Jegudiel
Tillie Cole

  Jegudiel nie zna życia bez obroży. Ona tylko jest w stanie powstrzymać jego prywatną bestię. Chroni go przed zamordowaniem każdego, kto tylko stanie mu na drodze. A wszystko to za sprawą sadystycznych członków Bractwa. I mimo, że udało mu się wyrwać z ich szponów, to nadal nie może się jej pozbyć. To zbyt ryzykowne aczkolwiek ogromnie kuszące. Lecz wizja wolności i swobody staje się coraz bardziej realna. Kuszące jak kobieta, którą los stawia na jego drodze. 
   Noi zdaje się rozumieć Jegudiela. Nie boi się go. Nie obawia się jego gniewu - bestii tym bardziej.
 A powinna.
 Dlaczego? 
Bo gdy bestia trafia na inną bestię zaczynają się dziać rzeczy zupełnie niespodziewane.
   Kim tak naprawdę jest Jegudiel? Kim jest Noi? Co na nich czeka? Z kim i z czym przyjdzie im się zmierzyć?

    Iście demoniczna okładka przyciągnęła mój wzrok. Ta piękna zieleń i ten mrok. Świetne połączenie. Do tego elektryzujący opis. Byłam ogromnie ciekawa tego, co zesłała tym razem autorka na swoich bohaterów. I tu podkreślę, iż bardzo dobrze się stało, że wydawnictwo na okładce zamieściło ostrzeżenie przed opisami przemocy, w tym przemocy seksualnej. Ta książka nie jest dla każdego. Należy wziąć to pod uwagę zanim po nią sięgnięcie. 
   Seria "Zabójcze cnoty" należy do dark romance. Bardzo ciemnym, mrocznym i jednocześnie elektryzującym romansie.
    Pierwszego tomu nie miałam okazji przeczytać ale nie przeszkadzało mi to. W zupełności odnalazłam się w tej historii. A tutaj opowiada ona o Jegudielu. Mężczyznie o dwóch obliczach. Obliczach zaskakujących, odważnych, mrocznych i brutalnych i jednocześnie hipnotyzujących.
    Ten bohater to totalna zagadka. Nieprzewidywalny. Z każdą kolejną stroną Diel okazywał się być coraz bardziej złożoną personą. Swoją drogą bardzo drobiazgowo skonstruowaną. Im więcej puzzli wskakiwało na swoje miejsce, tym bardziej przerażający wyłaniał się obraz.
   Jego kompani okazali się również chodzącymi zagadkami. Dostarczyli się wielu wrażeń i emocji z całej palety.
   Tak samo było w przypadku Noi i jej kompanek. Tę kobiety co rusz powodowały, że moje brwi szybowały do góry a serce zmieniało swój rytm bijąc coraz mocniej.
   Autorka za tło wydarzeń wzięła religię. Ideę siedmiu grzechów i siedmiu cnót głównych. Dość niespotykany pomysł, bowiem jeszcze niczego w takiej tematyce nie czytałam. Wiem natomiast, że będę chciała przeczytać pierwszy tom serii i zapoznać się z kolejnymi. Dlaczego? No cóż tu dużo pisać: pochłonęła mnie ta lektura.
   W tej sporej rozmiarów lekturze znalazło się morze elementów zaskoczenia. Zwroty akcji wbijały w fotel. Sadystyczne i zdecydowanie oddziałujące na wyobraźnię sceny walk, starć i brutalności z jednej strony burzyły mój spokój, z drugiej ogromnie fascynowały. 
   Demoniczność, skala okrucieństwa, mroczne sceny, dyskusyjna moralność, piekielnie gorące zbliżenia, walka dobra ze złem, walka mroku i światłości. To tylko mała szczypta tego, co tu się znalazło. To bardzo złożona historia z bardzo dokładnie, drobiazgowo rozbudowanymi wątkami. 
    Ta książka jest dla osób o mocnych nerwach. Żądnych wrażeń i posiadających otwarty umysł. Dla bardziej wrażliwych czytelników może się okazać cegiełką nie do przeczytania. Treścią odrzucającą nawet z elementami zgorszenia. 
   Jeśli jednak znacie już styl autorki. Znacie darmo romance i o co w nim chodzi to jak najbardziej możecie czytać. Tylko od razu zarezerwujcie sobie duuużo wolnego czasu. Od książki niesamowicie trudno jest się oderwać. A ona zapewnia rozrywkę na najwyższym poziomie. 

