Hermes 9:10
Ewa Karwan-Jastrzębska

Powieść „Hermes 9:10” to książka skierowana do młodszych czytelników. Oprócz zajmującej treści znajdują się w niej również niezwykłe ilustracje, których autorką jest Dorota Kobiela. Tam sama, która stworzyła wielkie dzieło światowej animacji pt. Twój Vincent.

Ilustracje w książce wyglądają, jakby zostały w nich namalowane na płótnie przez samą autorkę.

Po prostu piękne, pełne głębi i niesamowitych wręcz kolorów. Świetnie dopełniają opowiadaną przez Ewę Karwan – Jastrzębską historię.

Jest to historia małego chłopca, Feliksa, który w dniu swoich urodzin, dowiaduje się, że za sprawą jego kota, Ferdynanda, czeka go niesamowita przygoda. Chłopiec wychodzi boso z domu i przechodząc przez park dostaje się w jedno z tych magicznych miejsc, do których wcale nie tak łatwo trafić. Zostaje Bohaterem Opowieści wpisanym do Księgi Przyjazdów i Odjazdów i musi odszukać dziewczynkę, Matyldę, obdarzoną niezwykłym Darem przynoszenia radości ludziom. Darem tym zainteresowany jest Wieczny Mrok, który chce, by wszystkich ludzi ogarnęły Wątpliwości i nigdy więcej nie byli szczęśliwi.

W Świecie Semaforów, do którego trafił chłopiec, nikt w tym momencie nie jest szczęśliwy.

Żeby znaleźć Matyldę wyrusza pociągiem, tytułowym Hermesem – niegdyś najszybszym pociągiem poruszającym się między światami, ze stacji dokładnie o 9:10 w stronę miejsca, gdzie więziona jest dziewczynka.

W drodze do Stacji Bez powrotu, zgodnie z tym, co serwuje młodym czytelnikom literatura dla dzieci, przeżywa mnóstwo niezwykłych przygód.

W treści pojawiają się nawiązania do innych książek; chłopiec przechodzi przez szafy, komody, czy mury w zupełnie inne, niezwykłe miejsca, a sam pociąg potrafi nie tylko niezwykle szybko jeździć, ale i unosić się nad ziemią. Pojawiają się także magiczne przedmioty, takie jak stary zegar, busola przedstawiająca całą Ziemię oraz magiczne niebieskie ziarenka kawy. Nie wspominając już nawet o tym, że kto tylko może odzywa się tam ludzkim głosem. Koty, Pino i Ferdynand, a nawet sam tytułowy Hermes. Wiele nazw, takich, jak Stacja Bez Powrotu, Bohater Opowieści, czy Wieczny Mrok albo Wątpliwości, zostaje zapisane dużymi literami, prawdopodobnie po to, żeby młody czytelnik nie miał szans ich przeoczyć i uznał za ważne.

Historia, jak to w takich przypadkach bywa, nie tylko kończy się szczęśliwie – dziewczynka zostaje uratowana i odprowadzona do domu, ale również okazuje się być tylko snem, którego nieliczne elementy przenikają do rzeczywistości. Dobrym przykładem jest Piotr, Marianna i właśnie Matylda. Być może tych elementów jest więcej, tylko autorka zdecydowała się ich nie ujawniać.

Sama historia świetnie się broni. Jest niesamowitym wręcz źródłem dziecięcej wyobraźni, gdzie dosłownie wszystko może się wydarzyć. Park rozrosnąć się albo skurczyć, drzwi zniknąć, szafka prowadzić do zupełnie innego miejsca, albo pociąg latać.

To historia również o tym, że wszyscy, nie tylko dzieci, powinni być odważni. Wierzyć, że postępują słusznie i nie cofać się w momencie, gdy trafią na trudności albo będą mieli wątpliwości. To również historia o tym, że nie warto rezygnować z marzeń i trzeba brać „przygodę” za rogi, jeśli tylko jakaś się znajdzie. To również pochwała odwagi i pracowitości, dobroci i wiary w to, że dobro zawsze zwycięża i nikt nie powinien mieć co do tego wątpliwości.

To świetna historia dla dzieci, które dopiero zaczynają swoją przygodę z literaturą.

Rozdziały są stosunkowo krótkie, opatrzone ciekawymi tytułami, a zamieszczone na stronach, piękne ilustracje, lepiej pozwalają sobie wyobrazić o czym jest mowa w teście.

To magiczna baśń zarówno dla młodszych, jak i dla tych trochę starszych czytelników.

