Kocham cię najmocniej na świecie
Anna Paszkiewicz

Pachnące kwiaty, kolorowe motyle i białe, puchate obłoczki zachwycają każdego, a co dopiero dziecko, szczególnie takie, które widzi to wszystko po raz pierwszy, taka mała istotka cieszy się ze wszystkiego dwa razy mocniej i jest to najpiękniejszy widok dla każdego rodzica.
Mały niedźwiadek budzi się z zimowego snu i zaczyna podziwiać przyrodę wokół niego, zaczepia pszczoły, wdrapuje się na drzewa i zjada pyszne malinki, a rodzice towarzyszą mu w tym wszystkim na każdym kroku. Dla niedźwiadka wszystko jest cudowne i najchętniej w ogóle nie kładłby się spać, tylko obcował z naturą, jedyne co może go powstrzymać to ulewny deszcz.
Kocham cię najmocniej na świecie to przecudowna książeczka o rodzinie niedźwiedzi, która składa się z mamy, taty i małego niedźwiadka. Całość to dziewięć krótkich opowiadań, pełnych ciepła, miłości i radości ze wszystkiego, co nas otacza. Książka ma duży, kwadratowy format i twardą oprawę, ale jednocześnie miękką jakby coś w środku się znajdowało, już sama okładka zachwyca, a co dopiero środek, który sprawia, że rozpływamy się nad każdą ilustracją, wszystkie obrazki są piękne i kolorowe.
Nie umiem nie zachwycać się tą pozycją, przeglądałam ją już kilkanaście razy i najczęściej sięgam po nią, kiedy czytam dzieciom, chociaż przeczytaliśmy ją już kilkanaście razy. Historia jest pełna miłości rodziców do swojego synka, są cierpliwi, wspierają go i pomagają. Jest tutaj również pełno radości z życia i najmniejszych rzeczy, które na otaczają, każdy powinien brać przykład z małego niedźwiadka. To najczęściej dorośli chcą więcej, niż mają, nie cieszą się z małych rzeczy, a powinniśmy właśnie brać przykład z dzieci, które cieszą się drobnymi rzeczami i we wszystkim potrafią dostrzec pozytywne strony.
To jest jedna z tych książek, na których widok od razu się uśmiecham i czuje, że będzie ona u nas jeszcze bardzo długo czytana, bo córka uwielbia oglądać obrazki i razem opowiadamy sobie, co na nich widzimy.

Ocena tej książki jest wypadkową dwóch ocen - treści i pomysłu wraz z szatą graficzną. Pomysł jest wspaniały. Przejście z rodziną niedźwiadków przez cały rok, odkrywanie tajemnic ich życia - świetna sprawa. Byłam tym bardzo zaskoczona i zachwycona pomysłem. Szata graficzna też stoi na wysokości zadania, obrazki są śliczne, radosne, przyciągające uwagę małych czytelników. Jeśli chodzi o tekst, to sprawa ma się nieco inaczej - przekaz i treść są bardzo w porządku, są ciekawe, dzieci się nie nudzą, mogą się dowiedzieć paru fajnych rzeczy. Problem jednak tkwi w tym, jak to jest napisane. Otóż, tekst jest pisany bardzo krótkimi zdaniami, tak, że czytając na głos można dostać zadyszki. Zdania te w swej długości są nienaturalne i nie chodzi o to, że dłuższe byłyby niezrozumiałe., bo sądzę, że dzieci ciut bardziej skomplikowane zdania też przyjmą. Przez długość zdań tekst jest jakby rwany, nieprzyjemny w odbiorze. Tak więc książka jest bardzo sympatyczna, ładna ciekawa, tylko źle napisana. A to wielka szkoda, bo potencjał ma ogromny. No nic, i tak się zdarza.