Kopia doskonała

Ocena: 4.45 (22 głosów)
Inne wydania:

Dominika Wojtowicz otrzymuje propozycję wyjazdu do Francji w celu skopiowania obrazu, który znajduje się w zbiorach galerii sztuki w Lyonie. Po skończonej pracy oryginał płótna zostaje skradziony, a kopistka znika. Wkrótce babcia Dominiki otrzymuje tajemniczą przesyłkę. Przekonana, że to zakamuflowana wiadomość od wnuczki, zwraca się z prośbą o pomoc do Celiny Stefańskiej - początkującej prywatnej detektyw. Celina wie, że podejmując próbę odnalezienia malarki, będzie zmuszona walczyć z fobiami i uporać się z traumą, której doznała dwa lata wcześniej. Jednak, namówiona przez bliskie osoby, decyduje się przyjąć zlecenie i wyjechać do Lyonu. Kto stoi za kradzieżą drogocennego dzieła? Komu jeszcze zależy na odnalezieniu artystki? I wreszcie kim jest mężczyzna, który podąża śladem Celiny?

Informacje dodatkowe o Kopia doskonała:

Wydawnictwo: Skarpa Warszawska
Data wydania: 2024-07-03
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 9788383295299
Liczba stron: 320

Tagi: Literatura kryminalna i detektywistyczna

więcej

Kup książkę Kopia doskonała

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Kopia doskonała - opinie o książce

Zapraszam na mój Instagram: @violet.and.dog

.

Czy w świecie pełnym okrucieństwa i niesprawiedliwości opłaca się być uczciwym i prawdomównym? Czy jest w nim miejsce dla bohaterów takich jak Celina Stefańska, która stając w obronie koleżanki, zostaje oskarżona o napaść i pobicie? Są czasem takie momenty, kiedy trzeba odpuścić i pozostawić sprawy własnemu biegowi. Wie o tym doskonale była pani ochroniarz, która za swój bohaterski czyn zmuszona jest odejść z pracy. Nie chcąc być już dłużej ochroniarzem, decyduje się założyć własne biuro detektywistyczne. I choć początkowo wydaje się, że zainteresowanych usługami detektywistyczni nie ma zbyt wielu, to wkrótce pojawia się pierwsze nietypowe zlecenie. Perspektywa wyjazdu do Paryża początkowo wydaje się dla młodej detektyw istnym szaleństwem. Jednak w końcu za namową życzliwych jej osób podejmuje się tej misji. Pełna obaw wyrusza do kraju słynącego z dzieł wybitnych twórców, wspaniałych zabytków i przepysznej kuchni. Odnalezienie malarki i skradzionego obrazu okazuje się jednak nie lada trudnym zadaniem. Czy Celinie uda się odnaleźć artystkę, zanim zrobią to inni? Jakich ludzi spotka po drodze i jakie tajemnice odkryje? Zapraszam do lektury doskonałej książki Małgorzaty Rogali wydanej nakładem @skarpawarszawska. Nie zawiedziecie się.
.
Pierwsze wydanie „Kopii doskonałej” ukazało się w 2018 r. i od tamtego czasu przygody Celiny Stefańskiej doczekały się swojej kontynuacji. Cieszy mnie to bo chętnie sięgnę po kolejne części. Ta książka ma wszystko, czego można oczekiwać od dobrego kryminału. Mamy poturbowanego przez życie stróża prawa walczącego z demonami przeszłości. Bo bohater, aby był wiarygodny, musi być też pełen sprzeczności. Jest zagadka, której rozwiązanie chce się poznać i są świetnie wykreowane pierwszo- i drugoplanowe postacie. Nie ma tu momentów nużących, a opisy Paryża są tak zachęcające, że natychmiast zapragniecie tam pojechać. Autorka pokazuje nam Francję oczami zafascynowanych nią artystów. Francję, o jakiej powoli zapominamy, że istnieje. Z doskonałą regionalną kuchnią, muzeami i klimatycznymi uliczkami zachęcającymi do spacerów. Francję pełną sprzeczności, wielokulturową i oczarowującą wszystkie zmysły.
.
Zapewniam was, że nie domyślicie się, kto stoi za tą całą intrygą. Kto jest przyjacielem a kto wrogiem. Akcja pochłonie was całkowicie i miło spędzicie czas z tą książką. Polecam wam ją serdecznie.
.
Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję @skarpawarszawska

Link do opinii
Avatar użytkownika - zainspirowanawku
zainspirowanawku
Przeczytane:2024-08-04,

