Na skrzydłach wyobraźni. Walka człowieka i ewolucji z grawitacją
Richard Dawkins, Jana Lenzová

Książka Na skrzydłach wyobraźni” przyciąga do siebie swoją okładką jak również intrygującym nieco tytułem. Człowiek od zawsze zazdrościł ptakom i sam chciałby móc unosić się w przestworzach. Temat latania zawsze był i jest fascynujący, może nawet teraz jeszcze bardziej, bo mamy więcej wiedzy i możliwości, żeby stworzyć różne maszyny umożliwiające także ludziom fruwać niemal jak ptaki... Richard Dawkins w lekki i swobodny a nawet żartobliwy sposób chce się podzielić swoją wiedzą na temat latania.

"Legendarny Ikar z mitologii greckiej miał przyczepione do ramion skrzydła z piór spojonych woskiem. Ikar podleciał w swej pysze zbyt blisko słońca, wosk się roztopił, a syn Dedala runął do morza i zginął."
Wiemy, że od dawna podejmowane przeróżne próby unoszenia się w powietrze. Sama pamiętam, gdy bawiliśmy się w ptaki robiąc niby skrzydła z papieru i skacząc z pewnej bezpiecznej wysokości. Nie mieliśmy jednak na ten temat zbyt dużej wiedzy, teraz wiem, że należałoby mieć tak dużą powierzchnię nośną, żeby móc ujarzmić grawitację i nie spadać na ziemię jak kamień, ale powoli, delikatnie i bezpiecznie. Jeśli sami nie mamy możliwości zwiększenia swojej powierzchni, możemy posiłkować się sztuczną, jak na przykład lotnią.
Chociaż początkowo to owady były niekwestionowanymi władcami przestworzy, to w drodze ewolucji, po milionach lat dołączyły do nich... pterozaury. Dlaczego więc, skoro tak duże kręgowce potrafiły unieść się i szybować, my tego nie potrafimy? No cóż, nie można umieć wszystkiego...
Książka może się wydawać zbyt naukową, ale autor przekazuje nam swoją wiedzę w prosty i ciekawy sposób a nawet z dużą dawką humoru, więc nie czyta się książki jak podręcznika do biologii, ale jak ciekawy przewodnik po świecie latania. Dodatkowo wplecione w treść anegdoty, zdecydowanie umilają lekturę.

"Samoloty, helikoptery, szybowce, pszczoły, motyle, jaskółki, orły, nietoperze i pterozaury to tak zwane maszyny latające cięższe od powietrza. Balony i sterowce to maszyny lżejsze od powietrza. Unoszą się bez wysiłku, napędzane takimi gazami, jak wodór lub hel, które są lżejsze od powietrza, lub gorącym powietrzem, lżejszym od otaczającego balon zimnego powietrza."
Książka jest nie tylko ciekawie napisana, ale również bardzo pięknie wydana. Zaczynając od przyciągającej oko okładki, przez elegancki papier aż po przepiękne ilustracje, które zwabiły do książki moje wnuki. Dlatego po raz kolejny wertowałam ją razem z maluchami.
Co prawda, może nie jest to książka dla dzieci, lecz gdy chociaż początkowo zainteresują je ilustracje, to z czasem same wezmą się do lektury.
Fascynująca przygoda i jednocześnie ucieczka od przyziemnej codzienności, więc nie pozostaje nic innego, jak rozłożyć skrzydła (chociażby tylko w wyobraźni) i sprawdzić, dokąd one nas poniosą. Miłej zabawy...

Książkę przeczytałam dzięki portalowi Dobre Chwile i Bonito.