Pierwsza polska biografia słynnego duńskiego reżysera, ekscentryka i prowokatora
Przez niemal rok dziennikarz „Politiken”. Nils Thorsen towarzyszył Larsowi von Trierowi, rozmawiał z nim i z najważniejszymi osobami w jego życiu. W wyniku tych rozmów powstała książka, która może zainteresować nie tylko ludzi pasjonujących się filmem, ale każdego, kogo Lars von Trier i jego filmy zaintrygowały czy zirytowały, ale którzy chcieliby poznać bliżej zarówno filmy, jak i ich twórcę. Nikomu nie udało się zbliżyć do niego bardziej niż autorowi tej książki.
Wiele z zamieszczonych tu opowieści jest nam znanych, Lars von Trier przedstawiał je publicznie. Cześć z nich jest prawdą, część to mity. Wiele jest wspaniałym połączeniem jednego i drugiego. Celem książki było zebranie najważniejszych faktów w możliwie prawdziwą opowieść o życiu i twórczości reżysera.
Lars von Trier po raz pierwszy zdradza szczegóły swojego życia, opowiada o swoich lękach, swoich filmach i swoich przemyśleniach, podczas gdy jego przyjaciele, koledzy i krytycy przedstawiają własne wersje wydarzeń, opowiadając o człowieku, którego uważa się za jednego z największych europejskich reżyserów filmowych wszech czasów.
LARS VON TRIER to najbardziej znany duński twórca, autor m.in. filmów:
Przełamując fale, Idioci, Tańcząc w ciemnościach, Dogville, Melancholia, Nimfomanka, otoczony zarówno dobrą, jak i złą sławą. Znany ze swoich fobii, swojego kampera i niemal rytualnych już prowokacji. Świat podziwia go jako oryginalnego twórcę filmowego, w ojczystej Danii uchodzi za zawodowego neurotyka. Sam uważa się za najlepszego reżysera na świecie. 30 kwietnia 2016 r. kończy 60 lat.
Informacje dodatkowe o Lars von Trier. Życie, filmy, fobie:
Wydawnictwo: Bukowy Las
Data wydania: 2016-07-12
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
978-83-64481-54-3
Liczba stron: 526
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Przeczytane:2019-03-19, Ocena: 3, Przeczytałam, Wyzwanie - wybrana przez siebie liczba książek w 2019 roku, 2019, Przeczytaj tyle, ile masz wzrostu – edycja 2019, 26 książek 2019, 12 książek 2019, 52 książki 2019, recenzenckie, reportaż, historyczne/biografia,
„Melancholia", „Dogville", „Antychryst", „Nimfomanka". To tylko kilka tytułów z dość obszernej filmografii reżysera, tytułowego Larsa von Triera.
Autor niniejszej książki przez rok towarzyszył reżyserowi, znosząc jego zmienne nastroje, nagrywając, oraz zapisując momenty z życia reżysera, począwszy od okresu dzieciństwa, nauki w Duńskiej Szkole Filmowej, początki powstawania filmu „Melancholia”, kończąc na kontrowersji, jaką wywołał w trakcie trwania 64. edycji festiwalu filmowego w Cannes, a także początkach tworzenia „Nimfomanki”. Całość książki kończy wywiad przeprowadzony dla „Politiken”, w którym reżyser zdradza dodatkowo kilka szczegółów ze swojego życia.
Z wypowiedzi samego Larsa, jego współpracowników, najbliższych, przyjaciół, jak też i osób, które za osobą samego reżysera nie przepadają, Thorsen tworzy obraz człowieka, który zmaga się nie tylko z lękami (między innymi tej przed lataniem), ale też osoby, która potrafi zręcznie manipulować widzem zarówno w kinie, jak i w życiu prywatnym.
Lektura tej książki z jednej strony była fascynująca, jednakże z początku, nie będę tego ukrywać, była wręcz ciężka do przełknięcia. Sprawiało to, że po pół godziny czytania trzeba było ją odstawić na bok, by wrócić do niej następnego dnia. Nie wiem, czy było to spowodowane stylem pisania Thorsena, czy też po prostu formą narracji z reżyserem, czy może tego, że i samego reżysera ciężko niekiedy znieść (jak i jego filmów). Tak czy inaczej, miesiąc wystarczył, by od rozpoczęcia tej książki, móc ją zakończyć. W sumie to od momentu, kiedy Lars zaczął opowiadać o etapie tworzenia Dogmy 95, książkę czytało się lżej i przyjemniej, wiedząc, z jakimi demonami z dzieciństwa facet musiał się zmagać.
W wielkim skrócie: Dogma 95 jest manifestem artystycznym duńskiej grupy twórców filmowych, stworzonego przez m.in. Larsa von Triera, a także Thomasa Vinterberga, Kristiana Levringa, oraz Soren Kragh-Jacobsen, polega na wyeliminowaniu wszelkich efektów specjalnych z filmu, nagrania mają odbywać się „z ręki” (statywy – out!), a także akcja powinna dziać się tu i teraz (zero filmów historycznych, czy osadzonych w dalekiej przyszłości).
Depresja, lęki, dzieciństwo, przykra prawda o sobie samym usłyszana z ust własnej matki, co dodatkowo spowodowało, iż w niektórych filmach reżyser przedstawia kobiety w roli ofiar samych siebie (przykładem „Nimfomanka”). Jeśli kiedykolwiek zastanawiało Cię to, skąd u von Triera tak „poronione” pomysły na filmy, ta książka z pewnością udzieli Ci niezbędnych odpowiedzi na te pytania.