Czy kupując książkę skusiliście się kiedyś na nią tylko ze względu na piękną okładkę? Bo ja czasami tak mam. I tutaj pewnie też bym się skusiła bo najnowsza książka Małgorzaty Rogali pod tytułem "Kopia doskonała" ma cudną okładkę. Jest to pierwszy tom serii Celina Stefańska. Dominika Wojtowicz to utalentowana malarka. Pewnego dnia otrzymuje bardzo ciekawą propozycję od ekscentrycznego kolekcjonera. Ma namalować kopię bardzo drogiego obrazu. W tym celu ma wyjechać do Francji i do tego jest to dla niej szansa na zarobienie dobrych pieniędzy. Zgadza się, ale jeszcze nie wie że to początek jej kłopotów. Po skończonym zleceniu oryginał obrazu zostaje skradziony a dziewczyna znika. Babcia Dominiki zaniepokojona brakiem informacji od niej zgłasza się do Celiny Stefańskiej - licencjonowanej detektyw by odszukała jej wnuczkę. Oj będzie to niezła przygoda, bo Celina to specyficzna pani detektyw. Czy Celinie uda się odnaleźć dziewczynę? Co tak naprawdę wydarzyło się we Francji? Jest to ciekawa historia, w której autorka zabiera nas w podróż do malowniczej Francji. Do tego dzieła sztuki, duże pieniądze i nieuchwytny paser. Brzmi jak ciekawy kryminał z elementami obyczajowymi. Intryga goni tu intrygę a wszystko musi rozwiązać Celina, która sama zmaga się z demonami przeszłości. Trzymająca w napięciu historia.

Link do opinii

ᴛʏᴛᴜᴌ ʀᴇᴄᴇɴᴢᴊɪ: 𝗗𝘄𝗶𝗲 𝗸𝗼𝗯𝗶𝗲𝘁𝘆

𝑁𝑖𝑔𝑑𝑦 𝑛𝑖𝑒 𝑤𝑖𝑒𝑚𝑦, 𝑐𝑜 𝑚𝑜ż𝑒 𝑠𝑝𝑜𝑤𝑜𝑑𝑜𝑤𝑎ć 𝑝𝑟𝑧𝑒𝑤𝑟ó𝑡 𝑤 𝑛𝑎𝑠𝑧𝑦𝑚 ż𝑦𝑐𝑖𝑢.

Małgorzata Rogala znajduje się w ścisłym gronie moich ulubionych autorek i być może moje oceny jej powieści są dalekie od obiektywizmu, ale nic na to nie poradzę, że od przeczytania Zapłaty jestem zachwycona każdą kolejną powieścią autorki. Co wyróżnia powieści Małgorzaty Rogali? To, że nie ma w nich drastycznych opisów i wulgaryzmów, ale za to można w nich znaleźć interesującą i wciągającą intrygę kryminalną oraz wspaniałe zobrazowane tło obyczajowe. Przeczytałam wszystkie książki Małgorzaty Rogali z wyjątkiem cyklu o 𝐶𝑒𝑙𝑖𝑛𝑖𝑒 𝑆𝑡𝑒𝑓𝑎ń𝑠𝑘𝑖𝑒𝑗. Tym bardziej się ucieszyłam, że Wydawnictwo Skarpa Warszawska zdecydowało się na wznowienie tego cyklu, z nową niesamowitą szatą graficzną, która śmiało mogłaby brać udział w konkursie na najpiękniejszą okładkę roku.

Wszyscy wielbiciele bohaterów cykli Małgorzaty Rogali zapewne będą zaskoczeni nową bohaterką, bo kreacja tej postaci znacznie odbiega od tych, które można było spotkać w książkach autorki do tej pory. Celina jest zagubioną pełną lęków i traum młodą kobietą, której bardziej pasowałaby rola ofiary aniżeli detektywa, ale autorka zaryzykowała i stworzyła postać dziewczyny, którą się lubi i kibicuje od samego początku. Z ogromnym zainteresowaniem podąża się za nią i uczestniczy w śledztwie w nietypowej sprawie. 𝐾𝑜𝑝𝑖𝑎 𝑑𝑜𝑠𝑘𝑜𝑛𝑎ł𝑎 to niecodzienna historia, w której urzeka wspaniale przedstawione tło obyczajowe i fantastycznie odmalowane przepiękne zakątki Francji. Czy Celinie uda się pomyślnie rozwiązać sprawę ? Czy uda się jej wygrać z demonami przeszłości, dręczącymi lękami i ocalić samą siebie?

Celina Stefańska walczy z traumą po swoim porwaniu i śmierci rodziców, pracuje jako detektyw w sklepie, ale traci pracę tuż po tym, jak uniemożliwia siostrzeńcowi właściciela gwałt na jej koleżance. Napastnik oskarża ją o napaść, koleżanka wycofuje oskarżenie, a Celina zostaje zwolniona. Za namową koleżanki zakłada agencję detektywistyczną, ale brak klientów sprawia, że myśli o rezygnacji z tego przedsięwzięcia.

Dominika Wojtowicz w dobrej wierze udaje się z przyjacielem do Francji, by wykonać kopię słynnego obrazu Józefa Pankiewicza 𝑇𝑎𝑟𝑔 𝑛𝑎 𝑗𝑎𝑟𝑧𝑦𝑛𝑦 𝑛𝑎 𝑝𝑙𝑎𝑐𝑢 Ż𝑒𝑙𝑎𝑧𝑛𝑒𝑗 𝐵𝑟𝑎𝑚𝑦 𝑤 𝑊𝑎𝑟𝑠𝑧𝑎𝑤𝑖𝑒. Obraz wkrótce zostaje skradziony, a na jego miejscu pojawia się wykonana przez nią kopia, a na domiar złego jej portret pamięciowy został opublikowany w prasie. Dziewczyna szybko orientuje się, że wpadła w tarapaty i musi uciekać. Problem w tym, że nie może wrócić do kraju oficjalną drogą, bo jest poszukiwana nie tylko przez policję obu krajów, ale i przez złodziei, którym ukradła oryginał obrazu i schowała. Nie może w żaden sposób się zdradzić, gdzie przebywa, więc wysyła do babci w Polsce zaszyfrowany list, bo babcia jest jedyną osobą, której ufa.

Proza życia dawała się Celinie coraz bardziej we znaki. Nieliczne zlecenia, które polegały głównie na śledzeniu niewiernych małżonków, bardzo ją nudziły. Celinę ogarniają coraz większe wątpliwości co do jej agencji, obawia się, że podzieli losy innych kandydatów na detektywów stulecia. Wtedy pojawia się u niej babcia Dominiki zaniepokojona zniknięciem wnuczki. Jest tylko jeden problem, bo na jej poszukiwania Celina musi polecieć do Francji, a ona panicznie boi się latania samolotem, podróży pociągiem i samochodem. Może nadszedł właściwy moment, by rozprawić się ze swoimi demonami.

I wtedy do akcji wkracza babcia Celiny, która wie, co dziewczyna przeżyła, i że cierpi na zespół stresu pourazowego, jest pełna lęków i fobii, że jedynie skok na głęboką wodę, czyli zaangażowanie w trudne śledztwo może pomóc dziewczynie na zrobienie kroku do przodu. 𝑀𝑢𝑠𝑖𝑠𝑧 𝑧𝑑𝑒𝑐𝑦𝑑𝑜𝑤𝑎ć, 𝑐𝑧𝑒𝑔𝑜 𝑐ℎ𝑐𝑒𝑠𝑧 𝑜𝑑 ż𝑦𝑐𝑖𝑎 𝑖 𝑐𝑧𝑦 𝑡𝑜, 𝑐𝑜 𝑚𝑎𝑠𝑧 𝑡𝑒𝑟𝑎𝑧, 𝑐𝑖 𝑤𝑦𝑠𝑡𝑎𝑟𝑐𝑧𝑎! Nieoczekiwanie sprzymierzeńca znajduje w Milenie, przyjaciółce Dominiki, która postanowiła towarzyszyć Celinie w podróży, a ich tropem podąża tajemniczy mężczyzna.

𝐾𝑜𝑝𝑖𝑎 𝑑𝑜𝑠𝑘𝑜𝑛𝑎ł𝑎 to świetna powieść, może trochę inna niż pozostałe książki Małgorzaty Rogali, ale niewątpliwie jest w niej coś przyciągającego i intrygującego. Autorka niejednokrotnie udowodniła, że ma talent do tworzenia skomplikowanych historii kryminalnych oraz wyczucie w kwestii aktualnych problemów społecznych.

