Inżynier dusz
Magdalena Flera

Weźmy głęboki oddech, oczyśćmy umysł..otwórzmy książkę. Inżynier Dusz - tytuł mistyczny, tajemniczy, niewiele mówiący nam o treści książki. I bardzo dobrze, ponieważ jest to Dzieło nieznoszące domysłów. Przekonałam się o tym od pierwszych zdań, w których główny bohater wprowadzał mnie w zawiły świat swojej opowieści. Język wymaga od Czytelnika skupienia i uwagi, nie należy do prostych i lekkich i na to należy brać dużą poprawkę. Początkowo czułam się zażenowana, że nie rozumiem niektórych fragmentów, przestawionej chronologii czy nagłych skoków akcji. Jednak wraz z zagłębianiem się w treść książki wzrasta nasza świadomość - coś, co główny bohater dozuje nam bardzo oszczędnie, bawiąc się z nami i z naszą pewnością, której pod żadnym pozorem nie możemy mieć. Było wiele sytuacji, w których przekartkowywałam książkę o kilka stron wstecz by po raz kolejny zawiesić wzrok na niezrozumiałym poprzednio fragmencie. W toku wydarzeń cała układanka staje się nagle jasna a idea wyzierająca z dziwnej formy przyspiesza bicie serca. To nie jest książka na jeden raz. W tym momencie czytam ją po raz drugi i zdania, które początkowo nie wywierały na mnie żadnego wrażenia jeżą mi włos na głowie, powodują, że coraz lepiej rozumiem Niclasa i jego poczynania. Czy wszystko jest czaro białe? Nie wiem. Czy on jest psychopatą? Nie mogę tego stwierdzić. Przez cały czas zajmuję zarezerwowane dla siebie miejsce w opowieści i obserwuję uważnie wszystkie poczynania. Główny bohater zaprasza nas od pierwszych słów do zawiłego tańca a to, czy będziemy potrafili stawiać kroki zależy tylko od nas. Polecam osobom, które szukają czegoś niecodziennego zarówno pod względem formy jak i treści, która wymaga ale i zaskakuje. "Inżynier Dusz" wynagradza cierpliwość i skupienie kawałkiem naprawdę dobrej literatury. Osobom szukającym książki "do poduszki" niestety nie polecam, bo jak już wspominałam, jest to pozycja wymagająca dużego skupienia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Istnieje duży odsetek ludzi, którzy zabijają dla czystej przyjemności zabijania. Są też tacy, którzy zabijają, bo są przekonani, że tak będzie dla innych lepiej. Śmierć jest przecież taka piękna i uwalnia z dotychczasowej matni życia. Niektórzy przyjęliby taką koncepcję z otwartymi ramionami, ale co z ludźmi pełnymi życia, którzy nie chcą umierać? Czy też przyjmą Śmierć bez wahania? "Inżynier dusz" to debiut Magdaleny Flery. Trafiałam na zdecydowanie lepsze pierwsze wydania i muszę przyznać, że tej książce naprawdę wiele brakuje. Owszem, jest w niej sporo psychologii, są monologi i dialogi mordercy, który morduje, bo wierzy w to co robi. On ma misję. To jest dość powszechny motyw, ujęty w troszkę innym tutaj kontekście. Czy rozmowa z psychologiem przyniesie jakieś korzyści? Dlaczego właściwie psychopata rozmawia z psychologiem? Oni z reguły takich rzeczy nie robią, bo nie mają potrzeby rozmawiania o czymś, czego nie czują. Zatem dlaczego Niclas tam trafił i czy ma jakiś cel w tej wizycie? Wyrzuty sumienia? Nie. Narcyzm? Ciężko stwierdzić. Chęć opowiedzenia komuś o tym czemu to robi? Być może.

Inżynier dusz, czy nie kojarzy Wam się z czymś mocno mistycznym? Możliwością nagięcia tej ulotnej materii, której ponoć nie mamy? Też tak mi się kojarzyło i niestety błędnie. Dlaczego? Bo nie myślę jak psychopata...Gdy widziałam zajawki tej książki, miałam nadzieję na dobry kawałek psychologicznej opowieści o ludziach, ich życiu i tym co po sobie zostawiamy, umierając. Dostałam w zamian monolog psychopatycznego mordercy, który tylko przy okazji jest tanatokosmetologiem (a miałam nadzieję, że większa część będzie właśnie o tym!). Zawiodłam się strasznie już od pierwszych stron, choć starałam się nie zrażać i czytać dalej. 

Książka jest napisana w sposób bardzo chaotyczny, niczym bardzo pokręcony film o zwierzeniach na psychologicznej kozetce. I to już naprawdę nie jest kwestia mojego błędnego początkowego nastawienia do tej książki. Przyznam, że nie trafiły do mnie niektóre rozdziały oraz słowa pisane w nawiasach w dziwny sposób, który może miał być oryginalny, a wyszedł nieczytelny. Niesamowicie ciężko się czyta tę pozycję ze względu na styl, w jakim jest napisana. Trafiałam już na najróżniejsze stylistyczne zwyczaje, ale "Inżyniera dusz" po prostu czyta się mozolnie, nawet jeśli fabuła już kogoś zainteresuje. Na początku nie mając w ogóle pewności, czy on faktycznie jest mordercą, czy tylko psychopatą z wielką wyobraźnią. Nie polecam jeśli chcecie książki z wartką akcją bądź dość łatwej w odbiorze. Polecam jeśli chcecie skomplikowanej pozycji, z ogromną dozą psychologii i turpizmu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)