Jak wychować nazistę. Reportaż o fanatycznej edukacji
Gregor Ziemer

Reportaż Jak wychować nazistę stawia nas do pionu. Zaburza nasze myślenie i wprowadza zamęt i niepokój. Jest przerażający, ale stanowi doskonałe ostrzeżenie, również w dzisiejszych czasach. Trzeba uważać, kto uczy nasze dzieci i czego uczy, jakie szkoła organizuje dzieciom zajęcia i jakie są wobec nich oczekiwania. A więc uwagi i ostrożności nigdy dość …

Gregor Ziemer, dyrektor Szkoły Amerykańskiej w Berlinie, dzięki swoim licznym kontaktom, miał możliwość obserwować edukację nazistowskich dzieci. Był naocznym świadkiem wielu różnych lekcji, zajęć i warsztatów, prowadzonych przez mniej lub bardziej fanatycznych nauczycieli. Wielbicieli Hitlera. Docierał do szpitali i ośrodków samotnej matki, które pod właściwą opieką oczekiwały na rozwiązanie i uszczęśliwienie Führera. Wizytował obozy młodzieżowe i uczestniczył w wykładach. To, co tam zobaczył wprawiało w osłupienie. System stworzył maszynę ideologiczną stwarzającą podwaliny pod „produkcję” ślepych fanatyków Hitlera. Nie do pomyślenia, jak można sterować ludźmi i wpajać im filozoficzne przykazania o wyższości narodu aryjskiego nad światem, o możliwość poświęcenia życia dla ideologii, o byciu mięsem armatnim w imię chorych ideałów. Obserwujemy, jak już kilkuletnie dzieci żyją wpajanymi im zasadami, jak są sterowane i ogarnięte nienawiścią wobec wrogów narodu. Strach pomyśleć, jak taka jednostka, od młodości naznaczona złem i nienawiścią, będzie funkcjonowała w przyszłości. Ale mieliśmy tego znakomity przykład w historii. Trzeba wspomnieć, że te zasady wychowania dotyczą nie tylko chłopców, ale również dziewcząt. Różnią się tylko rolą, jaka została im zaplanowana przez partię. Mężczyzna to wojownik zapatrzony w przywódcę, a kobieta to matka takiego przywódcy. One miały rodzić pięknych, niebieskookich mężczyzn, zdrowych i sprawnych fizycznie. Jeżeli się urodził chory, jego los już został przesądzony. Nie będę zdradzać szczegółów, warto samemu się przekonać, jak funkcjonowała hitlerowska fabryka żołnierzy.

Reportaż jest niepokojący i zatrważający. Mnie całkowicie rozbił. Szok i niedowierzanie. Wielokrotnie historia te wydarzenia opisywała, ale podanie relacji z pierwszej ręki nadaje jej większej wiarygodności i rangi. Wprawia w osłupienie. Emocje trudne do opanowania, a opisywane wydarzenia niemożliwe do zrozumienia, nie mówiąc już o jakiejkolwiek akceptacji. Przynajmniej dla mnie. Ta lektura to ostrzeżenie, aktualne dzisiaj. Należy być ostrożnym i nie wolno dać się zmanipulować twardym i bardzo wiarygodnym jednostkom. Od tego już mały krok do całkowitego zniewolenia i wypaczenia umysłów. Bądźcie uważni! Nie pozwólcie sobą manipulować i sterować! Myślcie samodzielnie!

Polecam, ten reportaż powinien przeczytać każdy, aby ustrzec się w przyszłości przed niewłaściwym zachowaniem i zniewoleniem. Świadomość i wiedza, że takie sytuacje miały miejsce pobudzają naszą czujność i przezorność! Niebezpieczna, o atomowym rażeniu i niewyobrażalnej sile ideologicznej!

Książka pt. ''Jak wychować nazistę. Reportaż o fanatycznej edukacji'' autorstwa Pana Gregora Ziemera stanowi przykład tego rodzaju literatury z pozoru nieoczekiwanego, a jednak mimo wszelkich dokonanych przez nas samych wcześniejszych przemyśleń na temat głównego poruszanego w niej zagadnień jest inną odskocznią widzianą z perspektywy prawdziwych prowadzonych obserwacji przez niego.

Słowa wielkiego uznania kieruje na samym początku dla Pani Anny Doroty Kamińskiej za dokonane przez nią tłumaczenie oraz dla Pana Bogdana de Barbaco za napisanie dobrze ujętego wprowadzenia, które obrazuje wizję głównego tematu oraz jak autor go przedstawił, w ogólnym jego realnym obrazie tego, czego był świadkiem.

Zwróciłam szczególną uwagę tej oto książce na to, w jaki sposób autor zrelacjonował główny temat, gdyż podjęcie się go bywa na ogół trudne i należy z odpowiednim mimo wszystko zaangażowaniem omówić go tak, aby był on zrozumiały przez odbiorców, jak i jego przeciwników.