Autorka jest pisarką i scenarzystką. Pisze głównie dla dzieci i młodzieży. Zdobyła na festiwalach filmowych wiele cennych nagród. Na podstawie jej baśni o Misiu Fantazym stworzono 13 odcinkowy serial animowany.

Przypominam, że dziś są twoje urodziny. (s. 9)

A przypomina o tym rudy kot Ferdynand, który nie tylko potrafi mówić, ale i czytać w myślach. To on wyciąga swego pana z łóżka bladym świtem, bo ma go spotkać coś ciekawego, coś co jest możliwe tylko jeden dzień w roku. Feliks Szczęśliwy otrzymał specjalne zaproszenie od Dróżniczki Starej Stacji. Został wybrany, by narodzić się na nowo jako Bohater Opowieści. Brzmi tajemniczo i doniośle. To musi być wielkie wyróżnienie. W dodatku od tej pory wszystko, co dotyczyło chłopca miało być zapisane w Księdze Przyjazdów i Odjazdów.

Właśnie dowiedziałem się o katastrofie. Dróżniczka Starej Stacji potrzebuje twojej pomocy. (s. 39)

Feliks ma odnaleźć swoją rówieśniczkę Matyldę, która posiada cenny Dar. Zniknęła na Stacji Bez Powrotu i trzeba ją odnaleźć. W dodatku owa Stacja pojawia się tylko w Wyjątkowych Okolicznościach. Ale chłopcu nie uśmiecha się podróż tam, skąd się nie wraca. Jednak podejmuje wyzwanie. Tylko musi zmierzać do celu bez wahania i nie może dopuszczać do siebie żadnych Wątpliwości. Na dworzec odprowadzają go mieszkańcy Świata Semaforów. Hermes, kiedyś najszybszy pociąg między światami, odjeżdża punktualnie o 9:10, wioząc Feliksa i Ferdynanda do Stacji Bez Powrotu.

Sprawa jest bardziej tajemnicza, niż nam się na początku wydawało. (s. 63)

W tej podróży w czasie alternatywnym wszystko stanie się możliwe. Gadające koty, fruwający pociąg, Poczmistrz przenikający przestrzenie, Wielki Mrok, uciekający pałac, znikające wyjście z piwnicy. To tylko niektóre „atrakcje” pojawiające się na drodze chłopca. Autorka rzuca swemu bohaterowi kłody pod nogi, ale też podsuwa w niezauważony sposób to, co może mu pomóc, przydać się. Kolejne zwroty akcji tworzą dynamiczną akcję pełną magii i przygody oraz ekstremalnych przeżyć. Będzie mrocznie, będzie ciemno. Czy Stacja Bez Powrotu okaże się tą ostatnią?

Jesteś przecież Bohaterem Opowieści. (s. 92)

To prawda, Feliks Szczęśliwy jest głównym bohaterem książki, magicznej opowieści napisanej przez Ewę Karwan-Jastrzębską. Jego imię (z łac. felix znaczy ‘szczęśliwy; przynoszący szczęście; błogosławiony) oraz nazwisko obligują do… szczęśliwego zakończenia. Jednak niech to Was nie zmyli, po drodze czeka chłopca i jego towarzyszy wiele niebezpieczeństw i pułapek. Nikt nie zagwarantował chłopcu, że ocalenie Matyldy będzie łatwe. Nikt go nie uprzedził, że ma też uratować cały świat…

Czas tam płynie zupełnie inaczej. (s. 45)

Autorka stworzyła alternatywny świat do ludzkiego rzeczywistego. Świat magiczny – ukryty Świat Semaforów. To w nim pociągi wożą pasażerów na różne stacje – Stację Życzeń, Stację Snów, Stację Wspomnień, Stację Dla Zagubionych, Stację Gadających Papug… W tych magicznych miejscach wiele jest pokus, tkwi w nich wielka potęga. Nic dziwnego, że w tym świecie nic nie jest proste i jednoznaczne. Na szczęście w obu światach czas płynie inaczej, dzięki czemu Feliks może niezauważony przez domowników wyruszyć w niebezpieczną podróż.

Rycina przedstawiała dzień targowy na wielkim rynku. (s. 85)

Hermes 9:10 ilustrowała Dorota Kobiela, która malowała film o van Goghu Loving Vincent – przepiękny film z impresjonistycznymi obrazami zapierającymi dech w piersi. Ilustracje w powieści zachwycają. To małe, barwne arcydzieła, choćby stary bilet na pociąg czy przejazd Hermesa przez Dolinę Maków. Tytuł każdego rozdziału umieszczony został na tle pędzącego pociągu, zaś numeracja stron głowę kota. przyjazna czcionka i wyraźna interlinia oraz szerokie marginesy ułatwiają dziecku czytanie. Książka jest solidnie wydana i cieszy oko swym wyglądem.

Wiedział, że to, co ukryte, jest stokroć ważniejsze niż to, co widać gołym okiem. (s. 99-100)

Hermes 9:10 Ewy Karwan-Jastrzębskiej to magiczna powieść skierowana do dzieci, w której podróż w czasie i przygody okraszone są magią po to, by wskazać małemu czytelnikowi świat wartości, którymi w późniejszym życiu będzie się kierował. Lecz baśniowa uniwersalność dotyczy także dorosłych czytelników, oni też odnajdą tu coś dla siebie, a ilustracjami Doroty Kobieli będzie zachwyca się każdy czytelnik.

"Czasami wiedza sprawia, że stajemy w miejscu".

Czy chcielibyście wyruszyć w nieznane? W podróż pełną niespodzianek, w której nic nie jest pewne, a przygody czyhają na każdym kroku? Będąc dzieckiem z pewnością łatwiej o takie marzenia, gdyż niestety dorosłość pozbawia nas przeświadczenia, że wszystko może się wydarzyć. Na szczęście powstają takie książki jak ta – familijne i wielowymiarowe, pełne pięknych ilustracji, w których się zakochałam.

Ewa Karwan-Jastrzębska to pisarka mająca w swoim dorobku kilkanaście powieści dla dzieci i młodzieży, w tym "Przygody Feliksa Szczęśliwego i kota Ferdynanda", "Hermes 9:10", "Duchy w teatrze", czy też cykl czterech powieści "Ekspedycja o czarodziejkach W.I.T.C.H.". Zadebiutowała baśnią pt. "Miś Fantazy", która doczekała się ekranizacji i jako seria trzynastu filmów animowanych, zdobyła wiele międzynarodowych nagród.

Feliks w dniu swoich urodzin otrzymuje szansę przeniesienia się do zupełnie innej rzeczywistości, w której wraz z gadającym kotem Ferdynandem, próbują ocalić pewną dziewczynkę Matyldę. Zadanie to nie jest łatwe, gdyż aby je zrealizować, bohater musi wyzbyć się Wątpliwości, Strachu i pokonać Wielki Mrok.

Ewa Karwan-Jastrzębska dzięki swojej wyobraźni, a Dorota Kobiela swoimi niezwykle klimatycznymi ilustracjami, zabrały mnie w niezwykłą podróż - poznałam oto bowiem ukryty świat Semaforów, przybyłam na Stację Bez Powrotu, zachwyciłam się Doliną Maków. Poznałam także nietuzinkowe postacie - Dróżniczkę Starej Stacji, czy gadającego kota Pina. Wraz z bohaterami walczyłam także z Wielkim Mrokiem. I pomimo tego, że nie jestem już dzieckiem od dawna, to w baśni autorki, w której zastana rzeczywistość jest zupełnie inna od tej, którą znamy, odnalazłam się w pełni, kibicując bohaterom w ich potyczkach oraz zgłębiając przesłanie, jakie historia ta ze sobą niewątpliwie niesie.

"Hermes 9:10" to bowiem książka, która oprócz wymiaru stricte rozrywkowego, zawiera ważne, uniwersalne myśli, które w mniejszym bądź większym stopniu, zrozumie zarówno młodszy czytelnik, jak i starszy. Autorka stara się przekazać, że obecne w naszym życiu wszelakie wątpliwości i zwątpienia, jesteśmy w stanie zwalczyć, aby iść do przodu. I tylko od nas zależy, czy pochłonie nas mrok, czy jednak opanuje radość i duma. Swoista symbolika pewnych pojęć jest w tej baśni niezwykle widoczna. Czytając tę książkę nie można także nie nie zwrócić uwagi na jej newralgiczną część, czyli na ilustracje Doroty Kobieli. Rysunki te nasycone barwami są niezwykle urzekające.

Każdy z nas, w pewnych życiowych momentach, znajduje się na swoistej Stacji Bez Powrotu. I tylko od nas zależy, czy wsiądziemy do pociągu, który zawiezie nas ku nowemu. "Hermes 9:10" to mądra i wciągająca baśń dla czytelników w każdym wieku.

https://www.subiektywnieoksiazkach.pl/