Gorączka 2
Dee Shulman

Pierwsza część serii wywołała u czytelników różne emocje. Począwszy od pozytywnego przyjęcia tej pozycji, aż do negatywnych opinii. Sama nie do końca byłam pewna co sądzić o książce, ale mimo to byłam ciekawa, jak potoczą się dalsze losy bohaterów. Teraz spoglądając na przeczytaną już lekturę, pierwsze zdanie jakie przychodzi mi namyśl, to to, że kontynuacja jest całkowicie odmienna od swojej poprzedniczki.

Stan Ewy nadal się pogarsza. Z dnia na dzień dziewczyna słabnie w oczach. Tymczasem ofiarami wirusa padają kolejni ludzie. Seth musi wyruszyć w niebezpieczną podróż w czasie, jeżeli chce powstrzymać działanie wirusa i znaleźć odpowiedzi na dręczące go pytania.

W drugiej części serii "Gorączka" akcja zaczyna nabierać tempa, a autorka zadbała o nagłe zwroty akcji, które sprawiają, że nie książka nie tylko bardziej wciąga, ale jest także nieprzewidywalna. Sam pomysł na historię jest oryginalny i ciekawy. Tymczasem, gdybyśmy mieli porównywać ten tom do poprzedniego, kontynuacja jest zdecydowanie lepsza. Przede wszystkim poznajemy wielu nowych bohaterów, którzy zaczynają brać czynny udział w historii i stają się jej częścią. Wcześniej akcja toczyła się głównie wokół Setha i Ewy, to ich dzieje były tu najważniejsze. Teraz skupiamy uwagę głównie na wirusie.

Historia rozgrywająca się w książce rozszczepia się. Wiele wydarzeń dzieje się w tym samym czasie, ale w różnych miejscach. W jednej chwili obserwujemy zdarzenia w Parallonie, a w następnej jesteśmy w czasach współczesnych w akademiku Ewy, a jeszcze później w odległej przyszłości. Czasy przeplatają się między sobą i może czasami miałam wrażenie, że zaczynam się gubić w tej historii, ale mimo wszystko łatwo się w niej odnajdywałam.

"Gorączka 2" to książka, która pozytywnie mnie zaskoczyła. Poprzednio, w pierwszej części narzekałam na brak akcji i uważałam, że powieść jest nudna. Tutaj natomiast autorka nadrobiła wszystkie braki i stworzyła naprawdę dobrą lekturę. Książka na wiele wątków, a historia, która rozgrywa się na jej kartach jest skomplikowana. Myślę, że nawet jeżeli zawiedliście się na pierwszej części, a chcecie dać szansę drugiej, to naprawdę warto, bo możecie zostać mile zaskoczeni. Moim znaniem jest bardzo dobra.  

http://ksiazki-patiopei.blogspot.com/2014/01/goraczka-2.html

Za możliwość poznania kontynuacji przygód Setha i Ewy, serdecznie dziękuję wydawnictwu Egmont :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Staram się przynajmniej raz  w miesiącu przeczytać coś z gatunku fantastyki. Lecz "Gorączka 2" nie jest styczniową pozycja, z tegoż  gatunku. Jest to recenzja książki, która zapełniła mi dwa wieczory w grudniu, ubiegłego roku.
Są dwie "pary" głównych bohaterów : Seth i Eva oraz inspektor Nick Mullard oraz dziennikarka Jennifer Linden.
Seth jest osiemnastoletnimi gladiatorem, który żył  w 152 roku i zakochał się we współcześnie żyjącej szesnastoletniej Ewie. Jak to możliwe zapytacie ? Wszystko możliwe dzięki "magii" czasu. Nie chcę wam spojlerować, gdyż to wszystko zostało opisane w pierwszej części , czyli "Gorączka".

NIe wspomniałam , że "Gorączka 2" jest kontynuacją historii miłości Setha i Ewy, ale także równoległych ,innych wątków . I tak, w drugiej części Ewa podupada na zdrowiu, a możliwości wiedzy medycznej są ograniczone. Seth zdaje sobie sprawę, że przypadłość ukochanej wiąże się z dziwnym wirusem i będzie zmuszony wyruszyć w kolejną niebezpieczną podróż, w czasie, by ocalić życie nastolatki.

