Intelektualista
Mateusz Banach

Książkę czytało mi się niczym typowy polski serial. Dosłownie, taki z lat obecnych, gdzie fabuła niespiesznie posuwa się do przodu, ale co jakiś czas ktoś mówi coś mrocznego zdziwiony, że tylko nasza bohaterka jakoś się tym nie przejmuje i we wszystko wierzy. Ona jakby miała inny świat, gdzie wszystko jest czarne albo białe, a jej znajomi to nowe kolory których istnienie dopiero spostrzega. W treści przewija się życie codzienne wielu postaci, lecz zakończony rozdział, pobudza nasze myślenie. Nie zawsze znamy pobudki innych osób, jedynie z rozmów z nimi to czytelnik widzi, że coś jest nie tak. Są to nagłe zmiany nastroju, gdy tylko pojawi się drażliwy temat, ucinanie tematu, albo przekierowanie go przez inną osobę na treść, która nas szokuje. Ogólnie ich życie kręci się wokół uczelni i przydziału osób do konkretnych kół zainteresowań. Nasza postać zastanawia się na jakiej podstawie zostają przydzieleni go grup, gdyż ani nie mogą sobie tego wybrać, ani nie ma nikogo, kto mógłby na to pytanie odpowiedzieć. Jedynie pan profesor jest tutaj punktem zapalnym, który zachowywał się jakby miał kilka obliczy. To on również ponowił następny przydział, gdzie dziewczyna została rozdzielona ze swoim chłopakiem, a później doszło do tragicznego wypadku. Pytania się mnożą, bo niewiele osób wierzy w nieszczęśliwy zbieg okoliczności. Dziewczyny będą się starały same dojść do prawdy, gdyż widzą, że dzieje się coś niedobrego. Czy jednak uda im się rozwiązać tą zagadkę bez szkody dla siebie?
Zdecydowanie musicie poznać tą opowieść, bo naprawdę wciąga. Autor przybliżał nas do faktów zbrodni i oddalał. Był zupełnie niczym ten profesor, który dyktował fakty na swoich swoich warunkach. Dlatego wciąż uważam, że jest to niezekranizowany jeszcze serial, który pomimo krótkiego metrażu oddałby mentalność polskich ludzi. Przeczytajcie, bo naprawdę warto poznawać nowych autorów:-)

Wielokrotnie podkreślałam, jak bardzo lubię sięgać po debiuty, zwłaszcza naszych rodzimych autorów. Siegając po debiutancką powieść zawsze staram się wybierać te tytuły, co do których mam pewność, że przypadną mi do gustu. Ostatnio w moje ręce trafił debiutancki thriller psychologiczny autorstwa Mateusza Banacha. Niepozorna okładka oraz intrygujący opis sprawiły, że nie mogłam oprzeć się lekturze.

Julita, młoda i ambitna studentka prawa, opuszcza rodzinną miejscowość pod Wrocławiem i wraz z chłopakiem wprowadza się do mieszkania przyjaciółki. Dziewczyna przygotowuje się do doktoratu, w tym celu uczęszcza na dodatkowe zajęcia koła naukowego prowadzone przez profesora Prusickiego. Niebawem sielankowe życie studentów przerywają dwa niespodziewane samobójstwa bliskich przyjaciół Julity. Dziewczyna czuje się zagrożona, ponieważ Witek i Ignacy również należeli do koła naukowego prowadzonego przez profesora.

Gdy śledztwo prowadzone przez policję utyka w martwym punkcie, Julita i jej przyjaciółka Hania postanawiają wziąć sprawy w swoje ręce. Czy ich amatorskie dochodzenie doprowadzi je do prawdy? A może narazi je na śmiertelne niebezpieczeństwo?

„Intelektualista” to thriller psychologiczny w stylu dark academia, którego akcja toczy się głównie w środowisku studenckim. Początek jest nieco wolniejszy i koncentruje się na życiu głównej bohaterki oraz jej bliskich. Poznajemy jej zwyczaje, zmagania z dorosłością i próbami usamodzielnienia się; dla mnie ta część była zbyt szczegółowa, autor zbytnio skupił się na detalach dotyczących choćby poszczególnych czynności wykonywanych przez bohaterów. Dalsza część historii znacznie nabrała tempa i poczułam, że trzymam w ręku thriller. W miarę rozwoju fabuły tempo znacznie wzrosło, a ja zaczęłam z większym zainteresowaniem śledzić wydarzenia, które rozgrywały się wokół bohaterów. Zabrakło mi jednak głębszych emocji – nie potrafiłam odczuć tego, co przeżywali bohaterowie. Zaskoczyło mnie natomiast zakończenie oraz odkrycie, kto jest sprawcą; do samego końca nie podejrzewałam, że to właśnie ta osoba okaże się czarnym charakterem.

