Fascynująca wyprawa w tajemniczy i mroczny świat bizantyjskich ikon: tam, gdzie sztuka spotyka się z teologią, a religia z polityką. Album przedstawia mistyczny świat malarstwa ikonowego okiem wybitnego bizantologa Nikodima P. Kondakowa. W swoim bogatym wywodzie autor szczegółowo opisuje technikę pisania ikon, genezę stylu bizantyjskiego malarstwa, jego uwarunkowania historyczne i polityczne. Z perspektywy czasu można ponadto zauważyć, jak pisane w pierwszych dekadach XX wieku opus magnum Kondakowa ujmuje ikony z punktu widzenia chylącego się ku upadkowi, choć wciąż marzącego o potędze Imperium Rosyjskiego.
Bogato ilustrowana publikacja wprowadza w tajemnice bizantyjskiej sztuki pisania ikon. Kondakow przekrojowo i z wielkim znawstwem rekonstruuje, skąd wzięło się malarstwo ikonowe, jak związane zostało ze złożoną teologią ortodoksji oraz jaką funkcję pełniło w polityce Imperium Rosyjskiego. Przyglądając się dziedzinie artystycznej, odkrywa nie tylko ważne epizody historii sztuki, ale także historii religii i geopolityki.
Informacje dodatkowe o Ikony. Historia i teologia:
Wydawnictwo: Arkady
Data wydania: 2021-11-17
Kategoria: Duchowość, religia
ISBN:
Liczba stron: 256
Kup książkę Ikony. Historia i teologia
Zobacz także
Ikony. Historia i teologia - opinie o książce
Przeczytane:2023-06-11, Ocena: 6, Przeczytałem, Mam, Insta challenge. Wyzwanie dla bookstagramerów 2023, Przeczytaj tyle, ile masz wzrostu – edycja 2023, 52 książki 2023, 52 książki 2023, współpraca recenzencka,
Ikona swoją nazwę wywodzi od greckiego ????? eikón ,,obraz". Ten typ obrazów sakralnych powstały w kręgu kultury bizantyńskiej. Obrazy wyobrażają postacie świętych, sceny z ich życia, sceny biblijne lub liturgiczno-symboliczne są charakterystyczny dla chrześcijańskich Kościołów wschodnich, w tym prawosławnego i greckokatolickiego.
W swojej monografii, wydanej jako przepiękny album przez wydawnictwo Arkady, autor dowodzi, że ,,wczesny etap w historii ikon związany jest ze starożytnym obyczajem, kiedy to Egipcjanie tworzyli portrety zmarłych i umieszczali je na zabandażowanych mumiach." A to dopiero początek opowiadanej przez autora historii ikon, różnicach w stylach czy manierach (sposobach malowania, ros. pis'mo) pomiędzy ikonami bizantyjskimi, greckimi i rosyjskimi. Oglądając obrazy, szybko będziemy mogli dostrzec różnice wskazywane przez autora i z czasem rozpoznawać ,,szkołę" ikonopisarstwa.
A właśnie ,,ikonopisarstwo", ikon się nie maluje, je się pisze. Wynika to z dosłownego tłumaczenia słowa ,,ikonograf", czyli człowiek tworzący ikony, pochodzący z języka greckiego, w którym ,,eikon" oznacza obraz, a ,,graphé" - pisać. Ikonografowie muszą przestrzegać sztywnych reguł dotyczących barw, kształtów, linii, kompozycji, a zwłaszcza reguł dotyczących przedstawienia postaci.
Kondakow zabiera nas w fascynujący świat ikon, wskazując cechy poszczególnych okresów, szkół i ,,trendów". Każdy z rozdziałów, na jaki podzielony jest album, jest bogato ilustrowany kolorowymi reprodukcjami, z oznaczeniem miejsca ich pochodzenia, czy przechowywania. Co ciekawe, w przypadku ikon nie znajdziemy informacji o ich twórcy, gdyż ci często pozostawali anonimowi, bądź nad jedną ikoną pracował cały zespół, kto inny zajmował się tłem, a kto inny ,,cs. licznoje, od lico - twarz, odnoszące się do odkrytych części ciała", tym procesem zazwyczaj zajmowali się wyspecjalizowani mistrzowie.
W ,,Ikony. Historia i teologia" znajdziemy ogrom specjalistycznej wiedzy, jak również mnóstwo ciekawostek.
Serdecznie polecam ten album wszystkim zainteresowanym sztuką, szeroko rozumianą, nie tylko sakralną. Myślę, że ten album będzie wspaniałym prezentem dla studentów sztuk plastycznych, jak również dla tych, którzy rozpoczynają swoją przygodę z ikonopisarstwem.