Hokus-pokus, Albercie
Gunilla Bergström

Uwielbiam Wydawnictwo Zakamarki i nie znoszę serii o Albercie. Nie rozumiem fenomenu Alberta. Mam wrażenie, że książki są napisane w zupełnie innym kręgu kulturowym i w zupełnie innym czasie. W "Hokus-pokus..." Albert z Wiktorem poznają Czarodzieja i tak bardzo zależy im na oglądaniu "czarów", że odnajdują jego dom i bywają tam regularnie, popołudniami. Albert i Wiktor są w zerówce, czyli mają około sześciu lat. Tato Alberta wie, że jego syn chodzi do Czarodzieja, ale go nie zna. Pokażcie mi dzisiaj rodzica, którego sześcioletnie dziecko powie, że idzie do Czarodzieja i zniknie na całe popołudnie nie wiadomo gdzie, a rodzic się na to zgodzi. Czarodziej jest starszym mężczyzną. Pokażcie mi więc rodzica, który puści swoje dziecko do domu obcego, starszego faceta, bez zainteresowania się tym, kim jest ten człowiek. No nie, to chyba inna rzeczywistość. A może po prostu brak mi wyobraźni. Albo mam jej za dużo. Albertowi mówię stanowcze NIE!!!