Jest rok 1919. W Kielcach przychodzi na świat dziewczynka. Roztargniona rodzina przez pięć lat nie może się zebrać, aby nadać jej imię. Mówią o niej „Lalka”, „Laleczka”, „Lalunia”. W końcu rodzice wywiązują się ze swojego obowiązku, jednak dziewczynka na zawsze już pozostaje Lalą. W powieści Jacka Dehnela imię bohaterki nabiera jednak dodatkowych znaczeń. Z jednej strony jest wyrazem czułości, jaką przez całe życie otaczana była przez bliskich, z drugiej zaś metaforą jej starczego bezwładu i zdziecinnienia, powolnego zapadania w letarg, którego jesteśmy świadkami w ostatniej części utworu.
Rozpięta pomiędzy tradycją rodzinnej sagi, biografii, powieści o dojrzewaniu i wywiadu-rzeki, Lala jest historią kobiety, która wbrew temu, co nieustannie powtarzała, zawsze miała więcej rozumu niż szczęścia. Dzięki temu udało jej się dokonać rzadkiej sztuki – przeżyła bezpiecznie i względnie pogodnie najokrutniejsze chyba stulecie w historii Europy. Perspektywa wkraczającego w dorosłość wnuka, z której śledzimy dawne i obecne losy bohaterki, dodaje książce specyficznego uroku.
więcej
Rozpięta pomiędzy tradycją rodzinnej sagi, biografii, powieści o dojrzewaniu i wywiadu-rzeki, Lala jest historią kobiety, która wbrew temu, co nieustannie powtarzała, zawsze miała więcej rozumu niż szczęścia. Dzięki temu udało jej się dokonać rzadkiej sztuki – przeżyła bezpiecznie i względnie pogodnie najokrutniejsze chyba stulecie w historii Europy. Perspektywa wkraczającego w dorosłość wnuka, z której śledzimy dawne i obecne losy bohaterki, dodaje książce specyficznego uroku.
Informacje dodatkowe o Lala:
Wydawnictwo: W.A.B.
Data wydania: b.d
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 408
POLECANA RECENZJA
LALA
Kochana babcia. Staruszka, która zawsze przytuli, pogłaszcze, pocieszy, gdy dzieje się krzywda. Nieważne, czy masz lat pięć, czy dwadzieścia pięć - ona zawsze wstawia się za Tobą; to taki obrońca w każdej sytuacji. Z rodzicami jest podobnie, ale oni więcej wymagają. Babcia nigdy nie zakaże oglądania telewizji albo gry na komputerze, bo coś przeskrobałeś. Tylko Ty wiesz, ile razy uciekałeś, by schować się za babciną spódnicą. Z dziadkiem jest podobnie, jednak to już nie to samo... Oliwa, tam wszystko się zaczęło. Tam przyszedł na świat obiecujący literat młodego pokolenia, Jacek Dehnel. Swoją przyg...
więcej
Kup książkę Lala
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Lala - opinie o książce
Przygodę z twórczością Jacka Dehnela rozpocząłem od ,,Balzakiany". Pod tym wielce wymownym tytułem kryją się cztery minipowieści w klimacie autora ,,Komedii ludzkiej". Porównania z wielkimi zazwyczaj kończą się karykaturalnymi obrazkami inkrustowanymi ironią i kpiną. Tym razem jednak trzeba oddać młodemu twórcy, że w swoim fachu jest wyjątkowo biegły i zadziwiająco bliski balzakowskiej tradycji. Nie inaczej jest w debiutanckiej ,,Lali", którą Dehnel ukończył i wydał w wieku lat 20 (rocznik '80). Jest to o tyle istotne, że może być szokujące, z jak bardzo dojrzałym warsztatowo i świadomym twórcą mamy do czynienia. Debiut też jest swego rodzaju próbą zdefiniowania siebie, opowiedzenia i wytłumaczenia się ze swoich korzeni, inspiracji i fascynacji. Narrator, nazywający sam siebie Jackiem lub Jacusiem, próbuje opowiedzieć, złożyć rodzaj hołdu swojej wyjątkowej babci, zwanej właśnie Lalą. Z jednej strony jest kronikarzem, z drugiej kimś w rodzaju ghost writera, który próbuje miejscami nieskładną, chaotyczną i czasem zbyt brzemienną w zdarzenia historię, ogarnąć w zgrabną i intrygującą narrację. A proza to tak elegancka i muskana, jak sam autor, któ(R)ego można czasem spotkać w okolicach Nowego Światu, jak zmierza gdzieś niespiesznie z nieodłączną laseczką i w surducie. Bynajmniej nie ma w tym sztucznej pozy, lektura ,,Lali" rozwiewa wszelkie wątpliwości. Jeżeli w wieku bez mała niemowlęcym Jacuś wsłuchiwał się w mity greckie opowiadane przez babcię, a w wieku wczesnoszkolnym dyskutował z nią o Flaubercie i Stendhalu, słuchał wyłącznie muzyki klasycznej, nigdy nie wychodził na podwórko, nie miał tzw. normalnego dzieciństwa - to trudno się czemukolwiek dziwić.
Zgadzam się również, to taki realizm magiczny. W tej książce panuje wyjątkowy nastrój, czyta się z wielkim apetytem literackim.
To historia uniwersalna, a zarazem nadzwyczajna. Książka po prostu magicna, gorąco polecam każdemu.
Inne książki autora
Matka Makryna
0
Historia słynnej oszustki religijnej podziwianej przez papieży i... Juliusza Słowackiego. Matka Makryna to monolog przeoryszy klasztoru bazylianek w Rzymie...
Niewidzialne biblioteki
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Literacka podróż po świecie wyobrażonych książek i bibliotek Ścisły finał Nagrody Literackiej im. Jana Michalskiego 2017 Biblioteki stworzone z ciszy...