„Intelektualista” to dobry debiut, jednak w mojej ocenie kwalifikuje się on jako powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym. Historia stworzona przez Mateusza Banacha jest spójna, wciągająca i, co najważniejsze, zaskakująca. Pomimo drobnych zastrzeżeń uważam, że ta opowieść ma duży potencjał i warto jej dać szansę. Mateusz Banach porusza w swojej powieści ważne tematy dotyczące akceptacji w społeczeństwie – przedstawiając je w sposób bardzo realistyczny, ukazuje nam, ile jesteśmy w stanie zrobić, by osiągnąć swoje cele. Z uwagi na to, że bohaterami powieści są studenci, myślę, że „Intelektualista” przypadnie do gustu również młodszym czytelnikom, tym bardziej że autor nie serwuje nam opisów rodem z mrocznego kryminału. Książkę czyta się dobrze; lekki i przyjemny styl autora sprawia, że strony powieści same przelatują przez palce. Bohaterowie są dobrze wykreowani – jedynie Julita, jak na swój wiek, wydaje mi się zbyt naiwna i dziecinna. Jeśli macie ochotę na lżejszy thriller psychologiczny, który skłania do refleksji i przemyśleń, zachęcam Was do lektury. Autorowi gratuluję udanego debiutu na rynku wydawniczym i życzę dalszych sukcesów.

Książkę czyta się lekko, dobrze i szybko. Historia została napisana z punktu widzenia Julity. Młodej studentki, początkowo dojeżdżającej na studia do Wrocławia. Dziewczyna należy do kółka naukowego, które prowadzi profesor Prusicki. Jest w nim także jej chłopak Maciek, a także jej przyjaciel Witek. I właśnie historia zaczyna się od informacji, że jej przyjaciel nie żyje. Popełnił samobójstwo. Nie powiem, lekki szok odmalował się na mojej twarzy jak to przeczytałam, ale jak? Co? Dlaczego? No właśnie nie wiadomo, bo chłopak nie wykazywał żadnych destrukcyjnych zachowań. Dobrze się uczył. No może był trochę zamknięty na otoczenie, dopuszczał niewiele osób, ale teraz nie ma się temu co dziwić. To przecież normalna rzecz, nie trzeba lubić każdego i z każdym rozmawiać jak nie ma się na to ochoty. Ja tam go rozumiem. No ale właśnie "dopuścił" do siebie Julitę, przez co dziewczyna czuje się bardzo źle z wiadomością o jego śmierci, ponieważ nic nie zauważyła. 

Rozpoczyna się kolejny rok akademicki i kółko naukowe także wraca. No oczywiście trzeba znaleźć nową osobę na miejsce, które się zwolniło po Witku. Ta wiadomość też jest przykra dla profesora prowadzącego kółko, ma on jednak nadzieję, że taka "sytuacja" już się nie powtórzy. Jednak czy na pewno? 

Wiecie co? Naprawdę czułam potencjał z tej książki, ale trochę odniosłam wrażenie, że czegoś mi tu zabrakło. Bo fakt, że śmierć jest przykra, potrafi zasmucić, i kiedy czytamy to dowiadujemy się więcej ze wspomnień Julity o chłopakach. I chociaż dziewczyna po drugiej takiej sytuacji zaczęła węszyć podstęp ze strony znajomego z uczelni, bo nagle zaczął się pojawiać tam gdzie i ona. I kiedy już zaczynałam czuć dreszczyk większego zaciekawienia, to wątek się urywał i miałam lekkie rozczarowanie, by później znowu dodać smaczku i zaciekawić, i ponownie urwanie wątku.

Ale patrząc na całokształt, to książka jest warta przeczytania ?. Rozdziały są krótkie, więc czyta się naprawdę szybko. I choć mogłoby się wydawać, że to była taka oczywista oczywistość, to myślę, że jak dojdziecie do końca, to będziecie trochę zaskoczeni takim obrotem sprawy. Zaznaczę jeszcze, że jest to debiut Autora. Więc jak na początek to dobra historia. Życzę kolejnych książkowych sukcesów ?.

Cześć. 

Lubicie czytać thrillery psychologiczne? Często sięgam po ten gatunek, lubię w nim mrok, zawiłą fabułę, niepewność, zagadki, tajemnice a także to że na końcu jest totalne zaskoczenie. A czy tak było w książce, którą ostatnio przeczytałam?

,,Intelektualista" Mateusz Banach, Pan wydawca.

Książka jest thrillerem psychologicznym,    trzymający w napięciu, jednak nie jest z tych bardzo mocnych, rozwija się stopniowo dostarczając sporą dawkę emocji. Bohaterowie to młodzi wybitni studenci należący do koła naukowego, którzy wkraczają w świat dorosłości. Wszystko toczę się swoim tempem, do czasu gdy jeden ze studentów popełnia samobójstwo, a w trakcie śledztwa wychodzi na jaw, że jest to morderstwo. 

Kto chciałby skrzywdzić geniusza naukowego? I jaki miał powód?

W książce poznajemy dokładnie młodą kobietę Julitę, jej codzienne życie, naukę, związek. Dla mnie dość sporym minusem były zbyt szczegółowe i detaliczne opisy, nie wnoszące w sumie nic do fabuły. Im dalej w las tym bardziej ciekawie, gdyż coraz bardziej na pierwszy plan wychodzi śledztwo. Dużym plusem jest to, że do samego końca nie wytypowałam osoby, która stała za zabójstwem. Moje wszystkie typy niestety były ślepym zaułkiem. Główni bohaterowie zarówno w postaci Julity, jak i Macieja czegoś mi zabrakło, nie do końca mogłam z nimi złapać nic porozumienia.

Książka jest debiutem autora i uważam, że dobrym, z ciekawą fabułą, zawiłym śledztwem, i trzyma w napięciu do ostatniej strony.

Książkę Wam polecam, a ja gratuluję autorowi udanego debiutu i wyglądam  kolejnej książki.