Polecam 

Współpraca: Wydawnictwo Papierówka

#recenzja

? Po rewelacyjnej pierwszej części nastąpiło lekkie zejście na ziemię, ta część, osobiście jak dla mnie, była na początku dużo spokojniejsza. Pierwszy tom obudził we mnie bestię, która tak jak Jegudiel nie chciała dać się zatrzymać, więc czułam lekkie rozczarowanie. I następuje bum!
"Cześć, śliczna bestyjko" - Miałam ciarki na całym ciele! Współczułam, chciałam przytulić, nie bałam się. Jak Noa.
Czytałam robiąc przerwy i sięgałam po lżejsza lekturę, a nie robię tego nigdy!
Obawiałam się co będzie dalej, a jednocześnie chciałam wiedzieć co się tam stanie.
Wiecie co mni przerażało?  Że takie maszyny do tortur, które były opisywane, są...Widziałam w muzeach, zamkach, wystawach...ktoś w ten sposób torturował ludzi, więc i łezka mi poszła przy opisach tortur dzieci. Jeśli jesteście wrażliwi, zastanówcie się dwa razy czy chcecie to czytać. Znajdziecie tu kontynuację brutalności, sadyzmu, gwałtów.

Uwielbiam tę demoniczną parę.
Czekam na następne części ??

W Raphaelu chyba najbardziej przerażającą rzeczą były opisy tego, co działo się z Upadłymi, kiedy Bractwo ich przetrzymywało. W "Jegudiel" takich opisów nie ma dużo i myślę, że pod tym względem ta część była delikatniejsza. To jednak nie oznacza, że było nudno czy łagodnie. Ta książka była wszystkim, czego od niej oczekiwałam. Było brutalnie, momentami nawet bardzo. Było krwiście i mrocznie. Wszelkie ostrzeżenia nawiązujące do treści książki są jak najbardziej adekwatne. Sam Diel okazał się taki jakiego sobie wyobrażałam. 

Bardzo mi się spodobało fabuła i połączenie nowych bohaterów z Upadłymi. Upadli myśleli, że na świecie nie ma nikogo, kto zrozumie przez co musieli przejść będąc dziećmi. Jednak okazało się, że nie są jedyni, a takich jak oni są setki. Trafili na kobiety, które przeszły przez podobne piekło. Razem stworzyli jedną rodzinę, której zadaniem jest zemsta na członkach Bractwa.

Noa wydobyła ciemną stronę z Diela. Pokazała mu, że on i jego bestią tworzą jedność. Są całością, a Diel musi nauczyć się z nią żyć i ją kontrolować. Wplecenie wątków innych Upadłych, małe rozwinięcie ich przeszłości i tego, co się z nimi aktualnie dzieje, również było bardzo ciekawym pomysłem. Sama nie wiem o kim może być kolejna części. Stawiałabym na Sela i Destiny, ale może być też Micheal czy Bara.

Jedyne co mnie przez pół książki męczyło to narracja. Jak nigdy nie mam problemu z trzecioosobową narracją, tak tutaj nie wiem czemu coś mi niepodpasowało. Całe szczęście jedynie do połowy książki, bo od ok 300 strony jak się rozkręciło, to było bardzo ciekawie? Jequdiel to z pewnością książka, która nie wszystkim się spodoba, ale ja ją uwielbiam. Polecam?