Niebezpieczna gra

Ocena: 4.63 (8 głosów)

Kolejna część gotlandzkiej sagi jednej z najbardziej popularnych pisarek szwedzkich.

Na Gotlandii już dawno skończyło się lato. Opustoszały hotele, pensjonaty, domki letniskowe, campingi. Na wyspie zostali tylko jej stali mieszkańcy, którzy szykowali się do nadchodzącej zimy. Listopad powitał wszystkich mgłą, chłodem, deszczem i porywami silnego wiatru. Dni stawały się coraz krótsze, przez większą część dnia nad wyspą zalegały ciemności W jednym ze szpitali leży Agnes. Kilka lat wcześniej straciła w wypadku samochodowym matkę i brata. Odbiło się to silnie na jej psychice. Dziewczyna popadła w anoreksje i trafiła do szpitala na leczenie. Bierze udział w terapii, codziennie ma przyjmować określoną ilość pokarmów i napojów, ale za każdym razem stara się oszukać swojego opiekuna, który ją bacznie obserwuje.

Informacje dodatkowe o Niebezpieczna gra:

Wydawnictwo: Bellona
Data wydania: 2012-12-03
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 978-83-11-12427-1
Liczba stron: 424
Tytuł oryginału: Den farliga leken
Język oryginału: szwedzki
Tłumaczenie: Wojciech Łygaś
Ilustracje:Anna Damasiewicz

więcej

POLECANA RECENZJA

Kup książkę Niebezpieczna gra

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Niebezpieczna gra - opinie o książce