Drugim , dominującym wątkiem są tajemnicze zgony, a następnie zadziwiające okoliczności znikania ludzi. Zagadka ta jest "solą w oku" Nicka Mullarda oraz pomagającej mu dziennikarki Jennifer Linden.
Para zrobi wszystko , by ją wyjaśnić , ale nie wiedzą , co może ich czekać....

Powieść jest wciągająca, a tym samym idealnie wpasowuję się w serię "fantastyki młodzieżowej", która wydaję wydawnictwo Egmont. Pocieszający jest fakt, że na naszym rynku wydawniczym jest wydawnictwo, które dba o ciekawą ofertę dla młodego czytelnika.

Ale oprócz ciekawej , intrygującej fabuły na uznanie zasługuje styl i sposób opowiedzenia tej historii, przez autorkę - Dee Shulman. Tocząca się akcja jest prowadzona w sposób intensywny i miarodajny do momentu, w którym się odbywa. Starszego czytelnika mogą nużyć takie chociażby takie momenty, jak "przegadane" chwilę zachwytów , uniesień i wyznań Ewy . Jednakże młodszy czytelnik powinien być zachwycony, gdyż miłość jest wszechogarniająca i udziela się każdemu. Miłość i poświęcenie Setha jest bodźcem i motywem wszelkich jego działań. Każdy z nas, czytelniczek, chciałaby mieć u swego  boku takiego "księcia", który nie zważywszy na zagrożenie życia będzie walczył o nasze zdrowie, a nawet życie.

Warto zacząć od pierwszej części , by wczuć się w klimat. Jednakże, gdy nie masz takiej możliwości nie traci się wiele, gdyż autorka na wstępie zadbała o to , by czytelnik mógł poznać lub przypomnieć sobie wydarzenia pierwszego tomu. Mnie ten fakt lekko przeszkadzał, lecz tylko odrobinę.
Podsumowując jest to bardzo ciekawa pozycja odnosząca się do coraz popularniejszego nurtu opisujących podróże  w czasie. Ta lektura to połączenie wątku romantycznego z wątkiem tajemniczości i zagrożenia, co nie znaczy , ze jest pełna chaosu. Wręcz przeciwnie , całość się zazębia i tworzy spójną całość. Polecam

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Lubię książki, w których nie da się rozwikłać już po pierwszym rozdziale. Wolę jak akcja rozwija się powoli, jak się wątki przetaczają. Dlatego ta mi się spodobała, chętnie do niej powrócę po przeczytaniu pierwszej części.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W drugiej części "Gorączki" pojawiło się bardzo wiele nowych postaci i wątków, co znacząco urozmaiciło fabułę. Szczególnie ciekawymi bohaterami są Jennifer oraz Nick, dziennikarka i policjant, którzy borykają się nie tylko z własnymi uczuciami i sprzecznością interesów, ale także wielką zagadką, wykraczającą poza prawa logiki. Oprócz nich dają o sobie znać także osoby z poprzedniej części, często zupełnie nieoczekiwanie. Losy ich wszystkich niebezpiecznie splatają się ze sobą i prowadzą do naprawdę zaskakujących wydarzeń. Poza tym "Gorączka 2" niesamowicie mnie pochłonęła. Nie spodziewałam się, że książka okaże się aż tak ciekawa i fascynująca. Uwielbiam takie zagadki i tajemnicze historie, które zamiast wyjaśniać się, coraz bardziej się komplikują. Motyw nieznanego, śmiercionośnego wirusa okazał się prawdziwym strzałem w dziesiątkę. Smaczku całości dodaje to, że akcja rozgrywa się w dwóch zupełnie różnych od siebie rzeczywistościach. Parallon intrygował mnie już w pierwszej części, a w tej autorka interesująco rozwinęła ten wątek. Postacie przebywające w tym miejscu również odgrywają ogromną rolę w całej powieści, poza tym ich też dotykają poważne problemy. Zależności pomiędzy Parallonem, wirusem, a Ziemią są bardzo intrygujące. Na dodatek nieodłącznym elementem "Gorączki" są również podróże w czasie, które często przypadają mi w książkach do gustu. Jedyną kwestią, do której muszę się przyczepić i przez którą nie mogę dać książce dziesiątki, są relacje Ewy i Setha. Na początku książki autorka wyraźnie nie miała na ten wątek pomysłu. Nie działo się nic ciekawego, Shulman cały czas się powtarzała. Dopiero później zaczęło coś się dziać. Bohaterowie stawali przed trudnymi wyborami, stali się bardziej wyraziści, na ich drodze pojawiły się liczne przeciwności. Szkoda, bo uważam, że można było to interesująco poprowadzić już od pierwszych stron. Nie został wykorzystany całkowity potencjał pomysłu na taki wątek. Pomimo tej jednej wady mogę śmiało stwierdzić, że to bardzo udana i wciągająca kontynuacja, której lektura była dla mnie wielką przyjemnością. Zakończenie również spełniło moje oczekiwania i zaostrzyło apetyt na trzecią część, która niestety jeszcze nie została wydana. "Gorączka 2" to doskonałe połączenie zagadki, science fiction i miłości. Dla miłośników tego typu powieści to pozycja obowiązkowa.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

