Idealny Stan
Brandon Sanderson

Idealny stan

Nie spodziewałam się tego. Książka opowiada o Kairominasie, mężczyźnie który dokonał tak wiele, że jest władcą wszystkiego co go otacza. W jego świecie wszyscy żyją zjednoczeni i szczęśliwi, a on sam włada nie tylko nimi ale i magią. Jego czas zajmuje głównie walka z największym z wrogów, ale tym razem los ma inne zajęcie dla Kaia. Tym razem mężczyzna zmuszony jest udać się na randkę, w celu stworzenia kolejnych Żywozrodzonych.

Powiem Wam, że czytając opis zastanawiałam się czy książka mająca tak mało stron i opowiadająca o spotkaniu dwojki ludzi może być ciekawa? I powiem wam, że może i to bardzo. Niewiem nawet kiedy ją skończyłam, wiem jest krótka, ale mimo to czyta się ją szybciej niż człowiek się spodziewa. Historia jest bardzo ciekawa, inna i zaskakująca, a umiejętność autora w wymyślaniu fantastycznych światów jest niesamowita. Sam świat był wspaniały, a to co się tam wydarzyło, mega. Napewno chcę sięgnąć po inne książki autora.

Amerykański filozof Hilary Putnam popełnił eksperyment myślowy znany jako teoria mózgu w naczyniu. Zakłada on, że mózg człowieka znajduje się w zamkniętym naczyniu i  podpięty jest do superkomputera. Urządzenie stymuluje odbieranie bodźców tworzących złudzenia osób, przeżyć czy wreszcie całego świata. Proces ten może być jednostkowy albo i zbiorowy. Nie da się bowiem odróżnić czy ktoś żyje samoistnie, czy jest sterowany za pomocą elektrycznych impulsów stymulujących rozum.

Na tym bazuje Sanderson i aż prosi się o pociągnięcie tego wątku.

"Idealny stan" to krótka, ale ciekawa książka, opowiadająca o Kairominie, który włada całym światem. Światem, w którym jest najważniejszą osobą i który sam tworzy. Kairomina nie jest jednak jedyną taką istotą. Są inni mu podobni i władający własnymi światami. W "Idealnym stanie" mamy ukazany świat idealny dla danej osoby. Kairomina musi zmierzyć się ze swoim przeciwnikiem i prawdą o życiu jakie wiedzie. Książka potrafi wciągnąć już od samego początku głównie za sprawą dość ciekawej, oryginalnej fabuły, ale jak zwykle u Sandersona jest tego stanowczo za mało. Cała historia robi wrażenie zaledwie fragmentu całej historii, w którą jesteśmy wrzuceni nagle i w całym tym pędzie mamy mało czasu na nacieszenie się tą opowieścią. Jest to jednak książka warta przeczytania, przy której można miło spędzić czas.