Jak bez napięć wychować pewne siebie dziecko
Michaeleen Doucleff

Okazuje się, że nie ma rodziców idealnych. A nasz styl wychowania został wypracowany przez lata. Czy jest on najlepszy ze wszystkich? Czy nasze dzieci stymulowane na wszelkie sposoby, aby rozwijać się w różnych dziedzinach są szczęśliwe? Ta książka zaburzyła moje dotychczasowe myślenie odnośnie wychowania. Wiele razy pomyślałam: czy tak się da? Przecież to dziwne!

Michaeleen Doucleff wyruszyła w podróż po świecie do plemion, które nie podlegają wpływom zachodniego wychowania. Od lat mają wypracowany system, który wspiera dzieci w ich codzienności. We współpracy z rodzicami, bez kłótni i dominacji. Okazuje się, że ten styl wychowania naturalnie uczy najmłodszych, jak być potrzebnym i wnosić realny wkład do rodziny. Nikt nie jest tutaj przysłowiowym "pępkiem świata", ale równoprawnym człowiekiem społeczności. Rodzice oddają dzieciom ich autonomię, a dzieci nie są roszczeniowe i z łatwością odnajdują się w świecie dorosłych.

Autorka odwiedziła Majów w Ameryce, plemię Hadza w Afryce i Inuitów w Afryce. Dzięki jej podróżom przekonasz się jak wygląda szykowanie do szkoły, przygotowywanie posiłków i opieka nad młodszym rodzeństwem. Oprócz przytoczonych historii rodzin odnajdziesz również szkolenia, które pomogą przeanalizować sytuację w Twojej rodzinie oraz szkolenia, które zmotywują całą rodzinę do pracy zespołowej. 

Najbardziej zauważana jest tutaj swoboda jaką dzieci otrzymują. Nie biegają codziennie między zajęciami, nie mają zorganizowanej każdej minuty dnia. Jednak pomimo tego, wiele decyzji podejmują rodzice i oni również mają czas dla siebie, ponieważ nie żyją tylko i wyłącznie "pod dziecko". Wydaje się być to ogromnym kluczem do równowagi w rodzinie. A może jest to antidotum na niepokój i stres? 

Jeszcze parę lat wcześniej sami byliśmy wychowywani inaczej. Nie każda ewolucja przynosi korzyści i dlatego ta książka jest ważna pod kątem powrotu do rdzennego wychowania. Przeanalizowania i zrozumienia, że można inaczej. Nie ulegać presji i nauczyć dzieci tego samego, dzięki czemu zyskają pewność siebie, radość i dojrzałość w relacjach.

„Książka autorstwa M. Doucleff wywraca współczesne pojmowanie rodzicielstwa do góry nogami, dając rodzicowi nadzieję na wychowanie bez krzyków i agresji współpracującego dziecka, które nie boryka się z brakiem pewności siebie i niekontrolowaną frustracją. Ten poradnik „zrzuca” dziecko z rodzinnego piedestału, ale w duchu miłości i rozsądku.” - tak o książce pisze wydawca i wiecie co? Zdecydowanie się z tym zgadzam. 

Na wstępie warto zaznaczyć, że poradnik ten został napisany nie tylko przez panią doktor, ale i przede wszystkim matkę, która miała problemy ze swoim dzieckiem. dlatego książka nie opiera się wyłącznie na wiedzy teoretycznej, ale i przede wszystkim praktycznej. 

Autorka ukazuje nam uniwersalne podejście do wychowanie, dzięki któremu bez krzyków i złości wychowamy szczęśliwe i pewne siebie dziecko, które będzie od małego znało swoją wartość. Dzięki poradnikowi zrozumiemy, dlaczego nasze dziecko ciągnie do złych zachować i poznamy złote środki jak temu przeciwdziałać. 

