Ludzie ze złota. 20 rozmów o tym, jak zostaje się mistrzem.
Kowalczyk Edyta , Radomski Jakub

Lubicie siatkówkę? Ja, odkąd pamiętam ją kocham. Nie napiszę Wam, jak w liceum wpadłyśmy z koleżanką na szalony pomysł, by wysłać listy do naszych ulubionych reprezentantów - ja do Sebastiana Świderskiego, ona do Marcina Prusa, i jak to się skończyło. W każdym razie miłość do siatkówki, zwłaszcza w męskim wykonaniu pozostała niezmienna po dziś dzień 😜😊.
Żałuję tylko jednego, że pierwszy mecz na żywo obejrzałam dopiero w 2019 roku, z mężem i synami.
Było to spotkanie Polska - Brazylia Ligii Narodów, rozgrywane w katowickim Spodku. Emocje niesamowite i nieporównywalne z tymi, które towarzyszą nam podczas oglądania meczu przed telewizorem. Zapewne dla kibica równie ogromne, jak te towarzyszące zawodnikom w czasie takiego spotkania. Spotkania gigantów siatkówki! Swoją drogą, jak mogłoby ich brakować, kiedy grają faceci, którzy dali nam tyle powodów do radości i dumy, często walcząc nie tylko z przeciwnikiem, ale i wespół z towarzyszącym im ogromnym bólem: pleców, kolan, wszystkich mięśni, czy nawet z wybitym barkiem?! Facetów, którym nikt nie da nic za nazwisko, albo zdobyte tytuły. Każdy z nich musi gryźć boisko, by udowodnić, że zasłużył na grę w wyjściowej szóstce w kolejnym meczu, czy turnieju.
Szczerze - konia z rzędem temu, kto wytłumaczy mi, dlaczego siatkówka nie jest naszym sportem narodowym, mimo tylu sukcesów!?!
No dobra, miało być o książce.
"Ludzie ze złota" to zbiór wywiadów przeprowadzonych z naszymi siatkarskimi asami, którzy sięgnęli po złoty medal mistrzostw świata. Wywiadów, z których możemy poznać ich od tej zwyczajnej, codziennej - ludzkiej i rodzinnej strony. Panowie otwarcie i szczerze odpowiadają na pytania autorów, a tego o czym opowiadają z pewnością nie przeczytacie w żadnej gazecie, na żadnym portalu internetowym, czy w telewizyjnym wywiadzie.
Depresja, walka z nowotworem, diagnozy demolujące marzenia o jakimkolwiek sporcie, poszukiwanie własnej tożsamości, strata kolegów i bliskich, trzęsienie ziemi, a nawet zamachy bombowe, to koleje życia, z którymi oprócz tęsknoty, poświęcenia, wyczerpujących treningów, ogromnego wysiłku, ambicji oraz determinacji w dążeniu do zdobywania wymarzonego złota, musieli i wciąż muszą się mierzyć, aby nie słyszeć po powrocie do kraju "Polacy, nic się nie stało!". Wielu z nich drogę swej sportowej kariery wyobrażało sobie inaczej, bądź wiązało z inną dyscypliną, lecz życie często weryfikuje marzenia i plany.
Dzięki tej książce naprawdę poznacie, czy zrozumiecie ich lepiej.
Sama teraz trochę inaczej myślę o Piotrze Nowakowskim, który nie dał autografu swojemu 6 letniemu fanowi, ani nie stanął z nim do wspólnej fotografii, bo wydawało mi się, że "gwiazdorzy".
Zbiór tych wywiadów to prawdziwa gratka dla fanów siatkówki, ale i tych, którzy chcieliby bliżej poznać siatkarski świat, naszych reprezentantów. To również idealna lektura dla poszukujących motywacji do działania, wątpiących w swoje siły, dla tych którzy stracili ducha nie mogąc realizować się w tym, co nadawało sens ich życiu.
Zastanawiałam się czytając te wywiady, czy w którymś znajdzie się wspomnienie o Arku Gołasiu. W końcu wspomniał o nim Piotr Gruszka, i choć niebawem minie 16 lat od jego śmierci, łza wciąż kręci się w oku. Możecie być pewni, że znajdziecie w niej wiele emocji.
Teraz zapewne wszyscy życzymy im, aby wieloletnie wyrzeczenia, ciężka praca, perfekcjonizm, rządza wygrywania doprowadziły tę drużynę do sięgnięcia po najważniejszy - złoty medal Igrzysk Olimpijskich, bo jak mówi Wilfredo Leon "srebro i brąz to tylko dowód udziału w turnieju".
Odliczam dni do IO w Tokio, wierząc, że to się uda 💪
Z przyjemnością przeczytałabym kolejną książkę.
P. S. Panowie, nie przyprawiajcie kibiców o zawał 😉 Powodzenia. Mocno trzymam kciuki 🤞 🍀