Magia złota
Tamora Pierce

"Klątwa Opali" to jedna z moich ulubionych książek. Czytając ją poznałam całkiem nowy, niezwykły świat, który pozwolił oderwać mi się od rzeczywistości. Kiedy tylko zobaczyłam w zapowiedziach kontynuację, od razu na mojej twarzy pojawił się uśmiech. Jak już pojawiła się na moim biurku, nie mogłam się powstrzymać i od razu wzięłam się za czytanie.

Od wydarzeń rozgrywających się w "Klątwie Opali" mięło już sporo czasu. Becca nie jest już szczenięciem, tylko pierwszorocznym psem i właśnie odszedł od niej kolejny partner. Dziewczyna jest chętna do działania i ulepszania świata, czego nie podzielają zwykle przydzieleni do niej gwardziści. W mieście zaczynają pojawiać się fałszywki, ale nie jest to zwykła przejściowa fala. Ktoś chce osłabić walutę i tylko Becca w parze z Goodwin, będą w stanie odkryć, kto stoi za tymi wydarzeniami.

Co mnie najbardziej zaskoczyło w książce? Prawda jest taka, że jeszcze nigdy nie spotkałam się z powieścią w której byłoby tak wiele postaci biorących aktywny udział w historii, a zarazem tak niezwykłych i nietypowych. Co krok spotykamy się z coraz to nowszymi bohaterami i każdy z nich, w jakiś sposób, wyróżnia się na tle innych.

Warto zwrócić uwagę, że "Magia Złota" to książka wielowątkowa. Czy to wątek detektywistyczny, fantastyczny, a może romantyczny? Każdy z nich odgrywa w powieści swoją rolę i bez niego nie powstałaby taka niezwykła mieszanka. W poprzedniej części "dochodzenie" Becki kręciło się głównie wokół zdolności magicznych dziewczyny, a tym razem autorka zepchnęła je na dalszy plan. Tym razem ważniejszy zdaje się być spryt dziewczyny i jej zmysł detektywistyczny.
Lektura nie jest cienka, ma dosyć sporą liczbę stron, mimo to miałam wrażenie, że skończyła się zbyt szybko. Czytało mi się ją lekko i miło wspominam czas spędzony z powieścią.

Akcja z każdą kolejną stroną się rozkręca. Wydarzenie goni wydarzenie i ledwo można nadążyć za tym co się dzieje. Kiedyś miałam obawy co do tej historii, ze względu na to, że rozgrywa się w trzecim wieku, ale klimat powieści był tak niecodzienny, że szybko porzuciłam swoje rozważania. Z jednej strony powieść rozgrywa się w innych czasach, ale momentami miałam wrażenie, że jest sporo cech wspólnych ze współczesnością. 

 
Tak, jak w przypadku pierwszej części, już na samym początku autorka zaskoczyła mnie swoją pomysłowością i lekkim piórem. Nawet nie zauważyłam, kiedy wciągnęłam się w lekturę. Słowa płynęły przed moimi oczami, ukazując mi niezwykły obraz Tortallu i wydarzeń, które rozgrywały się w tym kraju. "Magia Złota" to książka do której na pewno jeszcze kiedyś wrócę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Niezwykle ciekawa i intrygująca historia. Z tego co czytałam autorka obawiała się, że fuszerstwo pieniędzy może nie być zbyt ciekawe, ale moim zdaniem nie miała się czym martwić, bo stworzyła z tego niezwykle ciekawą i wciągającą opowieść. Polecam i czekam na następną część o odważnej i lekko lekkomyślniej Rebecce Cooper :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

