Narodziny Floty. Awangarda
Jack Campbell

  Literatura potrafi zaskakiwać, a dokładniej rzecz biorąc jej twórcy i wydawcy. Oto bowiem gdy już wszyscy opłakaliśmy nasze pożegnanie z legendarną serią Jacka Campbella "Zaginiona Flota" (wraz z jej pod cyklami), autor ten oddał w nasze ręce interesujący prequel - cykl pt. "Narodziny Floty", którego pierwsza odsłona pt. „Awangarda”, ukazała się właśnie w naszym kraju nakładem Wydawnictwa Fabryka Słów. Zapraszam do poznania recenzji tej pozycji.

 Świat odległej przyszłość, niezwykły technologiczny postęp w postaci odnalezienia napędu skokowego, setki nowych planet, jako domy dla ziemskich kolonistów. Na jednej z nich - Glenlyonie, postanawia rozpocząć nowe, lepsze życie były oficer floty gwiezdnej - Robert Geary. Niestety okazuje się, że powstająca kolonia musi zmierzyć się z niespodziewanym zagrożeniem ze strony mieszkańców sąsiedniego świata - Scathy... Rozpoczyna się nierówna walka, której stawką jest przyszłość nie tylko Glenlyona, ale też i wszystkich pobliskich światów...

 Jack Campbell udziela nam tym cyklem i tą jego pierwszą częścią odpowiedzi na intrygujące pytanie - jak zrodził się konflikt Sojuszu z Syndykatem? I czyni on to w bardzo dobrym, barwnym i efektownym stylu, oddając w ręce czytelników klimatyczną powieść spod znaku wojennego science fiction. Opowieść opartą na kluczowych i klasycznych elementach, czyli walce kosmicznych okrętów, przygodach odważnych żołnierzy i politycznej intrydze.

 W odróżnienie od "Zaginionej Floty", tym razem - przynajmniej na polu pierwszego tomu nowego cyklu, autor ukazuje równoległe losy kilku kluczowych bohaterów - ze wspominanym Robertem Gearym na czele, ale też i pewną wojskową weteranką, przegranym politykiem i pragnącą zmiany dla ludzi dyplomatką. To właśnie ich losy, początkowe odrębne, z czasem łączące się w spójną całość, składają się na fabułę tej książki, której głównym wątkiem jest próba ochrony mieszkańców nowych światów przed agresją ze strony roszczących sobie prawa do władania tą częścią galaktyki.

 I mamy tu dokładnie wszystko to, co tego typu książka winna sobą reprezentować. Mam tu na myśli wspominane już barwne sceny walk w kosmosie i na powierzchniach planet, w których autor ten potwierdza raz jeszcze swój wielki kunszt. Nie zabrakło też charakternych bohaterów w osobach dwóch odważnych mężczyzn - Geary i Lochan Nakamura, jak i też równie silnych i bezkompromisowych kobiet - żołnierka Mela Darcy i dyplomatka Carmen Ochoa. Wreszcie jest inteligentna, dobrze poprowadzona i potęgująca napięcie fabuła, która potrafi nas tyleż sobą porwać, co i niejednokrotnie zaskoczyć.

 Na osobne słowa uznania zasługuje z pewnością wykreowana tu rzeczywistość tej opowieści - odległa od Starej Ziemi przestrzeń, która ma się stać nowym domem dla milionów  kolonistów. I obraz ten zachwyca nas nie tylko na polu militarnego i politycznego konfliktu, ale też i ukazanych tu trudów codzienności budowania nowych wspólnot, czy też skomplikowanych zależności pomiędzy konkretnymi, nowymi światami, a Ziemią. I w mej ocenie ma to wszystko sens, logikę i wielki realizm.