Tym razem autorka przedstawia modę na lansowanie się w mediach społecznościowych, zwane kłuciem innych w oczy swoim szczęściem prawdziwym lub jego iluzją, co często odbiera prawidłową ocenę rzeczywistości. Został też poruszony problem molestowania w miejscu pracy. Strach przed utratą zatrudnienia, zmowa milczenia pozwala mężczyznom na zachowania powszechnie nieakceptowalne. I chorobliwa zazdrość, która nigdy nie była dobrym doradcą. Potrafi popchnąć do najpodlejszych czynów, ze zbrodnią włącznie. Sukcesy i talent mogą stać się solą w oku osoby, która uważa, że to wszystko jej się należało. Potrafią wykorzystać dobre serce i zaufanie, by w najmniej spodziewanym momencie wbić przysłowiowy nóź w plecy.

𝐾𝑜𝑝𝑖𝑎 𝑑𝑜𝑠𝑘𝑜𝑛𝑎ł𝑎 to powieść, pełna różnorakich wątków, które Małgorzata Rogala zręcznie łączy w jedną całość, nic nie zostawia przypadkowi. Urzekła mnie wspaniała kreacja postaci babci Celiny, osoby ciepłej i mądrej, która wie co dla wnuczki dobre lepiej niż ona sama. Gdy finał powieści znajduje się tuż na wyciągnięcie ręki, autorka na ostatniej prostej podkręca emocje, bo okazuje się, że jeszcze nie wszystko zostało wyjaśnione.

𝐾𝑜𝑝𝑖𝑎 𝑑𝑜𝑠𝑘𝑜𝑛𝑎ł𝑎 łączy w sobie elementy kryminału i powieści obyczajowej, bo to nie tylko kradzież obrazu, morderstwo, a jakże, bo i ono się tu pojawia, ale także jest to niecodzienna podróż do Francji. Jak zawsze Małgorzata Rogala uraczyła mnie wyjątkowym i pięknym językiem, doskonale wyważonymi słowami, nieszablonową fabułą i oryginalnym rozwiązaniem intrygi, a w tle brzmi muzyka zaś frapująca historia, zyskała otoczkę w postaci przepięknych opisów zakątków Francji i wątku związanego z obrazem Józefa Pankiewicza, który jak zapewnia autorka w posłowiu, istnieje tylko w jednym egzemplarzu, drugi jest fikcyjny stworzony przez nią na potrzeby fabuły książki. Znakomita proza napisana na wysokim poziomie, zapewniająca niecodzienną podróż do Francji i obcowanie z jej zabytkami.

𝐽𝑒ż𝑒𝑙𝑖 𝑛𝑖𝑒 𝑘𝑜𝑛𝑓𝑟𝑜𝑛𝑡𝑢𝑗𝑒𝑚𝑦 𝑠𝑖ę 𝑧 𝑛𝑎𝑠𝑧𝑦𝑚𝑖 𝑙ę𝑘𝑎𝑚𝑖, 𝑜𝑛𝑒 𝑐𝑜𝑟𝑎𝑧 𝑏𝑎𝑟𝑑𝑧𝑖𝑒𝑗 𝑛𝑎𝑠 𝑜𝑠𝑎𝑐𝑧𝑎𝑗ą, 𝑛𝑖𝑒 𝑑𝑎 𝑠𝑖ę 𝑜𝑑 𝑛𝑖𝑐ℎ 𝑢𝑐𝑖𝑒𝑐.

Link do opinii
Avatar użytkownika - burgundowezycie
burgundowezycie
Przeczytane:2024-07-25, Ocena: 4, Przeczytałam,

„Kopia doskonała” autorstwa Małgorzaty Rogali to wciągający kryminał z misternie utkaną intrygą, który z pewnością przypadnie do tym którzy, jak ja, lubią wątek sztuki i zagadki detektywistyczne.

 
„Nigdy nie wiemy, co może spowodować przewrót w naszym życiu.”

 
Dominika Wójtowicz, główna bohaterka, to utalentowana malarka, która otrzymuje propozycję skopiowania cennego obrazu w galerii sztuki w Lyonie. Ta praca wydaje się być dla niej nie tylko wyzwaniem artystycznym, ale i szansą na rozwój kariery. Jednak po ukończeniu kopii, oryginał zostaje skradziony, a Dominika znika bez śladu, co wzbudza zaniepokojenie jej babci, Józefiny.

 
Po niedługim czasie Babcia Dominiki otrzymuje tajemnicza przesyłkę, co do której jest przekonana, że to wiadomość od jej wnuczki. Dlatego zwraca się ona po pomoc do Celiny Stefańskiej, początkującej prywatnej detektyw. Celina, choć zmaga się z własnymi traumami i fobiami, postanawia przyjąć to zlecenie. Decyzja ta jest dla niej trudna, ponieważ dwa lata wcześniej doświadczyła traumatycznego wydarzenia, które nadal wpływa na jej pewność siebie i życie.