MAGIA! MAGIA..., ALE CZEGO? Od dawna tak mam, że magii nigdy dość. Pochłaniam ją w każdej dostępnej formie, w każdym dostępnym stylu, bez względu na to z którego zakątka świata przybywa czy o czym opowiada. Sam się czasem zastanawiam cóż jest takiego w tych opowieściach, że tak chętnie po nie sięgam i nie mam ich dość, i nie zanoś się abym kiedykolwiek mi się znudziły. Magia Złota to druga część trylogii o Rebecce Cooper, natomiast już któraś z kolei książka osadzona w świecie Tortallu skonstruowanego przez autorkę już w latach 90. W pierwszej części Klątwa opali poznajemy młodziutką Rebecce w czasie jej szkolenia na "psa" pełnoprawnego członka Gwardii pilnującej porządku w Cours. Śledzimy jej pierwsze śledztwo, w którym towarzyszy doświadczonym Tunstall i Goodwin, swoim opiekunom. Magia to opowieść o starszej zaledwie o rok Rebecce, którą czeka kolejna niezapomniana i zapierająca dech przygoda. Tym razem jednak to już zupełnie nowe zadanie wyjaśnienia skąd w obiegu znalazły się fałszywe monety? W zupełnie nowym otoczeniu, wszak prowadzone śledztwo zaprowadzi ją aż do portu Coynn. Czasem także i przy współpracy zupełnie nowych towarzyszy czy partnerów, zbiegiem okoliczności Rebecca zostaje opiekunką psa gończego, poznaje nowych znajomych a w podróży do portu musi jej wystarczyć towarzystwo... Już po skończeniu Klątwy z niecierpliwością wyczekiwałam, części kolejnej. Zrządzeniem losu jakie lubię dostałam szansę poznać także dalsze losy głównej bohaterki. I w odróżnieniu od części pierwszej mam wrażenie, że tą czytało się znacznie szybciej, no ale i stron mniej, choć to chyba nie w tym, rzecz? Tym razem autorka funduje nam skumulowaną dawkę wydarzeń zaledwie z miesiąca pracy Beccki, więc tempo akcji również toczy się szybciej a czytelnikowi trudniej oderwać się od historii. Podsumowanie Plusy i minusy książki Och, chciała by się napisać, że książka ma same plusy i żadnych minusów. Ale po pierwsze jak mówi pewna myśl "jak coś jest do wszystkiego to jest do niczego", Magia absolutnie nie jest do niczego. Po drugie, o po drugim za chwilę. Do największych plusów tej serii niewątpliwie należy znakomicie przemyślany i skonstruowany w najdrobniejszym szczególe świat fantasy, który rządzi się równie dobrze dopracowanymi prawami. Bohaterowie są w nim autentyczni, barwni z charakterem. Pozornie w takich stworzonych przez autorów światach zdarzyło się już wiele przeróżnych historii. Jednak jak pokazuję książka jest jeszcze wiele tematów, które można poruszyć. A wszystkim tym, którzy zamierzali by rzec, że książka jest schematyczna? Polecam usiąść i napisać coś odkrywczego a dopiero potem w pełni oceniać jakie coś jest. To wróćmy do - po drugie, kilka minusów jednak jest. Osobiście liczyłam na rozwinięcie pewnego wątku (nie powiem jakiego coby nie zdradzić zbyt wiele fabuły), ale nie niestety, co sprawia, że znowu czekam na kolejną część. Tytuł oryginalny to Bloodhound, polski Magia złota i ja się zastanawiam skąd on się wziął, bo w moim odczuciu nijak to się ma także do fabuły...? Ale to pewnie to moje czepialstwo wzięło teraz górę. Ogólnie czytując książki tego typu, co Magia, marzę czasem, żeby choć jeden dzień spędzić w ich świecie... A to chyba jednak coś znaczy? I na koniec ogromny plus dla nas polska okładka jest o niebo lepsza od oryginalnej. O i zapomniałam o najważniejszym minusie strasznie niewygodnie się trzyma przy czytaniu ale to niej jest coś czego nie da się pokonać :) Jednym zdaniem Jednym, dwoma, nawet trzema...? A jak już przy pewnym szczególe jesteśmy to "powiem" tak gdyby nie powyższe i zapach nowości to było kilka takich momentów w czasie czytania, że czułam się tak jakbym nie czytała książki tylko właśnie jakiś stary oprawiony w skórę i pisany piórem dziennik..., to chyba jakaś Magia...? Magia tej książki. Cytat wart zapamiętania -----

(Kliknij aby rozwinąć opinię)