Naśladowca
Nadine Matheson

Są takie książki, po które chce się sięgnąć, ale jest wiele innych tytułów równie mocno intrygujących. Dokonuje się wyboru, raz lepszego, raz gorszego. Nie da się przewidzieć, jakie wrażenie wywrze na czytelniku dana historia.
Mimo zachwytów nad "Naśladowcą" odłożyłam chęć przeczytania go na później. I z jednej strony żałuję, bo jest to naprawdę świetna kryminalna historia. Z drugiej strony zaś cieszę się, że dopiero teraz przeczytałam tą historię, ponieważ drugi tom mam od razu pod ręką.
Pierwszy tom serii z komisarz Henley jest tym, czego szukam w kryminałach. Zagadka kryminalna nie jest prosta do rozwiązania. Jest wiele poszlak, wiele ofiar, wyścig z czasem spędza sen z powiek funkcjonariuszom, którzy zajmują się sprawą. Autor pozwala na bliższe poznanie bohaterów poprzez wplatanie ich przeszłości, codzienności, problemów między kryminalną zagadkę. Pozwala to na zbliżenie się do postaci, które można polubić, bądź nie będzie się ich darzyć większą sympatią, ale będą wywoływały w ogóle jakieś odczucia względem nich. Trzeba zaznaczyć, że jest to ważne, ponieważ to bohaterowie, jak i intryga, odgrywają znaczącą rolę w danej powieści.
Komisarz Anjelica Henley to kobieta o niełatwej sytuacji zawodowej i prywatnej. Wydarzenia sprzed kilku lat, gdy prawie została ofiarą seryjnego mordercy, wyryły w ciele i psychice znaczące rany, które wciąż się jątrzą. Sytuacji nie pomaga fakt, że sprawa Petera Oliviera wraca, gdy funkcjonariusze znajdują ofiary jego naśladowcy.
Portrety psychologiczne są kolejnym mocnym atutem, na który warto zwrócić uwagę. Nie dość, że bohaterowie są świetne skonstruowani, a dialogi między nimi czyta się z zapartym tchem, to jeszcze akcja totalnie pochłania uwagę. Nie skłamię pisząc, że tą książkę trudno odłożyć. Nadine Matheson stworzyła mocno absorbującą historię, która do pewnego momentu nakarmi fanów kryminalnymi smaczkami. Jednak nie będzie się najedzonym do syta. To tylko przystawka, która wzmoży apetyt na więcej i kontynuacja "Naśladowcy" będzie potrzebna na przedwczoraj. Bardzo zachęcam do lektury!

Do kryminałów nie trzeba mnie namawiać. Tym bardziej jak już sama okładka mnie woła a opis zapowiada świetną historię.

Sięgając po "naśladowcę" miałam wysokie oczekiwania mimo, że ta książka dopiero miała mnie zapoznać z twórczością autorki. Czy zostały one zaspokojone?

Otóż mam problem, bo niby było ok, ciekawy kryminalny wątek... Morderca, który z premedytacją ćwiartuje swoje ofiary a potem rozrzuca ich część ciała w miejscach publicznych, mało tego zostawia też na nich oznaczenia jakimi posługiwał się inny groźny przestępca odsiadujący wyrok. Kim jest nowy seryjniak? Czy działa na prośbę tego, który zza krat nie jest w stanie nikogo zabić? A może jest tylko naśladowcą wzorującym się na oryginale? Czy służbom prawa uda się znaleźć odpowiedzi na pytania? I co więcej, czy uda im się zatrzymać proces zabijania? A może znajdzie się ktoś, kto tak jak oni zacznie polować na mordercę? Kto wygra ten wyścig? Komu uda się go powstrzymać? A może nadchodzi jeszcze większe zło niż dotychczas?

Jak wspomniałam mam problem. Bo wątek i historia mi się podobały, ale główni bohaterowie już mniej. Szczególnie pani komisarz mnie irytowała, do tego te niektóre dziwne imiona... Ale dobra. Bo zaczynam się już czepiać. Niemniej jednak czytajcie bo to może być wstęp do dobrej kryminalnej serii.

Londyn, zostają znalezione rozczłonkowane zwłoki, za kilka dni następne, na ciałach ofiar znajduje się charakterystyczny znak. To już było, taki sam znak na swoich ofiarach zostawiał Peter Olivier ale ten jest w więzieniu, odsiaduje wyrok dożywocia. Ktoś ewidentnie naśladuje seryjnego mordercę. Do śledztwa zostaje przydzielona inspektor Henley, to ona pracowała też przy śledztwie Oliviera, to przez niego omal nie straciła życia kiedy dźgnął ją nożem, na pewno nie potrafi pozbyć się traumy psychicznej, jednak mimo ogromnego stresu musi iść do więzienia i porozmawiać z Peterem. Ten nie chce współpracować a naśladowca morduje kolejne osoby.

Książka jest debiutem, co chwilami wydaje się aż niemożliwe, i zarazem początkiem serii. Emocje wylewają się z każdej strony a akcja ani na chwilę nie zwalnia tempa, nie potrafiłam się też domyślić kto jest naśladowcą. Ciekawy jest też tu wątek Henley, nie tylko pani inspektor ale też matki i żony, która chciałaby być dobrą mamą, mieć wsparcie w mężu, jednak narażanie rodziny na niebezpieczeństwo i dawny romans kobiety wcale w tym nie pomagają. Poza tym pierwszy raz spotykam się z takim wątkiem gdzie jeden seryjny morderca, ściga drugiego i tylko po przeczytaniu książki, możecie się dowiedzieć jak to się skończy.

O tej książce powinno być głośno ja żałuję, że tak późno po nią sięgnęłam. Właśnie zaczęłam drugi tom i już Wam mogę zdradzić, że to będzie petarda, szykujcie się na gorącą premierę.

,,Naśladowca" to debiut brytyjskiej autorki Nadine Matheson, który równocześnie jest początkiem cyklu kryminalnego z komisarz Anjelicą Henley. I tak, okładka ma oddanie w fabule, książka pod względem brutalności morderstw i dokładnością opisów zbrodni, porzucenia ciał jest bardzo dosadna, więc nie polecam czytać jej przy jedzeniu! Historia kręci się wokół zbrodni, która bardzo mocno przypomina te popełnione ponad dwa lata temu, gdy w Londynie grasował seryjny morderca Peter Olivier. Teraz odsiaduje on wyrok dożywocia, więc chyba nie jest możliwe, by to on stał za aktualnymi wydarzeniami? Sprawie przygląda się Anjelica Henley, która ujęła Oliviera po długim i wyczerpującym śledztwie, a towarzyszy jej w tym młody stażysta. Sprawa łatwa nie jest, tropy ciężko dostrzec, świadków brak... Czy jedyną opcją jest więc kontakt z Olivierem? Fabuła sprawnie łączy życie zawodowe i prywatne głównych postaci, przez co czytelnik w pełni rozumie problemy z jakimi się borykają. To postacie z potencjałem, z początku może się nawet wydawać, że jest ich za dużo, ale szybko można to sobie uporządkować, tak by nie nastręczało to przy lekturze żadnych trudności. Akcja toczy się w miarę szybko, rozdziały są krótkie, twisty fabularne zaskakują. Atmosferą książka przypomina mroczne, duszne, brudne skandynawskie kryminały, w którzy toczy się gra pomiędzy śledczym a psychopatycznym seryjnym mordercą. Mimo że sama nie przepadam za aż taką brutalnością opisów zbrodni, to jednak autorka zaciekawiła mnie na tyle i pokazała tak duży potencjał, że z pewnością sięgnę i po tom drugi.