Miłość
Kaja Kowalewska

"Miłość" Kai Kowalewskiej to bardzo wzruszające opowiadania. Jest ich siedem, a każda z tych historii jest przesiąknięta miłością. Lecz nie wszystkie historie mają szczęśliwe zakończenie.

Ta autorka przepięknie opisuje uczucia bólu, rozczarowania, tęsknoty, smutku, utraty miłości. Mnie te opisy doprowadziły do takiego stanu, że każde kolejne opowiadanie uczciłam chwilą ciszy, żeby w głowie poukładać sobie moje myśli i emocje.

Niektórzy bohaterowie odczuwają ogromną tęsknotę. Za miłością taką prawdziwą, za pożądaniem, które rozpali zmysły, jednak niektórzy tkwią w toksycznych związkach dla bezpieczeństwa, stabilizacji albo ze strachu, odczuwając ból jaki zadaje im "ukochana" osoba.

To niepozorna książka, bo ma aż 108 stron, jednak wrażenia jakie we mnie wywołała zapamiętam na dłużej.
Znajdziecie w niej przepiękne opisy, które na pewno was nie znudzą bo dzięki lekkiemu i prostemu stylowi autorki czyta się bardzo szybko i przyjemnie.

Ja jestem nimi oczarowana i wzruszona. Serdecznie polecam ♥️.

Miłość ~ Kaji Kowalewskiej to zbiór 7 opowiadań. Każde inne, a jednak z tym samym przesłaniem. Bo czymże jest miłość, która nie ma odzwierciedlenia w szczęściu? Przecież każdy chce być kochanym, chce kochać, a przy tym być szczęśliwym. Cieszyć się z drobnych rzeczy. Pójść na spacer z ukochanym trzymając się za ręce, łapać się na krótkich spojrzeniach w oczy. Zasnąć w czyichś ramionach pozbywając się codziennych trosk, choćby na chwilę, na dany moment. Przez ułamek sekundy czuć się wspaniale, ponieważ mamy kogoś dla kogo warto żyć. I o tym właśnie są te opowiadania. O tym, że prawdziwa miłość to szczęście w każdym tego słowa znaczeniu. Do męża, dziecka, przyjaciółki, do rodziców. Miłość również może być do osoby tej samej płci, przecież to serce wybiera, w kim chce się zakochać, czyż nie? Jednak jeśli ta miłość rani, to musimy sobie zadać pytanie, czy to faktycznie jest miłość, czy już przyzwyczajenie? Nie dajmy się! Szczęście tak jak miłość jest ulotne, nie pozwólmy mu odlecieć. Jeśli coś nam się sypie, czujemy, że to jednak nie jest to, że nie daje nam szczęścia, to po co dłużej się męczyć? Może za rogiem czeka na nas coś lepszego? Chwytajmy się tego jak deski ratunkowej.

   Książkę czytało mi się szybko, pewnie dlatego, że miała zaledwie 100 stron. Opowiadania mają coś w sobie. Są ciekawe, każde jest inne, a jednak takie same. Niosą takie samo przesłanie. Przyjemnie mi się czytało, jednak mam pewne ale. Styl mi nie odpowiada. Jest pisana jakby prozą, a ja szczerze nie przepadam za czymś takim. Pełno było zdań, które dla mnie były dziwne, nie pasowały mi tam. Niektórych nawet nie zrozumiałam, tego dlaczego się tam znalazły i jaki miały sens. Myślę, że Autorka miała w tym jakiś cel, jednak ja go nie wychwyciłam, bądź nie zrozumiałam. Pomimo to nie mogę chyba nic więcej książce zarzucić. Historie opisane w niej były ciekawe, nietuzinkowe, a niektóre wzruszające. Tak, o dziwo przy jednym łezka w oku się zakręciła, a przy innym uśmiech wykwitł na mojej twarzy. Były też takie smutniejsze, przy których aż żal mi było bohaterów. Moim zdaniem jest to lektura dla osób, które lubią styl prozaiczny. Mnie się podobała, przesłanie było dobre, ale nie było efektu wow. Mimo wszystko polecam ją, na pewno znajdzie swoich zwolenników.

   Dziękuję Autorce za podesłanie e-booka do recenzji.

,,Miłość" to zbiór 7 opowiadań opowiadających o różnych aspektach miłości.

O rozpaczy po śmierci ukochanej opowiada historia Nathaniela. O zakazanej miłości dwóch dziewcząt opowiada historia Zuzy i Wiktorii. O zakochaniu się w wyobrażeniu mężczyzny opowiada historia Matyldy. Azalia, ofiarą przemocy domowej, odnajduje coś, co może kochać, aby przetrwać.

Uczucie do synka, powoduje, że kolejna kobieta postanawia odejść od męża alkoholika i zawalczyć o swoje szczęście.

Bohaterka kolejnego opowiadania - Lilka, ucieka z domu, aby uniknąć molestowania.

Roksana szukała miłości w małżeństwie, ale jej nie znalazła.

Każde z opowiadań budzi emocje i skłania do refleksji. Autorka zawiera w swoich tekstach nie tylko emocje, ale wręcz rady dotyczące miłości.

,,Miłość jest wtedy, kiedy nie potrzebujesz dowodów na miłość, bo ona dzieje się sama. Tak po prostu. Przenika dłonie i usta. Jest początkiem dnia i jego końcem, a potem wędruje przez sen."

Teksty są poetyckie, różnorodne językowo, w zależności od opowiadanej historii.

Na uwagę zasługuje oprawa graficzna tego zbioru opowiadań. Każde opowiadanie poprzedzone jest grafiką z kwiatem, a także spójnie z okładką motywem rozbitego lustra.

Mimo, że zbiór opowiadań ma tylko 108 stron, zawiera olbrzymi ładunek emocjonalny i jak wspomniałam wcześniej zmusza do refleksji.

Serdecznie polecam.