Jeszcze o Paddingtonie
Michael Bond

"Jeszcze o Paddingtonie" to dalsze losy sympatycznego niedźwiadka, który potrafi wyjść korzystnie z opałów. Bardzo dobrze czuje się w rodzinie Brown'ów, a marmolada nadal jest na pierwszym miejscu w menu. Co się jeszcze nie zmieniło? Kłopoty, które przyciąga jak magnes, a tych nie brakuje.
W drugim tomie przygód niedźwiadka będziemy świadkami kolejnych wyzwań podejmowanych przez zainteresowanego. Paddington zostanie fotografem, będzie przeprowadzał remont, zostanie detektywem, a także aktywnie będzie przygotowywał się do świąt Bożego Narodzenia. Co na to reszta rodziny? Każdego dnia zastanawiają się, co też nowego nawywija ich ukochany najmłodszy członek rodziny. Nie raz i nie dwa doprowadzi Państwa Brown i panią Bird do stanu przedzawałowego, ale wszystko będzie kończyło się... Sami wiecie.
Miś przypomina małe dziecko, które chce poczuć się doroślej i być przydatne, co niekoniecznie podoba się rodzicom, a jest to dla niego największą przygodą. Znacie ten stan?
Ponownie świetnie bawiłam się z córeczkami przy czytaniu o niezwykłym Paddingtonie. Jego wielkie serce, kultura i wpadanie w tarapaty z prędkością światła, skradną niejedno serce. Autor operuje językiem, który jest zarówno odpowiedni dla dzieci, jak i dla dorosłych, dlatego też sama z ciekawością czytałam o dalszych losach bohatera i jego rodziny. Wydarzenia, które znajdziemy w książce, pokazują, że z każdej sytuacji, nawet tej najtrudniejszej, jest wyjście i może zakończyć się ono sukcesem. Na pewno jest to idealne przesłanie dla dzieci, natomiast lepiej nie wpadać w tarapaty, jak to ma w zwyczaju książkowy przyjaciel najmłodszych.
Zachęcam do przeczytania, ponieważ książka także pokazuje, ile odwagi może znaleźć się w małym sercu.

Śniło się Wam kiedy, że latacie? Jak samolot fruwacie w przestworzach. Czujecie się po prostu wolni. Loty samolotem od dawna interesowały wiele osób, ale mało kto miał możliwość być pilotem. Poznajcie historie osób, które swoją odwagą zadziwiają wielu.
Jest to zbiór historii o polskich lotnikach. Mają charakter bajki. Autorka bezpośrednio zwraca się do adresata czyli do dziecka. Wskazuje na kwestie, które znane są już malutkiemu odkrywcy. Odwołuje się do jego doświadczeń. W trakcie omawia się pewne zjawiska, które mogą stanowić trudność. Przytacza się ciekawostki związane z życiem, historią, przyrodą i innymi kwestiami nauki. W granatowych, wyróżniających się ramkach wyjaśnia się skróty i rozszerza się całość o dodatkowe kwestie związane z opowieścią. Całość jest opatrzona ilustracjami Adama Wójcickiego, które są specyficzne z powodu swojej bajkowej realności. Postaci, które zostały przedstawione na konkretnych obrazkach wzbudzają zachwyt i podziw. Analizując je można zauważyć emocje tych postaci. Ukazano także konkretne modele samolotów. Całość ma na celu wzbudzić w dziecku ciekawość, poruszyć wartości, którymi powinno kierować się w przyszłości. Nie mówi się o tym wprost, ale w myślach dziecka zostaje ten dany przykład. Konkretne rozdziały rozpoczynają się wskazaniem zdjęcia i imieniem danego bohatera/ bohaterki. Dziecko widzi przed oczami dane sytuacje co pozwala rozszerzyć wyobraźnię. W publikacji zawarto historie z przeszłości i współczesności. Forma opowieści ma pokazać dziecku, że to może być kiedyś ono. Ma wielkie możliwości, tylko musi je wykorzystać. Warto być wytrwałym i spełniać marzenia.
To świetna pozycja, ponieważ łączy się wartości, dobre wzorce, ciekawostki, pęd do wiedzy, bajkę w jednym. To dobry prezent dla młodego adepta nauki. A może dzięki tej publikacji Wasze dziecko znajdzie pasję? Kto wie?

"Jeszcze o Paddingtonie"
Michael Bond, Peggy Fortnum

@znakemotikon

Jest to 2 tom serii o pluszowym bohaterze, wielbicielu marmolady, dobrych manier i przygód. Idealna lektura na rodzinne wakacje.
Elegancki niedźwiadek w kapeluszu może stać się niezwykłym przyjacielem dziecka i towarzyszem międzypokoleniowych spotkań czytelniczych.

Dla wszystkich, którzy mają misia w sercu. Bo wszystkie dzieci - małe i duże kochają MISIE.

Piękna i mądrą książka dla wszystkich - niezależnie od wieku.

Perypetie misia z "mrocznych zakątków Peru", który zamieszkał w przeciętnej londyńskiej rodzinie. Polecam dla dzieci i dorosłych. 

Aż wstyd o tym pisać, ale to moja pierwsza przygoda z misiem Paddingtonem i zaczynam ją od części drugiej. Wcześniej znałam go z bajek, które oglądałam razem ze swoją dwulatką. Często wtedy zakładała czapkę na głowę, albo skarpetkę w zależności co miała pod ręką:-) Ręce zakładała z tyłu i chodziła tak jak on:-) Teraz się odmieniło i w końcu mogłam jej o nim przeczytać. Nawet ośmiolatek się zainteresował jakiego misia czytam. I tak wyszło, że ja czytałam a oni słuchali.

Nasz drogi misiaczek jest naprawdę niesfornym stworzonkiem. Praktycznie za co by się nie zabrał, to zaraz pakował się w jakieś tarapaty. Wpierw miał problem z aparatem i myślał jak tu zrobić zdjęcie będąc jednocześnie fotografem i fotografowanym. Następnie wytapetował swój pokój tak pięknie, aż nie mógł znaleźć drzwi:-) No ale kiedy już rozpoczął małe śledztwo, był w tym taki słodki, jak tylko słodki potrafi być przytulaskowy miś. Tak bardzo chciał być przydatny i nie móc siedzieć bezczynnie. Oczywiście to nie koniec jego przygód w tej książce.

Pozycja mi się spodobała, gdyż odzwierciedla zachowania małych dzieci, które również chcą być przydatne. Często im coś nie wychodzi, tak jak misiowi, jednak jak i on, starają się uczyć na swoich błędach. Treść wyzwala w dzieciach odwagę i pokazuje, że nigdy nie warto się poddawać. Uczy tolerancji i skruchy. Poznając Paddingtona dzieci nauczą się przepraszać i zauważać złe rzeczy, które na pierwszy rzut oka wydają się im dobre. Zresztą już sama rodzina Browni u których mieszka nasz misio pokazuje, że i rodzice powinni mieć w sobie nieco więcej cierpliwości. Przypomina nam, że i my kiedyś byliśmy dziećmi i popełnialiśmy błędy. Nikt nie rodzi się idealny i przede wszystkim o tym powinniśmy pamiętać.

Książkę czytało się lekko i bardzo miło. Chwilami było troszkę zabawnie, bo mały rozumek zdawał się nie wszystko rozumieć. Wewnątrz znajdziemy czarno-białe rysunki wygłupów misia, które pobudzą wyobraźnię czytającego. Niesamowite było to, że każdy z nas może zobaczyć tam coś innego:-)