 Obok wartkiej akcji, militarnej walki i spektakularnej przygody, nie zabrakło tu także charakterystycznego dla twórczości Jacka Campbella, humoru. To specyficzny, ironiczny i nierzadko czarny dowcip, który rozładowuje napięcie i nieco łagodzi te bardziej mroczne akcenty relacji. Oczywiście nie czyni on tej powieści komedią - co to, to nie..., gdyż mimo wszystko jest to historia o wojnie, śmierci i poświęceniu dla innych. To po prostu ten sam dobry, ceniony i niepowtarzalny styl tego autora.

 Jeśli mieliście przyjemność poznać serię "Zaginiona Flota" i dodatkowo przypadła wam ona do gustu, to polubicie również tę książkę i zapoczątkowany nią cykl "Narodziny Floty". To podobny charakter literackiego spojrzenia na science fiction, być może nieco inne środki wyrazu, ale z pewnością wielka jakość literackiego rzemiosła. Efektem jest znakomita rozrywka, przednia zabawa i wielkie emocje, które udzielają się czytelnikowi od pierwszych chwil.

 Powieść „Awangarda” to kwintesencja rozrywkowego, wojennego science fiction. To ciekawa fabuła, barwni bohaterowie, klimatyczna rzeczywistość świata odległej przyszłości i emocje, które pozostają na długo w pamięci czytelnika. Jeśli zatem lubicie twórczość Jacka Campbela lub po prostu dobre science fiction, to ta książka z pewnością was nie zawiedzie. Polecam i sama oczekuję z wielką niecierpliwością kolejnych odsłon tego cyklu.

Powieść Awangarda to początek prequela Zaginionej Floty, która zjednała sobie spore grono miłośników science fiction. Nie ma tutaj jednak konieczności znajomości tego cyklu. Akcja książki rozgrywa się bowiem setki lat przed wydarzeniami ukazanymi w tej serii, dzięki czemu po tytuł może sięgnąć każdy. Będzie to również doskonały wstęp dla fanów tego typu literatury do dalszego poznawania tego uniwersum.

Autor w swojej książce pokazuje okres w istnieniu galaktyki, kiedy to ludzkość po wynalezieniu napędu skokowego, zaczęła gwałtownie zasiedlać nowe planety. Bezkres kosmosu stał się doskonałym miejscem do rozpoczęcia nowego życia dla wielu osób, które chciały z różnych przyczyn opuścić Ziemię. Jednym z takich miejsc była mała kolonia Glenlyon, która musiała zmierzyć się z agresją sąsiedniego świata. W tym odległym zakątku wszechświata nie można było liczyć na Ziemię i jej siły wojskowe. Lokalne władze zwróciły się więc o pomoc do Roberta Geary’ego (byłego oficera floty gwiezdnej) oraz Mele Darcy (szeregowej piechoty kosmicznej), aby ci wraz z grupką ochotników obronili kolonię. Wielką pomocą okażą się również komputerowe zdolności Lyn „Ninja” Meltzer, które mogą ocalić wiele istnień. Trójka doświadczonych bohaterów to stosunkowo niewielka siła, aby poradzić sobie z bezdusznymi piratami. Będą więc musieli oni wspiąć się na wyżyny swoich zdolności i liczyć na „cud”.

Jack Campbell to twórca, który wielokrotnie udowadniał, że potrafi pisać naprawdę dobre powieści sci-fi. Nie inaczej jest w przypadku tego tytułu, który oferuje czytelnikowi dobrze rozplanowaną historię i odpowiednią porcję wciągającej akcji. Zdecydowanie nie jest to jednak poziom widowiskowości „Zaginionej floty”. Twórca w tym cyklu (przynajmniej w pierwszym tomie), największy nacisk kładzie na ukazanie skomplikowanej kosmicznej polityki, różnych działań planetarnych, intrygach, zawieraniu sojuszy, a dopiero na samym końcu na „militarnym” aspekcie działań. Jeśli więc ktoś liczy na porywające kosmiczne bitwy wypełniające większość rozdziałów, to poczuje się tutaj trochę zawiedziony.

Cała recenzja na: