Homo Faber
Frisch Max

Książka ciekawie nawiązuje do antycznego dramatu. historia dzieje się pod koniec lat 60. XX wieku. Szwajcarski inżynier- Walter Faber, pracuje dla UNESCO jako doradca do spraw rozwoju uprzemysłowienia i infrastryktury na odludzi i wszędzie tam, gdzie wciąż panuje zacofanie. Podczas rejsu przez Atlantyk, z Ameryki do Anglii poznaję rudowłosą kobietę, która przedstawia sie jako- Sabeth. Dowiadujemy się, że mieszka wraz mamą w Atenach, a studieje na uniwersytecie Yale. Nawiązuje się więź, która doprowadzi do nieoczekiwanych skutków. Walter podczas dokowania decyduje się wyznac jej miłośc i marzenie orzenienia się z nią. Ich drogi rozchodzą się jednak, by połączyc się w Paryżu, gdzie oboje decydują się na podróż do Grecji, zwiedzając po drodze Rzym. Podczas wyprawy Faber zaczyna miec wątpliwości, czy nie jest to przypadkiem jego córka, o której istnienia nie miał pojęcia. Wnioskował to wszystko na podstawie informacji, które udało mu się wyciągnąc z Sabeth. Gdy docierają do Grecji, tam dziewczyna zostaje ugryziona przez węża, a Walter chcąc ją ratowac zdziera sobie stopy, co nawiązuje w pewnym sensie do mitu, gdzie Edypowi przekłuto jako niemowle stopy. Głęboka i filozoficzna, całkiem ciekawa jak na napisaną przeszło pół wieku temu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)