 
„Jeżeli nie konfrontujemy się z naszymi lękami, one coraz bardziej nas osaczają, nie da się od nich uciec.”

 
Celina wyrusza do Lyonu, gdzie musi stawić czoła nie tylko odnalezieniu Dominiki, ale również rozwikłania zagadki kradzieży cennego obrazu. Śledztwo szybko okazuje się bardziej skomplikowane, niż początkowo sądziła. Na miejscu odkrywa, że zniknięciem Dominiki i kradzieżą obrazu interesuje się więcej osób, a sama Celina staje się celem tajemniczego mężczyzny, który śledzi każdy jej ruch.

 
W trakcie poszukiwań odkrywa ona kolejne tajemnice, które prowadzą ją przez urokliwe francuskie miasta i miasteczka. Każdy nowy trop ujawnia coraz więcej szczegółów dotyczących zniknięcia Dominiki i kradzieży obrazu, a w miarę jak śledztwo nabiera tempa, wszystko okazuje się być bardziej zawiłe niż podejrzewała.

 
Czy Celina odnajdzie Dominikę? Czy razem z nią odnajdzie się i skradziony obraz?

 
Autorka mistrzowsko rozwija wątki, które zazębiają się w sposób nieprzewidywalny, a finał powieści zaskakuje i pozostawia w napięciu do ostatniej strony. Rogala nie tylko tworzy fascynującą kryminalną zagadkę, ale także zabiera nas w plastycznie opisane zakątki Francji, co dodaje powieści dodatkowego uroku.

 
Postać Celiny Stefańskiej, głównej bohaterki tej serii, którą otwiera „Kopia doskonała”, to kolejny mocny punkt książki. Jej walka z przeszłością i osobistymi lękami dodaje historii głębi, czyniąc ją postacią autentyczną i wielowymiarową. Celina, zmuszona do stawienia czoła swoim demonom, a jako postać dynamiczna pokonuje trudności i rozwija się na naszych oczach, co sprawia, że jej postać jest nie tylko detektywem, ale i człowiekiem z krwi i kości.

 
„Kopia doskonała” to emocjonujący kryminał o ludzkich słabościach, ambicjach i determinacji. Małgorzata Rogala zabiera nas w świat sztuki, w którym z łatwością prowadzi nas przez meandry śledztwa, podsuwając nam co rusz, ciekawsze tropy. Książka łączy w sobie elementy kryminału, romansu i dramatu, co czyni ją idealną lekturą na wieczór. To również opowieść o mrocznych stronach sztuki, których odkrywanie u boku Celiny, serdecznie Wam polecam 🙌🏻.

 
Czekam z niecierpliwością na dalszy ciąg serii 🔥

 
Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od @skarpawarszawska, a Autorce (@malgorzata.rogala.pisarka) za ciekawą lekturę (współpraca recenzencka) 🩷.

Link do opinii
Avatar użytkownika -

Przeczytane:2019-04-07,

Celina na tropie

Małgorzata Rogala niejednokrotnie udowodniła, że ma talent do tworzenia skomplikowanych historii kryminalnych oraz wyczucie w kwestii aktualnych problemów społecznych. Wielowątkowe fabuły w połączeniu z genialnym duetem sprawiały, że od czytania nie sposób było się oderwać. Dzięki temu stała się jedną z moich ulubionych polskich autorek.

Kiedy stworzyła nową serię z nową bohaterką nie było takiej możliwości abym jej nie przeczytała. Jakie było moje zdziwienie, kiedy okazało się, że prócz nazwiska autorki nie ma w tej książce nic, co by przypominało mi jej styl pisania. Przyznaję, że nie dowierzałam niektórym opiniom, iż „ Kopia Doskonała” nie dorównuje w żadnym stopniu cyklowi „Agata Górska i Sławek Tomczyk „, ale z przykrością niestety muszę się z tymi stwierdzeniami zgodzić.

To nie jest tak, że ta powieść zupełnie mi się nie podobała. Czyta się szybko, bo styl pisania Małgorzaty Rogali jest lekki i sprawia, że przez powieść dosłownie się płynie. Nie ma tu pędzącej akcji i tajemnicy, ale mimo wszystko coś przyciągało mnie do kontynuowania. Zapewne, dlatego, że fabuła jest przyjemna, niezbyt skomplikowana i pozwala odpocząć od literatury cięższego kalibru, ale nie tego oczekiwałam po tej książce.