Reportaże należą do tego gatunku literatury, które lubię czytać, ale bywa również też, że nie każdy jest, opisany w szczegółach ze względu ma pomijane najważniejsze fakty, a wówczas pozostaje niedosyt wiedzy nie zawsze przez nas Czytelników zaakceptowany.

Czytając, tę książkę odnosiłam takie wrażenie, że autor nie tylko jako znawca głównego tematu czuje się w nim dobrze, ale chce, abyśmy od środka to, co się czuje, będąc uczniem, ale i człowiekiem, który jako dyrektor zna ich potrzeby, jak również nauczycieli znających swoje role, ale czy potrafią się odnaleźć w edukacji, która ma za zadanie kształtować, a nie pozostawiać negatywne ślady za to, że podporządkowuje się innym osobom nie zawsze godnym zaufania działającym z użyciem łatwego podstępu lub sprytu.

Każdy podjęty temat w tychże zamieszczonych 9 rozdziałach uważam, że autor bardzo dobrze opracował, a co najważniejsze potrafił korzystać ze sprawdzonych źródeł wiedzy z użyciem własnych notatek czy przygotowywanej przez niego dokumentacji, czy choćby nawet widocznej u niego dobrej komunikacji ze swojej branży zawodowej.

Elementami dodatkowymi w tej książce są zamieszczone: fotografie, terminy niemieckie, nazwy innych organizacji.

Wydawnictwu Znak Literanova dziękuję za podarowanie mi do zrecenzowania egzemplarza książki pt. '' ''Jak wychować nazistę. Reportaż o fanatycznej edukacji'' autorstwa Pana Gregora Ziemera.

Warto przeczytać tę książkę.

Ciężko jest pisać o tym, że ta książka jest dobra, bo czyż można tak określić reportaż o tym jak wychować fanatycznego wojownika? Niewątpliwie wchodzi pod skórę bardziej niż jakikolwiek horror, który do tej pory czytałam. Niewątpliwie pomaga zrozumieć, jak zmanipulowano cały naród prowadząc do jednaj z największych katastrof w historii. Niewątpliwie jest wielkim ostrzeżeniem. Powinna być lekturą obowiązkową, dla każdego kto ma cokolwiek wspólnego z pedagogiką. Poczynając od ministra edukacji.

Powiem wam, że to bardzo trudna książka. Strasznie zmroziły moje serce porównania, które stosował autor. Nie bawił się w jakieś tam ozdobniki, tylko prosto i konkretnie opisywał ludzi, którzy dobrowolnie dawali się podejść rządom Hitlera. Bardzo bym chciała abyście poznali pewien cytat:

,,(...) doświadczenie z żabą, która wrzucona nagle do gorącej wody wyskoczy z niej natychmiast, ale gdy zostanie umieszczona w chłodnej wodzie, stopniowo doprowadzanej do wrzenia, da się ugotować".

Pozycja poza mądrym i filozoficznym wprowadzeniem zabierze nas do świata, gdzie Żydzi byli bardzo krzywdzeni przez innych. Nawet uczniowie rzucali w rówieśników kamieniami, gdyż tego byli uczeni od początku. Co gorsze, niektórzy tolerowali takie zachowanie wpajając dzieciom, że każdy Żyd to wróg. Bez względu na ilość dni czy lat spędzonych na świecie.
Cała książka jest spisana słowami autora, któremu udało się w jakiś sposób poznać kulturę i nauczanie w niemieckich szkołach. Wszystkie spostrzeżenia i rozmowy spisywał zawsze na kartkach, by potem móc jak najdokładniej je odtworzyć. Historia jest bardzo emocjonalna, gdyż już same opisy kobiet, które rodziły dzieci z rozkazu rządu i dla rządu nie mieściły mi się w głowie. Nie jestem w stanie wszystkiego wam opisać, bo bardzo to przeżyłam. Czytałam o chorych dzieciach, które same prosiły, by mogły umrzeć dla Hitlera. Nie uwierzycie, ale oni od samego początku przyjścia na świat były szkolone. Wpajano im same straszne rzeczy traktując tego człowieka jak Boga. Wszystko robili z myślą o nim, nie o sobie. Potrafili wyrzec się rzeczy ważnych i bliskich, byleby tylko on był zadowolony. Mordercza gra psychologiczna, która pozbawiała każdego niepełnosprawnego człowieka życia z przekonaniem, że robił coś dobrego. Ostre zasady i rygory, których musieli przestrzegać.
Polecam ludziom i mocnych nerwach, bo żaden horror nie był tak niebezpieczny psychicznie jak ta książka. Brutalna i bolesna prawda. Historia, którą czyta się szybko, lecz pozostająca w naszej głowie na zawsze...