Iluminacja Wojciecha Noszczyka jest interesującym osiągnięciem prozatorskim. Autor sięga do tradycji kulturowo-literackiej z przełomu dziewiętnastego i dwudziestego wieku, ciekawie dialogując z nurtem dekadenckim – czytelnikowi w akcie lektury od razu nasuwają się na myśl skojarzenia ze stylem młodego Stanisława Przybyszewskiego. Są to związki nie tylko na poziomie stylistycznym i formalnym, lecz także tematycznym – Wojciech Noszczyk nie boi się bowiem kontrowersji i brawurowo wręcz sięga po wątek mizoginistyczny. W obrębie zainteresowań głównego bohatera fragmentu prozatorskiego leżą relacje damsko-męskie i to ich ukazaniu organizator tekstu podporządkowuje całą fabułę – czy raczej parafabułę – tak komponując poszczególne elementy, by uwypuklały one założoną tezę. W efekcie tekst tworzy barwną mozaikę różnych rejestrów językowych, stylów, gatunków, a nawet rodzajów literackich. Owo bogactwo – swoisty synkretyzm – cechujące Iluminację Wojciecha Noszczyka to świadectwo wirtuozerii autora, który z ogromną świadomością artystyczną panuje nad swoim dziełem.
Wydawnictwo: Wydawnictwo Psychoskok
Data wydania: 2017-12-15
Kategoria: Inne
ISBN:
Liczba stron: 82
Język oryginału: polski
Drugie wydanie, wysoko cenionego podręcznika w którym niezbędną wiedzę na temat chirurgii przekazano w niezwykle zwięzły, niemal telegraficzny sposób...
Na choroby żył cierpi prawie połowa Polaków.Żylaki stanowią uciążliwy defekt kosmetyczny, ale przede wszystkim poważny problem zdrowotny. Jest to schorzenie...
Przeczytane:2018-01-05, Ocena: 6, Przeczytałam, Mam,
Nieczęsto spotyka się utwór literacki, który w tak bogaty i momentami krnąbrny sposób przedstawia świat emocji oraz myśli. Jednym z takich właśnie utworów jest „Iluminacja wieku młodością zroszonego" autorstwa W. Noszczyka. Już sam tytuł budzi wiele pytań i jednocześnie zastanawia. Czym jest i czego dotyczy?
Jest to opowiadanie liryczne (mieszanka styli literackich, połączenie wiersza i prozy w jednym wydaniu), które w swojej przejrzystej kompozycji zawiera interesującą dawkę metafor, aluzji oraz osobistych przemyśleń autora. Historia przedstawiona w tym utworze ukazuje relacje damsko-męskie w brutalnym, naturalistycznym środowisku, ale nie tylko. Oprócz tego jest ona również filozoficznym rozważaniem na tematy miłości, piękna, wartości.
Czytając go, można odnieść wrażenie, że rozmawia się z samym autorem. W trakcie tej „rozmowy", poprzez różnorodną symbolikę, dowiadujemy się interesujących prawd o samych sobie, o osobistych sukcesach i porażkach, wyzwaniach, pragnieniach. To niejako spojrzenie wstecz na życie widziane oczami poety, filozofa, zwyczajnego widza. Spojrzenie takie może być proste i bezpośrednie, lecz także dwuznaczne i wyuzdane. Takim właśnie wzrokiem autor przelatuje przez cały utwór, komentując, oskarżając, relacjonując wyłaniające się z toku fabuły alegoryczne obrazy oraz epizody.
Książka jest trudna w odbiorze, ale zaskakująca i bardzo błyskotliwa. Niektórzy Czytelnicy mogą czuć niesmak i odrazę w stosunku do groteskowych momentów jednakże doskonale trafiają one w sens literackiego i emocjonalnego przekazu, który wyłania się z każdą przeczytaną stroną. Wulgaryzm literacki obecny w pewnych fragmentach idealnie stopniuje atmosferę i podkreśla grę emocji rozgrywaną w tym opowiadaniu.
Podsumowując, jest to utwór, który w nietypowy sposób przedstawia ponadczasowe prawdy i relacje międzyludzkie. Jest olbrzymią metaforą brutalnego życia widzianą oczami młodego mężczyzny z nadziejami na własną przyszłość.
Oryginalna i nietypowa pozycja literacka dla wszystkich, których nie odstrasza szata językowa do ukazania prawd i błyskotliwych poglądów.