Mój niedosyt wziął się stąd, że liczyłam na ciekawą akcję, rozwiązywanie zagadek i oczywiście skomplikowane śledztwo a dostałam historię mało tajemniczą z ślamazarną panią detektyw w roli głównej. Zapewne zamiłowanie autorki do języka francuskiego spowodowało, że tym razem akcja powieści toczy się w przeważającej części we Francji. Nie byłoby w tym nic złego gdyby to był kryminał z prawdziwego zdarzenia zamiast powieści obyczajowej z wątkiem kryminalnym i przewodnik po malowniczych zakątkach Francji. Nie było elementu zaskoczenia, ponieważ prawie od początku wiadomo, co skradziono, kto to zrobił i dlaczego. Jedynie należało odnaleźć Dominikę i po sprawie, ale było to mało angażujące, bo autorka prowadzi narrację z dwóch perspektyw ( szukającej detektyw i Dominiki), nie musiałam zbytnio wysilać mózgu skoro wszystko było wiadome i podane jest jak na tacy. Może jedynie zaciekawiła mnie sprawa morderstwa, ( bo owszem był trup), ale wyjaśnienie zbrodni zostało zepchnięte na dalszy plan i rozwiązanie pojawia się na końcu powieści, kiedy już właściwie zapomniałam, że należałoby sprawcę złapać. Domyśliłam się prawie od razu tożsamości zabójcy, bo nietrudno to było odgadnąć. Kolejne zaskoczenie, bo pani Małgosia zawsze do końca lubiła wodzić czytelnika za nos i tak szybko nie odkrywała kart.

Główna bohaterka mnie irytowała, chociaż to miła dziewczyna. Szczerze mówiąc gdyby o mnie chodziło, nie powierzyłabym jej żadnej sprawy. Jak na prywatnego detektywa strasznie nieogarnięta zamiast skupiać się na prowadzonej sprawie, w kółko rozczulała się nad swoją przeszłością. Można zrozumieć jej traumy, ale ile razy można do nich wracać. W zasadzie to inni za nią myśleli, bo sama na nic nie wpadła. Do tego podąża za nią tajemniczy mężczyzna niczym Don Pedro z Krainy Deszczowców a ona nie domyśla się jaki ma tym cel.

Druga z bohaterek na czas całej historii, która była jej udziałem wyłączyła chyba mózg, bo jak inaczej można określić zachowanie osoby, która w chwili zagrożenia zamiast się ukrywać podziwia zabytki.

Oceniam książkę na pięć gwiazdek. Wiem, że stać autorkę na dużo więcej, dlatego miałabym ochotę jedną gwiazdkę odjąć, ale za całą sympatię, jaką do niej żywię dodaję jedną, czyli bilans i tak wychodzi na pięć.

Gdyby książkę napisał ktoś inny, potraktowałabym ją, jako przyjemne czytadło. Lekką lekturę na jeden wieczór, a tak jestem lekko rozczarowana, bo „ Kopia doskonała „ nie wzbudziła we mnie zbytnio emocji.Nie polecam zaczynać przygody z twórczością Małgorzaty Rogali od tej pozycji, bo można wyrobić sobie błędne wyobrażenie na temat jej warsztatu pisarskiego. Stać Panią Małgosię naprawdę na dużo więcej i mam nadzieję, że w kolejnych częściach rozwinie drzemiący w postaci Celiny Stefańskiej potencjał.

„, Jeżeli nie konfrontujemy się z naszymi lękami, one coraz bardziej nas osaczają, nie da się od nich uciec. „

Link do opinii
Avatar użytkownika - czytam_book
czytam_book
Przeczytane:2024-08-04, Ocena: 5, Przeczytałem,

Dziś wpadam do Was z recenzją książki ,,Kopia doskonała" Małgorzata Rogala, wydawnictwo Skarpa Warszawska.

Bardzo lubię książki autorki są to dobre kryminały, z fabułą która toczy się swoim tempem.

Tym razem poznajemy Dominikę, która otrzymuje propozycję wyjazdu do Francji i skopiowana jednego z obrazów znajdującego się na prywatnej wystawie. Okazuje się, że  oryginał obrazu zostaje skradziony, a kopiarka znika. 

Dominika wysyła ukrytą wiadomość do babci, a ta zwraca się do Celiny, aby odnalazła jej wnuczkę. 