Avatar użytkownika - Bookendorfina
Bookendorfina
Przeczytane:2016-09-06, Ocena: 4, Przeczytałam,
"Zanim poszła dalej, po raz ostatni spojrzała na martwe ptaki. Czuła suchość w ustach, huczało jej w głowie. Z trudem do niej docierało, że tam, gdzie niedawno tętniło życie, zapanowała śmierć." Po miesięcznej przerwie, z wielkim zainteresowaniem, niecierpliwością i apetytem na zajmującą czytelniczą przygodę, sięgnęłam po ósmy tom gotlandzkiego cyklu kryminalnego, którego przyznaję darzę dużą sympatią. I znów, autorka wciąga czytelnika w niebezpieczną grę, nie tylko intrygującą fabułą, ciekawymi postaciami, unikalnym stylem, ale również świetnie oddanym klimatem i dreszczykiem emocji. Książka nie należy do tych silnie trzymających w napięciu, jednak podczas jej czytania towarzyszy nam wystarczająca dawka niepewności i niepokoju o losy jednej z wiodących powieściowych postaci, taki przyjemny i ekscytujący thrillerowski akcent. Chętnie ulegam powieściom, w których fabuła prowadzona jest dynamicznie, ale w nieco spokojniejszy sposób, ogniskując się także na innych wątkach, nie tylko tych bezpośrednio związanych z popełnianymi morderstwami. Mam wówczas wrażenie głębszego przeżywania scenariusza wydarzeń. Pojawiają się kolejne interesujące szczegóły z życia głównych bohaterów, komisarza Andersa Knutasa, jego zastępcy Karin Jacobsson i dziennikarza Johana Berga, choć losy tego ostatniego tym razem przedstawiane zostają jako wzmianki, dla podtrzymania ciągłości historii i jej urozmaicenia. Zgodnie z przyjętą przez autorkę zasadą, kryminał mocno przyspiesza w końcowej fazie, wykorzystując wiele elementów sensacji, a jego zakończenie okazuje się bardzo zaskakujące. Sławny i uznany szwedzki fotograf Markus Sandberg zostaje odnaleziony w krytycznym stanie, w wynajętej przez niego chatce, znajdującej się na terenie dawnej kopalni wapienia, na półwyspie Furillen. Obrażenia ofiary wydają się wskazywać na osobisty uraz, wielką złość i wściekłość mordercy. Tradycyjnie, miejscowa policja zabezpiecza ślady, przesłuchuje potencjalnych świadków i okolicznych mieszkańców, starając się niczego nie pominąć, jednak bardzo trudno jest trafić na właściwy trop sprawcy, nieznane są przyczyny i wyjaśnienia tego potwornego czynu. Następujące później intrygujące incydenty i wypadki tym bardziej nie pomagają w rozwikłaniu zawiłej zagadki. Śledztwo wychodzi poza Gotlandię i dociera do Sztokholmu. Czy tam znajdują się odpowiedzi na postawione pytania, powstałe wątpliwości i snute przypuszczenia? A może jednak ich źródła związane są z wyspą? Przed jakimi wyzwaniami zmuszony będzie stanąć Knutas, aby móc z sukcesem zamknąć sprawę, czy im podoła? Książkę czyta się bardzo dobrze, świetnie zachowana ciągłość i chronologia z poprzednimi odsłonami przygód powieściowych postaci, a do tego pasjonująco wpleciony w bieg zdarzeń, jakże powszechny niestety w obecnych czasach, problem anoreksji wśród nastolatków, popularyzowania zafałszowanych obrazów piękna przez media poświęcone branży mody, jak również wątpliwych etycznie praw rządzących tym środowiskiem. bookendorfina.blogspot.com
Link do opinii
Avatar użytkownika - monalizka
monalizka
Przeczytane:2013-10-08, Ocena: 4, Przeczytałam, czytam regularnie w 2013 roku,
Pisarka w ciekawy sposób zbudowała intrygę, w którą wplątała wykreowanych przez siebie bohaterów. Jenny to odnosząca sukcesy modelka, zadurzona w fotografie Marcusie, istnym effant terrible, którego otacza zła sława. Często naiwna, zapatrzona w siebie. Natomiast Agnes to dziewczyna, która na skutek traumy po tragicznym wypadku jej bliskich znalazła się w szpitalu. Obecnie choruje na anoreksję- obsesyjnie kontroluje ilości spożywanego jedzenia, stara się umknąć czujnym oczom opiekunów, jest swoim własnym więźniem. Wątek kryminalny zaczyna się w momencie gdy w chacie na uboczu policja znajduje Marcusa członka ekipy, która przybyła do Gotlandii na sesję mody. Jest on w stanie krytycznym, przez co nie może wskazać sprawcę, który go tak brutalnie próbował pozbawić życia. Bezpośrednim świadkiem była Jenny, która od tej chwili ma wrażenie, że wokół niej zaczynają się dziać niepokojące rzeczy. W głowach policjantów Knutasa i Karin oraz czytelnika krąży myśl: kim jest sprawca, co nim kierowało? A także co oznaczają pewne znaleziska i tropy, które pojawiają się wraz z rozwojem akcji. Napięcie utrzymuje cały czas równomierny, w miarę wysoki poziom -zaskakując fałszywymi tropami i zwrotami akcji (w tym i zakończeniem). Na mały minus mogę zaliczyć jedynie to, że sam początek był dla mnie trochę chaotyczny, dlatego, że pisarka podzieliła książkę na sporo krótkich rozdziałów, w których czytelnik patrzy z perspektyw różnych bohaterów. Ich losy wydają się niepowiązane, ale z czasem łączą się, tworząc pewien łańcuch zależności. Odkrywanie tego plus samo ich poznawanie (a pod względem psychologicznym bohaterowie są wiarygodni) stanowi już przyjemność. Pomiędzy wierszami Jungstedt poddaje krytyce świat mody: przedstawia jego blaski i cienie, odkrywa ułudę, rozwiązłość, mroczną przemoc. Na przykładzie bohaterów możemy zobaczyć, jak pewne pragnienia: bycia podziwianym i uleganie wpływom otoczenia może mieć zgubne skutki. Ten zgrabnie napisany kryminał polecam tym, którzy lubują się w szwedzkich kryminałach, z domieszką psychologii- będzie to dla nich moim zdaniem ciekawa lektura. Opublikowane na http://wybranyswiathistorii.blogspot.com/2013/10/niebezpieczna-gra-mari-jungstedt.html
Link do opinii
Avatar użytkownika - bibliotekarkaB
bibliotekarkaB
Przeczytane:2012-12-13, Ocena: 3, Przeczytałam,
Jedna ze słabszych książek.
Link do opinii
Avatar użytkownika - Ivy
Ivy
Przeczytane:2021-05-17, Ocena: 4, Przeczytałam, 52 książki 2021,

