„Żądze Kleopatry” to doskonała lektura nie tylko dla pań, ale dla wszystkich ciekawych kulisów starożytnej polityki. Nie trudno się domyślić, że ubrana w powieściowy płaszcz historia przesycona jest namiętnością, towarzyszącymi walce o władzę spiskami, nie brak w niej forteli, trucizny, ale też jednostkowych dramatów zwykłych ludzi żyjących w cieniu pięknej władczyni. Nie brak tam też ponadczasowych pytań o naturę miłości, sens życia i wpływu na los człowieka boskiego pierwiastka. Z kart książki wyłaniają się pełnokrwiste postacie, które dopiero potomni osadzili na cokołach pomnikowych biografii. Tymczasem w „Żądzach...” są jedynie ludźmi, którym przyszło tworzyć historię, zmagać się z własnymi słabościami i próbować łączyć rację stanu oraz własne ambicje z pogonią za szczęściem oraz miłością. To również ciekawe studium ludzkiej natury, próba interpretacji skomplikowanych relacji władczyni Egiptu z Juliuszem Cezarem i Markiem Antoniuszem.
Książka pokazuje jak mogło wyglądać codzienne życie w pałacu Kleopatry, popularyzuje wiedzę o okresie schyłku władzy faraonów i narodzinach cesarstwa rzymskiego. Na uwagę zasługują zwłaszcza fragmenty dotyczące stanu wiedzy ówczesnych lekarzy i innych uczonych, a także kapłanek bogini Izydy na temat dietetyki, anatomii oraz antykoncepcji.
Wydawnictwo: inne
Data wydania: 1995 (data przybliżona)
Kategoria: Historyczne
ISBN:
Liczba stron: 91
Język oryginału: polski
Dorota Stasikowska-Woźniak jest pisarką, a jednocześnie kreatorką akcji społecznych związanych z tematyką kobiecą. W swojej nowej powieści wprowadza czytelników...