Niechciane dziedzictwo Jagiellonowie
Maria Paszyńska

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki. "Niechciane dziedzictwo" to powieść historyczna, w której prawda historyczna łączy się z fikcją literacką. Książka rozpoczyna serię #jagiellonowie opowiadającą losy jednej z najpotężniejszych polskich dynastii. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki i przyjemny w odbiorze co sprawia, że książkę czyta się bardzo szybko i z dużym zainteresowaniem oraz zaangażowaniem. Historia Jagiellonów została tutaj tak zaprezentowana, że po prostu chciało się czytać kolejne strony, chciało się poznawać dalsze losy bohaterów i z przejęciem się je śledziło. Zupełnie inaczej niż w przypadku suchych faktów, których uczyliśmy się na historii w szkole. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona i bardzo dobrze poprowadzona. Razem z bohaterami przeniosłam się do czasów średniowiecznych. Historia została przedstawiona oczami przyjaciela Władysława i Kazimierza - Andrzeja, co było naprawdę świetnym zabiegiem. Obserwując historię Jagiellonów z jego perspektywy mogłam dowiedzieć się jak dokładnie wyglądało ich życie, jak wyglądała codzienność na dworze królewskim, z czym musieli się mierzyć, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Autorka w tak niesamowicie plastyczny i pobudzający wyobraźnię sposób ukazała życie bohaterów, że wielokrotnie miałam wrażenie jakbym brała udział we wszystkich wydarzeniami i jednoczenie chłonęła wszystkie towarzyszące głównym postaciom emocje. W tej historii nie brakuje oczywiście tajemnic, kłamstw, spisków, intryg, walki o władzę, ale także namiętności, które w tamtym czasie były na porządku dziennym. Wszystko tworzy spójną kompozycję, która wciąga bez reszty i zarazem pozwala w trochę inny sposób spojrzeć na rodzinę Jagiellonów. Miło spędziłam czas z tą książką i nie mogę się już doczekać dalszego ciągu ich losów. Polecam.

Maria Paszyńska ożywiła historie. Ubrała ją w uczucia, zapachy i barwy. Sprawiła, że suche fakty i daty nabrały zupełnie innego znaczenia. Historia Jagiellonów w wykonaniu Paszyńskiej tętni życiem i emocjami. Nie sposób się od niej oderwać.

Majestatyczny Wawel, podniosłe i bohaterskie czyny. Wielkie namiętności i zakazana miłość. Skandale, intrygi, zdrady, klątwy i złamane przysięgi. Walka o władzę i wpływy. Te wszystkie czynniki połączone w jednej powieści tworzą niesamowity klimat, który z rozdziału na rozdział staje się coraz bardziej realistyczny. Maria Paszyńska stworzyła obraz złotego wieku Jagiellonów, w sposób brawurowy, niezwykle plastyczny i wciągający. W mojej głowie wciąż żyją obrazy z ceremonii zaślubin, koronacji, pochówków. Czy tak było naprawdę? Tego nigdy się nie dowiemy, ale wizja Paszyńskiej zrobiła na mnie ogromne wrażenie.

„Niechciane dziedzictwo” to powieść, w której historia odgrywa ważną rolę, ale to bohaterowie tworzą jej podwaliny. Bohaterowie znani z przeszłości i ci stworzeni na potrzeby fabuły. To oni nadają rytm tej opowieści i odkrywają przed czytelnikiem arkana dawnych czasów.

Przez meandry dworskiego życia, królewskich obowiązków i międzyludzkich emocji sprawnie prowadzi nas narrator Andrzej. Obok historii Jagiellonów, z którą jest bezpośrednio związany, roztacza przed nami wizję swojego niełatwego życia. Z rozdziału na rozdział historia Andrzeja, robi się coraz ciekawsza. Możemy nie tylko poznać jego charakter, ale też przywiązanie i wręcz braterską miłość do synów Władysława Jagiełły.

Już dawno nie czytałam powieści historycznej z takim zapałem! Jestem zachwycona obrazami, które tak zręcznie namalowała Maria Paszyńska. Chłonęłam każde słowo z entuzjazmem i ciekawością.

Mogę śmiało powiedzieć, że od pierwszego rozdziału czułam, że ta powieść jest tym, czego bardzo mi brakowało na polskim rynku wydawniczym. Trudno mi było się z nią rozstać, by zająć się, codziennymi obowiązkami. W pracy myślami byłam przy bohaterach, którzy zdobyli moje serce. Autorka rozbudziła we mnie głód wiedzy, który w sposób naturalny i płynny pozwoliła mi zaspokoić. Posłużę się słowami Autorki, bo one doskonale oddają moje uczucia, które towarzyszyły mi przez całą powieść.