Mając problemy z wychowaniem własnego dziecka, pani doktor zaczęła zastanawiać się jak wychowują się dzieci w innych kulturach i tak dzięki temu wraz z nią wyruszamy na przygodę wychowawczą do Majów z Ameryki, Hadzabe (z Afryki) i Inuitów (z Arktyki). W każdym z tych miejsc dzieci wychowuje się inaczej i każdy z nich ma inny sposób na to, aby dziecko było pewne siebie. Czerpanie z innych kultur i taka podróż jest czymś naprawdę fascynującym i przede wszystkim wyróżniającym poradnik ten na tle innych. 

Jednak tak jak w każdym poradniku znajdują się tu rzeczy z którym się zgadzam, ale i takie które nie mieszczą mi się w głowie. Ale muszę przyznać, że całość wypada naprawdę świetnie i sądzę, że jak tylko mój synek podrośnie to jeszcze raz do niego wrócę. Zdecydowanie polecam wszystkim rodzicom! 

Współpraca: Wydawnictwo Muza

,,Kiedy Rosy była malutka, dużo płakała. Gadzinami, każdego wieczora. ,,Jeśli nie je i nie śpi, to płacze", powiedział mój spanikowany mąż lekarce pediatrze. (...) No cóż, to niemowlę", odparła."

Wydaje się to zdanie znajome? Prawda? ,,No, cóż, to niemowlę". Prawda, ale jak sobie z tym małym krzykacze poradzić? Z pomocą przychodzi wydawnictwo muza. Niedawno swoją premierę miał niezwykle ciekawy poradnik ,,Jak bez napięć wychować pewne siebie dziecko". Autorka książki postanowiła pomóc nam rodzicom, w przerwaniu tego cyklu. Poznamy dzięki temu poradnikowi uniwersalne podejście do wychowania. Autorka przybliży nam jak wychowywano dzieci od dziesiątek tysięcy lat. Dzięki tej książce zrozumiemy, dlaczego dochodzi do złych zachowań i zyskamy ,,moc", aby je zdusić w zarodku".

I tak wraz z autorką i jej dzieckiem odwiedzimy trzy kultury: Majów z Ameryki, Hadzabe (z Afryki) i Inuitów (z Arktyki). Każda z tych kultur miała swoje pomysły na rodzicielstwo i każda z nich wydaje się, że osiągnęła sukces w tym by dziecko mniej frustrowało się, a było bardziej pewne siebie. W tych miejscach nie jest znana dziecięca złość, ani depresja. Złotym środkiem tych plemion jest fakt, że rodzic i dziecko współpracują ze sobą a nie walczą o to, kto ma racje.

Poradnik ten jest dość specyficzny, ale nie znaczy to, że zły. Wręcz przeciwnie. Jest inny dzięki osadzeniu go w kontekście kulturalnym, historycznym i psychologicznym. Poznajemy te różne plemiona, ich matki i ojców, ich roli w rodzinie i sposobie wychowania. Możemy z nich brać przykład. Skoro im udało się wychować szczęśliwe, zdolne i pewne siebie dzieci, to dlaczego nam ich wiedza i podejście do rodzicielstwa nie mogło by się udać.

Poradnik podpowiada, jak nauczyć dziecko panowania nad gniewem, jak my sami powinniśmy mniej a najlepiej w ogóle, złościć się na nasze pociechy. Jak powinniśmy zachęcać a nie zmuszać do wykonywania różnych mniej lub bardziej ciekawych czynności domowych np. sprzątanie własnego pokoju. Co robić gdy dziecko nas nie słucha? Jak dyscyplinować? Bardzo spodobał mi się sposób ,,dyscyplinowania poprzez opowieść" Jeśli chcecie go bliżej poznać musicie przeczytać ten dość ciekawy poradnik.

Samą książkę czyta się bardzo szybko. Może dlatego, że po krótce przybliża nam kulturę różnych plemion. Każdy rozdział zakończony jest podsumowaniem, co ułatwia zapamiętanie cennych wskazówek. Muszę również zwrócić uwagę na ilustrację. Chociaż nie jest to książeczka dla dzieci, bardzo mi się podobały. Sprawiają one, że poradnik jest przejrzysty i ,,miły dla oka".