetnie napisany, trzyma w napięciu i do końca miesza czytelnikowi w głowie. Kto jest zły, a kto dobry. Kto wpadł w kłopoty przez przypadek, a kto z pełną premedytacją? Kto jest kupcem, a kto sprzedającym? I co jest przedmiotem transakcji? Pytań jest wiele, a odpowiedzi trzeba szukać głęboko. Autorki przedstawiają nam jeden problem z różnych punktów widzenia. Mieszają czytelnikowi w głowie i sprawiają, że przestaje on wierzyć w siebie i swoje umiejętności dedukcyjne. Miejscami powieść robi się denerwująca i jedynym sposobem na uwolnienie się jest odłożenie jej na półkę. Nie da się jednak zbyt długo bez niej wytrzymać. Bo chęć poznania dalszych losów bohaterów jest zbyt duża. Z tego też powodu lektury nie da się zakończyć w jeden wieczór. Niewidzialny morderca to tego typu pozycja, którą trawi się jakiś czas. A po jej zakończeniu czytelnikowi ewidentnie czegoś brak. Chce się więcej. I oby się to dostało. Pozycja warta uwagi. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Muszę przyznać, że książka jest ciężka w odbiorze. Sama nie wiem dlaczego. Czy to chodzi o styl pisania czy o zagmatwaną fabułę. A może mało sympatyczne postacie. 

Mamy tu trzy postacie, których drogi w pewnym momencie się krzyżują. Pierwsza z nich to Sandor, student prawa, pół - Rom, którego brat wpakował się  w poważne kłopoty, i przez którego został uznany za terrorystę. Druga to Nina, pielęgniarka z obozu dla uchodźców, której życie rozpadło się  przez kilka niefortunnych decyzji i nadmierne zaangażowanie w pracę. No i w końcu Soren, detektyw, który próbuje się  połapać o co tu chodzi. A wszystko  zaczyna się  na Węgrzech, gdzie dwójka romskich nastolatków znajduje coś, co powinno zostać  pod ziemią. 

Sama historia  jest nawet ciekawą, chociaż kilka rzeczy jest mocno nie dopracowana. Tempo akcji jest bardzo powalne, mało tu jakichś zwrotów akcji, czegoś  co by przykuło uwagę. Bardziej  to powieść psychologiczna z sensacyjnym wątkiem niż powieść akcji. Ale zakończenie rozwaliło mnie. Zawsze wiedziałam, że starsze panie nie są wcale takie fajne...

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)