O tyle o ile bardzo podobała mi się część pierwsza, o tyle drugą się niestety rozczarowałam. Znikają kolejni ludzie, ale akcja trochę zatacza koło. Ewa i Seth maja powiedziała bym urojone problemy i z ich dojrzałością raczej gorzej niż lepiej. Mnóstwo powtarzalnychbwatkow-wieczne omdlenia Ewy, Jen kryjąca swoje dochodzenie w pracy przed szefową, koncerty, próby itp. Zaintrygowana tunelami czasoprzestrzennymi pewnie sięgnę po tom trzeci, ale trochę z obawą o kolejne rozczarowanie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Po przeczytaniu tej książki mogę wyrazić tylko jedno: gardzę Matthiasem. Jak widać, niektórzy zawsze będą mieli we krwi to, że byli kimś gorszym i zawsze dadzą sobą poniewierać. Postać Ewy jeszcze bardziej irytująca niż w części pierwszej. Ile można pisać o ciągłym omdlewaniu? Wątek Nicka i Jennefer moim zdaniem niepotrzebny. Koniec intrygujący i przyspieszający bicie serca.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Po prostu.... Wyparowała

,,Gorączka 2" Dee Shulman

wyd. Egmont

rok: 2013

str. 472

ocena: 5/6

 

Czy można tak po prostu wyparować? Rozpłynąć się w powietrzu? Nie wydaje się to prawdopodobne, prawda? A może jednak? Może istnieje coś, co powoduje, że człowiek najzwyczajniej w świecie znika. Rozpływa się, a jedyne co po nim pozostaje to ubrania, ułożone dokładnie tak, jakby miał je na sobie oraz wiele, wiele pytań. Jak to się stało? A może ktoś go/ją porwał? Przecież to niemożliwe, żeby ta osoba zniknęła. A jednak, wszystko jest możliwe.

 

Ona i on. Pochodzą z dwóch różnych światów, a łączą ich w sumie dwie rzeczy. Pierwsza to wirus, którego atak oboje przetrwali, a druga to miłość. Najprawdziwsza jaka tylko może być. Jednak wszystko zaczyna się komplikować. Sielanka Ewy i Setha w szkole dla szczególnie uzdolnionych St. Mag's, kończy się wraz z rozpoczęciem fali tajemniczych zniknięć w Londynie, których nijak nie da się wytłumaczyć. W końcu nikt ot tak nie wyparowuje, prawda?

 

Z Ewą także nie jest najlepiej. Jej stan pogarsza się z dnia na dzień, a lekarze nie potrafią powiedzieć dlaczego tak się dzieje. W końcu w krwi dziewczyny nie wykryto żadnych niebezpiecznym bakterii, ani czegoś innego, co mogłoby zagrażać jej życiu. Więc co się dzieje? Dlaczego dziewczyna cały czas omdlewa? Czemu dostaje zapaści? Tego nie wie nikt...

 

Natomiast Seth... Musi ratować świat. Po tym jak okazało się, iż tajemnicze zniknięcia ludzi to sprawka Matta, jego najlepszego przyjaciela, chłopak dowiaduje się, że Parallon zamienia się w kolejne Londinium, że powstają tam areny, że odbywają się walki gladiatorów, a za tym wszystkim stoi Kasjusz Malchus. Ale żeby tego było mało, wir, dzięki któremu można podróżować w czasie, uległ rozregulowaniu, co zagraża nie tylko istnieniu Parallonowi, ale także całemu światu. Jakie będą skutki prób ratowania świata? Czy Ewa przeżyje? A co z Sethem? Czy Kasjusz ich dopadnie?

 

Książka... No cóż, jest dobra. Ba! To za mało powiedziane. Cały czas trzyma w niepewności, jest nieprzewidywalna. A to niedźwiadki kochają najbardziej :D (nie, przesadziłam, jest jeszcze 1D, a tego nic nie przebije).

 

Z tego co zauważyłam, autorka upodobała sobie kończenie w najmniej odpowiednim momencie. Jak można urywać w pół zdania? (Od razu przypomina mi się Gwiazd Naszych Wina). Ja rozumiem utrzymanie napięcia, wzniecenie ciekawości, ale żeby aż tak!? No bez jaj, to nie fair! Nie wiem czy wytrzymam do wydania kolejnej części (chyba, że jestem źle poinformowana i ta część już wyszła), a jak nie to sama napiszę zakończenie i tyle z tego będzie (będzie ono jedno zdaniowe, no może dwu, nic trudnego).

 

Polecam z całego serca i zachęcam do przeczytania.

 

Vic :D

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jak to dobrze, że autorka lub też wydawca postanowił dodać na początku książki skrót poprzedniej części. Jednak kilka lat od lektury pierwszego tomu zrobiło swoje, nie pamiętałam z niego kompletnie nic poza głównym wątkiem romantycznym. I to on, tak na marginesie, sprawiał, że ciężko mi było się powstrzymywać od przewracania oczami. Już pomijając to, że Seth z Ewą słodzą sobie tak, że chce się wymiotować przy każdym opisie ich czułostek - Sethos Leontis, ten idealny wymarzony facet dla każdej nastolatki, to tak naprawdę toksyczny, zaborczy i przesadnie kontrolujący buc. Tyle ode mnie. Cała reszta trzyma się znośnie, fabuła się w miarę klei i od pewnego momentu nawet zaczyna wciągać. Oczywiście nóż się otwiera w kieszeni na niewydany w Polsce tom trzeci, ale cóż poradzić. W razie czego za kilka lat będę mogła napisać, że znowu nic nie pamiętam z lektury poprzedniego tomu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W drugiej części to już nie jest klimat starożytnego Rzymu i miłości, trwające całe millenia. Autorkę chyba zauroczył Lem albo Wells, ponieważ akcją zawładnęły całkowicie podróże w czasoprzestrzeni, badania naukowe i klimaty broni biologicznych. Główny bohater miota się, próbując bezskutecznie pomóc ukochanej Liwii/Ewie zarażonej dziwną, nieznaną chorobą. Tymczasem Ewa co drugą kartkę mdleje albo dostaje zapaści (czy to w ogóle możliwe, aby człowiek miał tyle tych zapaści w tak krótkim czasie? I tak szybko dochodził po nich do zdrowia). Pani Shulman chyba tym razem nieco się zapędziła. Choć nie można jej odmówić dobrego, lekkiego pióra.
Niestety to nie jest ostateczne rozwikłanie zagadki wirusa ani zakończenie historii. A co gorsza trzecia część nie doczekała się polskiego przekładu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)