„Powiadają, że historia to baśń, która wydarzyła się naprawdę”.

„Niechciane dziedzictwo” to wyjątkowa lekcja historii, w baśniowej oprawie, która porusza serce i rozbudza ciekawość. Jestem przekonana, że Was również porwie i przeniesie do czasów Jagiellonów.

Ja czekam na kontynuację, a Was mocno zachęcam do lektury pierwszego tomu.

"Czas ma jednak tę właściwość, że odsłania sprawy, które miały pozostać w ukryciu. Obnaża też kłamstwa, sprawiając, że prawda wychodzi na jaw".

Pierwszy tom nowego, porywającego cyklu "Jagiellonowie" przenosi nas do średniowiecza. Czasów odległych, pełnych tajemnic, zaskakujących, nie do końca odkrytych. Życie Władysława Jagiełły dobiega końca, jego marzenia o następcy tronu w końcu się spełniły. Jego czwarta żona rodzi mu upragnionych synów. Nie wszystkim to się podoba. Po śmierci króla rozpoczyna się zażarta walka o władzę. Na tronie zasiada dziesięcioletni syn Jagiełły, Władysław III, krajem zaczynają rządzić regenci. Po uzyskaniu pełnoletności wyrusza na wojnę przeciwko Turkom i wszelki słuch o nim ginie. Niebawem na tron zasiada jego brat, który nigdy nie chciał być królem.

Od tej porywającej opowieści, w której prawda historyczna idealnie współgra z fikcją literacką utkaną na potrzeby fabuły trudno się oderwać. Wielowątkowa, a przy tym bardzo spójna opowieść. Fabuła dopracowana w każdym szczególe jest dynamicznie, ciekawie, ekscytująco, intrygująco. Autorka pisze naturalnie, barwnie, plastycznie, przyjemność z czytania ogromna. Zajmująco ukazani bohaterowie, wyraźnie, realnie nakreślone ich osobowości. Narracja toczy się z perspektywy Andrzeja, który był bardzo związany z synami Władysława Jagiełły.

Miałam wrażenie, że Wawel ożył, wyłonił się z mroku, jakby chciał, by jego tajemnice przeszłości ujrzały światło dzienne. Codzienność na dworze królewskim, spiski, intrygi, knowania, zażarta walka o wpływy, tajemnice. Wyraźnie nakreślona sytuacja, jaka panuje w ówczesnym świecie. Czyny na miarę bohaterstwa i te przynoszące wstyd, wielkie namiętności, zakazana miłość, walka o władzę, zakłamania, zdrady, klątwy, obłuda.

Czytanie powieści było prawdziwą przyjemnością, nasza wyobraźnia ma pole do popisu. Z niecierpliwością czekam na kolejny tom. Polecam!

,,Niechciane dziedzictwo" to książka jakiej mi brakowała w mojej bibliotece. Zaspokoiła w pełni mój gust czytelniczy. Autorka w przepiękny sposób i niezwykle barwnie zabrała mnie na wawelski dwór, na którym żądzą Jagiellonowie. Poznałam bliżej postać Władysława Jagiełły, który był 4 krotnie żonaty. I to właśnie 4 żona urodziła mu upragnionych synów: Władysława i Kazimierza. Po śmierci króla 10 -letni Władysław III obejmuje tron Polski, ale nie panuje zbyt długo. Gdy osiąga wiek męski wyrusza na wojnę z Turkami. Pod Warną ginie bez wieści. Tron powinien przejąć jego młodszy brat, Kazimierz. Jednak nie bardzo ma do tego ochotę. Odmawia również poślubienia brzydkiej królewny, wnuczki cesarza rzymskiego.

Całą historię opowiada Andrzej. Mężczyzna, który wychowywał się wraz z Władysławem i Kazimierzem. I bardzo spodobał mi się taki sposób narracji. Z niezwykłą wnikliwością ów bohater opowiada o swoim dzieciństwie, o tym co widział na Wawelu, a swoim pochodzeniu.

Powieści historyczne często napisane są językiem, który ciężko się czyta. Tutaj jednak, Pani Maria nie zamęcza czytelnika dawną polszczyzną, przez co lektura jest przystępna i przyjemna. Jagiellonowie byli potężną dynastią, ale książka nie jest gruba. Wystraczająca by w niej zamieścić wszystko co najważniejsze, by poczuć klimat XIV wieku. Zdrady, wielkie namiętności, kłamstwa, intrygi i złamane przysięgi. To świat Jagiellonów, który wciągnął mnie bez reszty.