Nie mów "Tak"
Lynn Painter

Czy moje pierwsze spotkanie z twórczością Lynn Painter było udane? A tak, było, nawet bardzo! Ta lekka i zabawna książka, której akcja toczy się wokół ślubnej tematyki, totalnie trafiła w mój gust. Bawiłam się przy niej świetnie.

Sophie decyduje się wyjść za drania, który ją zdradził tylko dlatego, aby uratować karierę swojego ojca. Na szczęście Max, profesjonalny "przerywacz" ślubów ratuje kobietę przed najgorszą decyzją w życiu. Niedługo po tym wydarzeniu Sophie i Max zaczynają tworzyć duet ratujący związki, które z różnych powodów nie powinny skończyć przed ołtarzem. Oboje dumni ze swojego zgrania i rozwijającej się przyjaźni zaczynają patrzeć na siebie nieco inaczej. Jednak pojawienie się byłej Maxa zaczyna wiele komplikować w relacji z Sophie, zwłaszcza że ona chyba na myśl o pojednaniu się swojego biznesowego partnera z ex dziewczyną, zaczyna czuć kłucie w sercu.

Zacznę od tego, że bardzo podoba mi się pomysł na fabułę — motyw ślubu, ale pokazany od zupełnie innej strony, strony "zakłócacza", to zdecydowanie coś niesztampowego. Do tego dochodzą dwie rewelacyjne postaci, świetne dialogi, motyle w brzuchu i poczucie humoru. To chyba przepis na dobrą komedię romantyczną?

"Nie mów tak" to doskonały umilacz i rozweselacz. Potrzebowałam książki, z którą dobrze spędzę czas, która wprawi mnie w pozytywny nastrój i pozostawi po sobie same ciepłe odczucia i uśmiech wymalowany od ucha do ucha na mojej twarzy. I taką też książkę dostałam. Uroczą, szaloną, zabawną, trochę spicy i trochę romantyczną.

Dla kogo to książka? Dla romansiar to na tysiąc procent! Dla kogoś, kto chce spędzić czas z niezobowiązującą, ale bardzo wciągającą lekturą. Dla każdego, kto lubi motywy ślubu i friends to lovers. Dla kogoś, kto ceni sobie w książkach poczucie humoru.

,,Nie mów tak" to moje kolejne spotkanie z twórczością Lynn Painter. Chociaż autorka jest bardziej znana ze swoich książek dla młodzieży, tym razem zdecydowałam się wybrać jej publikację skierowaną do nieco starszych czytelników. Czy zatem lektura spełniła moje oczekiwania? Już spieszę z wyjaśnieniem.

Zacznę od tego, że pomysł na fabułę był świetny! Pierwszy raz spotkałam się z ,,profesjonalnym zakłócaniem ślubów", dlatego był to dla mnie powiew świeżości, jeżeli chodzi o tematykę romansów, więc byłam bardzo ciekawa, jak autorka pociągnie ten temat. I muszę przyznać, że w tym aspekcie książka bardzo mi się podobała. Była lekka i zabawna, a powody zakłócania były tak różne, że nigdy nie było wiadomo, co wydarzy się, kiedy jedno z głównych bohaterów zgłosi, że dana para nie może się pobrać. Myślę, że pod tym względem ,,Nie mów tak" jest idealną lekturą na oderwanie się od zwykłej szarej codzienności.

Należy jednak pamiętać, że jest to romans, więc pierwsze skrzypce powinna odgrywać tutaj jednak relacja romantyczna głównych bohaterów. I w mojej ocenie akurat ten wątek został potraktowany trochę po macoszemu. Sophie i Max faktycznie tworzą zgrany duet, zarówno w swojej dodatkowej pracy, jak i w życiu, ale ich relacja jest bardziej przyjacielska niż romantyczna. Podczas czytania miałam wrażenie, że bardziej iskrzyło między nimi na samym początku, gdy dopiero co się poznali, niż w miarę postępu akcji powieści. A szkoda, bo bardzo lubię wątek friends to lovers, dlatego miałam nadzieję, że autorka pójdzie w tym kierunku, ale niestety musiałam obejść się smakiem.

Tak jak wspominałam na początku, nie jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, dlatego doskonale wiem, że stać ją na więcej. Dlatego jestem mocno zdziwiona tym, że nie popracowała nad relacją łączącą Maxa i Sophie. Jestem przekonana, że gdyby skupiła się bardziej na tej kwestii, jej książka zbierałaby same najwyższe oceny, a tak wyszło średnio.

Niemniej jednak nie zamierzam rezygnować z czytania jej publikacji, mając nadzieję, że kolejne książki będą zdecydowanie lepsze.