Mari Jungstedt, to kolejna autorka, z którą przyszło mi zaznajomić się po raz pierwszy. Jak zwykle ja, trafiłam na ósmy tom z Inspektorem Andersem Knutasem. Niestety i tą pozycją nie jestem usatysfakcjonowana.

 

Ta pisarka, jak widzę, posiada manierę szczegółów i szczególików, nikomu niepotrzebnych i niczego niewnoszących do sprawy. Jeśli pisze o meni jedzeniowym (a w tym tomie jest to częste) to z najmniejszymi szczegółami czytelnik dowiaduje się, co modelki jadły na sesji wyjazdowej. Równie szczegółowo dowiadujemy się jak kształtują się ich kreacje, na każdy z osobna występ na wybiegu, od bielizny po buty.

 

Drugim minusem, w moim mniemaniu jest powtarzanie oczywistych oczywistości, tam, gdzie jest to zupełnie zbędne.

 

"Oba przestępstwa są ze sobą powiązane", każdy przedszkolak by się tego już domyślił, nie trzeba mu tymi oczywistościami walić po oczach. Raziła mnie też pewna naiwność, niektórych postaci. Oto właściciel agencji modelek, żonaty i dzieciaty facet, powiedzmy w sile wieku, a tak paskudnie dający się nabrać, w dodatku na niespecjalnie wymyślny fortel, zwłaszcza że parę dni wcześniej zostaje zamordowany fotograf, który dla niego pracował.

 

Jednak książka ta, ma też swoje plusy, a właściwie, jeden plus, za to dość spory. Mianowicie chodzi mi o zakończenie. Jest pięknie wykonana wolta i zakończenie staje się przez to mniej przewidywalne i zyskuje na zaskoczeniu.

 

Reasumując, polecać nie będę, jednak dam i tej autorce drugą szansę, może inna część z inspektorem Knutasem, bardziej mi przypadnie do gustu.

Link do opinii

To najlepsza książka z cyklu z inspektorem Andreasem Knutasem, którą przeczytałam. Akcja rozgrywa się w świecie mody i modelingu. A to powszechnie wiadomo łączy się z seksem, narkotykami, dużymi pieniędzmi. Czy to one właśnie były przyczyną śmierci osób związanych z modą właśnie? Pomysł na fabułę nie jest może błyskotliwy ale bardzo dobrze poprowadzony. Z pewnością sięgnę po inne pozycje autorki.

Link do opinii
Avatar użytkownika - Karmelek3
Karmelek3
Przeczytane:2015-02-27, Ocena: 6, Przeczytałam,
Avatar użytkownika - Atka0606
Atka0606
Przeczytane:2013-01-01, Ocena: 5, Przeczytałam,
Inne książki autora
We własnym gronie
Mari Jungstedt0
Okładka ksiązki - We własnym gronie

Lato, grupa studentów archeologii bierze udział w organizowanym na Gotlandii międzynarodowym kursie archeologicznym. Urok letnich wakacji szybko mija,...

Czwarta ofiara
Mari Jungstedt0
Okładka ksiązki - Czwarta ofiara

Czwarta ofiara to dziesiąta pozycja w cyklu gotlandzkim Mari Jungstedt, wschodzącej gwiazdy skandynawskiej literatury kryminalnej. Już teraz jej twórczość...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Aldona z Podlasia
Aldona Anna Skirgiełło
Aldona z Podlasia
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Rozbłyski ciemności
Andrzej Pupin ;
Rozbłyski ciemności
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy