Opowiadanie Marii Dąbrowskej mówiące o nauce dzieci polskich w Londynie i o poznaniu własnej tożsamości przez głównego bohatera, Marcina Kozerę. Urodzony w Anglii Marcin dowiaduje się, że jest Polakiem, a po odkryciu własnego pochodzenia jest z niego dumny.
Akcja opowieści toczy się w Londynie w dzielnicy Hackney. Dzieci przebywające tam uczą się języka polskiego w Domu Towarzystwa Polskiego przy Charles Square. Nie mogą udać się do Polski, ponieważ kraj pozostaje pod zaborami. Zdarzenia rozgrywają się rok przed I wojną światową.
więcej
Akcja opowieści toczy się w Londynie w dzielnicy Hackney. Dzieci przebywające tam uczą się języka polskiego w Domu Towarzystwa Polskiego przy Charles Square. Nie mogą udać się do Polski, ponieważ kraj pozostaje pod zaborami. Zdarzenia rozgrywają się rok przed I wojną światową.
Informacje dodatkowe o Marcin Kozera:
Wydawnictwo: inne
Data wydania: 1994-06-08
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 41
Kup książkę Marcin Kozera
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Marcin Kozera - opinie o książce
Inne książki autora
Noce i dnie
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Barbara Ostrzeńska jako młodziutka dziewczyna była, jak się wydaje z wzajemnością, zakochana w przystojnym prawniku, Józefie Toliborskim. Ich drogi...
Recenzje miesiąca
Pokaż wszystkie recenzje
Przeczytane:2018-05-09, Ocena: 5, Przeczytałam, 52 książki 2018,
Niby akcja rozgrywa się przed I wojną światową, ale chyba nadal jest to aktualna historia. Wydaje mi się, że niejeden dorosły nie miałby odwagi wstać i powiedzieć wśród obcokrajowców, że jest Polakiem.
Albo kto dorosły, na pytanie: "Kim jestem?", odpowiada bez wahania i głośno: "Jestem Polakiem!"? Już pomijając fakt, że w ogóle coraz rzadziej zadajemy sobie takie pytania. Nie powinno tak być. Powinniśmy głośno krzyczeć, że jesteśmy Polakami, bo jesteśmy wspaniałym narodem. Tylko niestety coraz częściej o tym zapominamy.
Marcin to genialny chłopak: odważny i dzielny. Jego postawa jest godna podziwu. Właśnie za patriotyzm tego małego chłopaka, za jego zawziętość i szczerość – uwielbiam tę książkę.
Mały minus daję za to, że niektóre wyrażenia wypowiadane przez Marcina są zbyt poważne, przez co opowieść nieco traci na wiarygodności. Takich słów nie wypowiadają dzieci, nawet takie jak Marcin Kozera.