Czy Celina odnajdzie Dominikę i pomorze kobiecie?

Kto stoi za kradzieżą obrazu?

W książce dzieje się całkiem sporo, a przy okazji podróży z bohaterami książki zwiedzamy piękną Francję. Dobrze wykreowani bohaterowie, których bardzo polubiłam. Szczególnie Celinę, która ma za sobą tragiczne przeżycia, a do tego zmaga się z wieloma fobiami, ma swoje rozterki i dylematy a szczególnie przy podejmowaniu decyzji odnośnie podróży, gdyż będzie musiała zmierzyć się sama ze sobą. 

Zagadka kryminalna złożona, zawiła, jednocześnie pobudzającą wyobraźnię i chęć znalezienia sprawcy, a także rozwiązania zagadki kradzieży. 

,,Kopia doskonała" nie jest to książka, której wylewa się krew, jest to kryminał z tych delikatnych jednak bardzo mi się podobał i miło spędziłam z nim czas.

Polecam, a ją chętnie przeczytam o kolejnych sprawach jakie otrzyma Celina do rozwikłania. 

 
Link do opinii
Współpraca barterowa z Wydawnictwem Skarpa Warszawska "Jeśli nie konfrontujemy się z naszymi lękami; one coraz bardziej nas osaczają, nie pozwalają od siebie uciec..." Lubicie kryminały? Znacie powieści Małgorzaty Rogali? To było moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i uważam je za niezwykle udane. Dominika Wojtowicz otrzymuje propozycję wyjazdu do Lyonu w celu skopiowania jednego z obrazów znajdujących się w tamtejszej galerii. Kiedy kopia jest już gotowa oryginał znika, podobnie jak dziewczyna. Tymczasem do babci Dominiki trafia przesyłka z ukrytą wiadomością. Aby pomóc wnuczce zwraca się ona z prośbą o odnalezienie dziewczyny do początkującej prywatnej detektyw - Celiny Stefańskiej. Dwie kobiety. Każda z nich zmaga się z własnymi traumatycznymi doświadczeniami. Czy uda się odnaleźć zaginioną Dominikę i złapać sprawcę kradzieży obrazu? Czy Celina zdoła pokonać własne demony? Muszę przyznać, że ta historia wciągnęła mnie od pierwszej strony. Nie jest to kryminał, gdzie "trup ściele się gęsto". Kopia doskonała to idealne połączenie wątków sensacyjnych i kryminalnych. Są momenty, gdy akcja przyspiesza i takie, gdzie trochę zwalnia. Niemniej jednak przez całą historię autorka utrzymuje nasze zainteresowanie wydarzeniami. Dodatkowo porusza ważny temat PTSD, który potrafi utrudnić nam codzienne funkcjonowanie. To, co dla jednych wydaje się proste i nieskomplikowane, urasta do rangi problemu dla osoby zmagającej się z traumatycznymi doświadczeniami. Jest to świetnie ukazane na przykładzie Celiny Stefańskiej. Doświadczenia z przeszłości uniemożliwiają jej normalne życie. Ktoś powiedziałby, że niektóre reakcje kobiety są przesadzone, jednak trzeba sobie zadać jedno pytanie - jak byśmy się zachowali, gdyby spotkało nas to co ją? Wyjazd do Francji w celu poszukiwania zaginionej Dominiki jest pierwszym krokiem na drodze do walki z własnymi lękami. Niewątpliwym atutem tej powieści są opisy niezwykle urokliwych miejsc we Francji opisane z punktu widzenia artysty - Mur des Canuts, urokliwe Annecy, Cascades du Hérisson, Arbois, Souvans, Maximieux i Pérouges. Aż nabrałam ochoty na zwiedzenie miejsc opisanych w książce. Styl pisania autorki jest lekki, barwny i niezwykle wciągający. Potrafi ona oczarować czytelnika od pierwszych stron. Z pewnością sięgnę po inne książki z tego cyklu. Kto jeszcze nie czytał Kopii doskonałej, gorąco polecam.
Link do opinii
Avatar użytkownika - ktomzynska
ktomzynska
Przeczytane:2024-07-14, Ocena: 4, Przeczytałam,

,,Kopia doskonała" autorstwa Małgorzaty Rogali to, z przykrością muszę stwierdzić, najgorsza książka autorki, jaką dane było mi przeczytać. Oczywiście nie mówię, że jest bardzo zła, ale na tle pozostałych wypada znacznie słabiej.

