Liga Narodowa (1893–1928). Wybór relacji
wybór, wstęp i opracowanie: Tomasz Sikorski, Adam Wątor
Wspomnienia i relacje uczestników ruchu Ligi Narodowej mają długą historię. Inicjatywę opracowania dziejów organizacji podjął jeszcze Roman Dmowski w końcu lat dwudziestych XX w. Niestety, po wybuchu II wojny światowej zgromadzona dokumentacja w większości zaginęła, a spora jej część spłonęła podczas powstania warszawskiego.
Do dziś zachowały się jedynie szczątkowe relacje, odezwy i inne dokumenty. Tomasz Sikorski i Adam Wątor wybrali spośród materiałów zgromadzonych w Archiwum PAN w Warszawie te, które najlepiej przybliżają założenia i cele Ligi Narodowej w kontekście dylematów i wyzwań epoki.
Przedstawiony wybór nakreśla możliwie szeroki pejzaż polskiego środowiska narodowo-demokratycznego na przełomie wieków oraz w pierwszych latach II Rzeczypospolitej – daje wyobrażenie o jego działalności zarówno w świecie politycznym, jak i społecznym.
Umieszczone w tomie wspomnienia spisali wybitni działacze narodowo-demokratyczni i wpływowi członkowie Ligi Narodowej: Roman Dmowski, Stanisław Bukowiecki, Antoni Marylski, Zdzisław Próchnicki, Stanisław Grabski, Stanisław Rowiński, Marian Seyda, Gustaw Simon, Józefat Bohuszewicz, Stanisław Zieliński i Władysław Łukaszewicz.
Historia Ligi w pigułce:
Założenie przez Romana Dmowskiego tajnej Ligi Narodowej 1 kwietnia 1893 r. można uznać za symboliczny początek kształtowania się nowoczesnego obozu narodowego, którego celem było reprezentowanie narodu polskiego we wszystkich zaborach, a w dłuższej perspektywie odzyskanie niepodległości. Wskutek prorosyjskiego kursu przywódców organizacji na początku XX w. doszło do wewnętrznych rozłamów.
W czasie I wojny aktywność Ligi opierała się na działalności propagandowej na rzecz sprawy polskiej na Zachodzie, natomiast polityką bieżącą na ziemiach polskich zajmowało się Stronnictwo Narodowo-Demokratyczne.
Po odzyskaniu niepodległości, kiedy zrealizowane zostały najważniejsze postulaty Ligi, jej aktywność zmalała. W 1928 r. Liga Narodowa została rozwiązana i wcielona do Stronnictwa Narodowego.
więcej
Do dziś zachowały się jedynie szczątkowe relacje, odezwy i inne dokumenty. Tomasz Sikorski i Adam Wątor wybrali spośród materiałów zgromadzonych w Archiwum PAN w Warszawie te, które najlepiej przybliżają założenia i cele Ligi Narodowej w kontekście dylematów i wyzwań epoki.
Przedstawiony wybór nakreśla możliwie szeroki pejzaż polskiego środowiska narodowo-demokratycznego na przełomie wieków oraz w pierwszych latach II Rzeczypospolitej – daje wyobrażenie o jego działalności zarówno w świecie politycznym, jak i społecznym.
Umieszczone w tomie wspomnienia spisali wybitni działacze narodowo-demokratyczni i wpływowi członkowie Ligi Narodowej: Roman Dmowski, Stanisław Bukowiecki, Antoni Marylski, Zdzisław Próchnicki, Stanisław Grabski, Stanisław Rowiński, Marian Seyda, Gustaw Simon, Józefat Bohuszewicz, Stanisław Zieliński i Władysław Łukaszewicz.
Historia Ligi w pigułce:
Założenie przez Romana Dmowskiego tajnej Ligi Narodowej 1 kwietnia 1893 r. można uznać za symboliczny początek kształtowania się nowoczesnego obozu narodowego, którego celem było reprezentowanie narodu polskiego we wszystkich zaborach, a w dłuższej perspektywie odzyskanie niepodległości. Wskutek prorosyjskiego kursu przywódców organizacji na początku XX w. doszło do wewnętrznych rozłamów.
W czasie I wojny aktywność Ligi opierała się na działalności propagandowej na rzecz sprawy polskiej na Zachodzie, natomiast polityką bieżącą na ziemiach polskich zajmowało się Stronnictwo Narodowo-Demokratyczne.
Po odzyskaniu niepodległości, kiedy zrealizowane zostały najważniejsze postulaty Ligi, jej aktywność zmalała. W 1928 r. Liga Narodowa została rozwiązana i wcielona do Stronnictwa Narodowego.
Informacje dodatkowe o Liga Narodowa (1893–1928). Wybór relacji:
Wydawnictwo: Muzeum Historii Polski
Data wydania: 2015-12-02
Kategoria: Historyczne
ISBN:
Liczba stron: 416
Kup książkę Liga Narodowa (1893–1928). Wybór relacji
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Chcę przeczytać,