Gdy pada deszcz. Przejście
Zofia Stanecka

Zofia Stanecka jest jedną z moich ulubionych pisarek książeczek dla dzieci. Dotychczas wszystkie jej twory ogromnie przypadły mi i moim podopiecznym do gustu, najbardziej Basia, w której jesteśmy wręcz zakochani. Nie boję się w ciemno brać kolejnych bajeczek jej autorstwa, niezależnie od tematyki. Tym razem Zofię Stanecką poznałam w roli iście fantastycznej.  - Pani Smith mówi, że kiedy pada deszcz, wszystko pięknie rośnie - powiedziała Gaja. Mama rozejrzała się po pokoju. - Bałagan na pewno - zauważyła. - Ale kiedy zasadziłam naleśnik, nie urósł ani trochę. - Naleśniki najlepiej rosną na patelni - powiedziała mama. - A teraz nie kombinuj już, tylko sprzątaj.
Gdy pada deszcz. Przejście opowiada historię Gai, która nienawidzi sprzątania i deszczu. Dziewczynka uważa go za nudny i głupi, jak pewnie większość dzieci, Na domiar złego rodzice Gai nie pozwalają jej na psa, o którym marzy. Jednakże, to właśnie w okropną deszczową noc, wydarza się coś niespodziewanego, co częściowo wywraca świat dziewczynki do góry nogami oraz... odrobinkę spełnia jej marzenie. Gaja trafia do fantastycznego świata, w którym poza niesamowitymi widokami i towarzyszami, czekają na nią również niebezpieczne przygody. W książeczce dużo się dzieje, akcja goni akcję, nie ma miejsca na nudę, a więc jest to idealna lektura dla dzieci kochających przygodę. Nie brakuje tutaj również momentów grozy, jednak nie są one rodem z horrorów - porównałabym je raczej do przyjemnego dreszczyku emocji. Moja siostrzenica ogromnie wciągnęła się w tę powieść i gdy tylko przestawałam czytać na moment, aby zaczerpnąć oddechu lub przerzucić stronę - poganiała mnie straszliwie! Bardzo spodobały nam się również zabawne dialogi oraz minimalistyczne opisy, które sprzyjały ciągowi akcji. Mam jedynie uwagę do zagranicznych nazw, między innymi imienia Feandan - dla dziecka są one ciężkie do przeczytania i bardziej polskie odpowiedniki byłyby dla dziecka atrakcyjniejsze. Podobnie nazwisko Smith - Nowak brzmiałoby równie interesujące. W Gdy pada deszcz. Przejście znajdują się również nawiązania do historii, są one jednak dla dziecka ciężkie do wyłapania - traktują je raczej jako kolejny skrawek fikcji, tło opowieści.  A potem opowiedziała Gai o wielkim pożarze i bombardowaniu miasta, o czasach pokoju i o swojej miłości do teatru. Snuła historie o ludzkim okrucieństwie, ale też dobroci i odwadze. Powiastkę Zofii Staneckiej urozmaicają przepiękne ilustracje Aleksandry Krzanowskiej, od których ciężko oderwać wzrok. Wspaniale oddają one klimat książeczki - są tajemnicze, dynamiczne, w jednym miejscu mroczne, w innym - barwne i ciepłe. Poświęciłyśmy im więcej czasu dopiero przy drugim czytaniu, ponieważ moja siostrzenica tak ogromnie martwiła się o Gaję i innych bohaterów (poniekąd również o naleśniki!), że przeczytałyśmy tę książeczkę w moment. Zachwyciła nas przede wszystkim ilustracja, na której Gaja siedzi z towarzyszami przy wielkim drzewie (zdjęcie po prawej). Mała wymarzyła sobie plakat z tym rysunkiem na ścianie i muszę przyznać, że sama również chętnie powiesiłabym go w swoim pokoju. Jest doprawdy przepiękny, wręcz baśniowy. Gdy pada deszcz. Przejście jest wspaniałą opowieścią fantasy dla dzieci. Książeczka porywa do magicznego świata, gdzie na malucha czekają nie tylko przygody, ale i fantastyczne postaci oraz stwory. Jest to jednocześnie bajka z serdecznym przesłaniem i nieprzeciętnym klimatem. Jestem pewna, że każdy kilkulatek zakocha się w tej historii i zaprzyjaźni z nieco niepokorną Gają. Polecam z całego serca.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Recenzję znajdziecie na moim blogu. Zapraszam: http://magicznyswiatksiazki.pl/gdy-pada-deszcz-przejscie-zofia-stanecka/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Gaja obserwuje deszcz za oknem i marzy. Chciałaby mieć psa, ale mama się nie zgadza. Gdy dziewczynka nie może zasnąć, zerka przez okno i dostrzega starszą panią. Sąsiadka dziwnie się zachowuje. Gaja niewiele myśląc ubiera się i wychodzi na deszcz, by sprawdzić, co robi staruszka. Gaja widzi, że koło kobiety kręci się piękny pies i chce się dowiedzieć, skąd się wziął. Jednak staruszka okazuje się kimś innym, niż do tej pory sądziła dziewczynka... Gdy pada deszcz Zofii Staneckiej to książka dla dzieci z serii Poczytaj ze mną. Dzięki temu cyklowi najmłodsi mogą wkroczyć w magiczny świat literatury i poznać przyjemność płynącą z czytania. W serii znajduje się osiem różnych gatunków, w tym m.in. kryminał i reportaż, a Gdy pada deszcz należy do kategorii fantasy. Główną bohaterką jest mała dziewczynka Gaja, która marzy o psie. Lubi też naleśniki. Gdy pewnego dnia okazuje się, że jej sąsiadka nie jest starszą panią, tylko elfią królową, Gaja nie może uwierzyć. Wybiera się z nią w podróż do magicznej krainy i przeżywa niesamowite przygody. W krainie tej żyją nie tylko elfy, ale też gobliny - podstępne i złe. Jest też mnóstwo psów, z którymi Gaja może się bawić. To niezwykłe miejsce, do którego można się dostać tylko, gdy pada deszcz. Przejście otwiera magiczny kamień, który posiada elfia królowa. Książeczka ma niewiele tekstu, ale jest on ładnie rozłożony na stronach, nie męczy wzroku, a duże litery pozwalają nawet najmłodszym odczytać to, co zostało napisane. Tekst wkomponowano w tło, a całości dopełniają piękne ilustracje Aleksandry Krzanowskiej. Interesującym dodatkiem do lektury jest objaśnienie, czym jest gatunek fantasy. Wszystkie książki z tej serii posiadają krótki wstęp na temat danego gatunku. Ułatwia to dzieciom zrozumienie, z czym mają do czynienia. Nie jest to jednak encyklopedyczna definicja, a krótki tekst, przystępny i ładnie napisany, poparty przykładami. Na końcu książki znaleźć możemy mapy myśli obrazujące najważniejsze cechy każdego gatunku. Stworzono je ze słów, które kojarzą się z daną kategorią. Gdy pada deszcz to interesująca pozycja dla najmłodszych czytelników. Jest krótka, ale wiele się w niej dzieje, można przeczytać ją szybko i dobrze się bawić. Poza tym jest ładnie wydana. Wielki plus za objaśnienie gatunku. Polecam, jeśli szukacie lektury dla najmłodszych.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)