 

Sama fabuła wciąga, język jest lekki i przyjemny, ale dialogi są sztuczne. Sprawa kryminalna jest ciekawa, ale bez żadnego efektu wow. Jak dla mnie zabrakło elementów zaskoczenia i napięcia, a jeżeli chodzi o zakończenie, to domyśliłam się go znacznie wcześniej, niż bym chciała.

 

Bohaterowie natomiast są dla mnie dość nijacy. Główna bohaterka, Celina, nie zyskała mojej sympatii. Jest to kobieta po przejściach, która za namową bliskich zaczyna walczyć ze swoimi traumami. Jednak jej kreacja jako dość ślamazarnej postaci spowodowała, że bardziej mnie drażniła, niż wzbudzała współczucie. Już więcej sympatii wzbudziły we mnie Szyszka, Eleonora i Józefina, które pojawiają się w książce sporadycznie.

 

,,Kopia doskonała" to raczej lekki kryminał dla niewymagającego odbiorcy, w którym autorka łączy elementy sztuki i romansu, zabierając nas w urokliwe zakątki Francji. Wątek kryminalny to miły dodatek, ale nie oczekuj zbyt wielu elementów zaskoczenia. Jest to raczej lektura na jeden wieczór jako przerywnik od czegoś znacznie bardziej wymagającego. Niemniej jednak i tak POLECAM!

Link do opinii
Avatar użytkownika - iluzja
iluzja
Przeczytane:2020-06-23, Ocena: 4, Przeczytałam,

Książka nieco gorsza niż przygody Górskiej i Tomczyka, ale również ciekawa. Autorka malowniczo opisała urokliwe, a mało znane miejsca we Francji, aż zmobilizowała mnie do obejrzenia tych mijsc izasmakowania w ich atmosferze.

Link do opinii
Avatar użytkownika - leonia
leonia
Przeczytane:2020-02-11, Ocena: 5, Przeczytałam,

Powiem tak: książkę czyta się szybka, ale nie oznacza to niestety, że pozycja zawsze trzyma w napięciu... ;)
Kryminał wielowątkowy, ale wg mnie mimo całego tragizmu jaki w sobie zawiera, napisany luźno i lekkim językiem.
Zamysł fajny, wielowątkowość też, niby zawsze coś się dzieje, ale niestety nie zawsze książka zapiera dech w piersiach. A szkoda, bo ja lubię adrenalinę, szczególnie w kryminałach.
Mimo wszystko uważam, że warto przeczytać jako odskocznię. Fajny wątek miłosny, jest zagadka do rozwiązania, a właściwie dwie.
Zaczyna się niewinnie, że jedna z głównych bohaterek traci pracę i musi zając się czymś innym i tak zostaje detektywem. A potem, to już walczy ze swoimi fobiami , wyjeżdża za zleceniem do Francji, tu pojawia się wątek romantyczny i jak sie okazuje, zagadka rozwiązała się dzięki pracy kilku osób.
Fajnie, że autorka poruszyła kwestię Facebooka i przy okazji pokazała jak ludzie czasem przez nieuwagę , czy roztargnienie dodają za dużo do sieci i wpadają, jak muchy w kompot

Link do opinii
Inne książki autora
Ważka
Małgorzata Rogala0
Okładka ksiązki - Ważka

Agata Górska rozpoczyna prywatne śledztwo w tajemnicy przed przełożonymi, gdy okazuje się, że śmierć jej koleżanki, Leny, nie była przypadkowa. Jedynym...

Punkt widzenia
Małgorzata Rogala0
Okładka ksiązki - Punkt widzenia

Sędzia orzekający w sprawach karnych odbiera przerażającą wiadomość. Jego córka została zgwałcona i brutalnie zamordowana. Wyjaśnienie tej zbrodni...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Jak ograłem PRL. Na rowerze
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na rowerze
Dziewczynka ze srebrnym zębem
Andrzej Marek Grabowski
Dziewczynka ze srebrnym zębem
Mój brat Feliks
Regina Golińska-Barancewicz
Mój brat Feliks
Pies
Anna Wasiak
Pies
OdNowa
Anna Kasiuk ;
OdNowa
Cienie. Po prostu magia
Katarzyna Rygiel
Cienie. Po prostu magia
Opowieści o porach roku
Karine Tercier
Opowieści o porach roku
Dori
Andrzej Kwiecień ;
Dori
Suplementy siostry Flory
Stanisław Syc
Suplementy siostry Flory
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy