Dziewczyny kodują. Tom 2. Przyjaciółki rządzą
Stacia Deutsch

Programowanie nigdy się nie nudzi, bo zawsze można się dowiedzieć czegoś nowego.

Czytelniczki pierwszego tomu serii „Dziewczyny kodują” doskonale pamiętają grupkę przyjaciółek, których wspólną pasją jest programowanie. W „Kodzie przyjaźni”  koleżanki dopiero rozpoczynają swoją przygodę z kodowaniem na zajęciach u niezwykłej pani Clarke. Z perspektywy Lucy śledziliśmy pierwsze kroki młodych kursantek.

W drugim tomie, „Przyjaciółki rządzą”, o dalszych losach dziewczynek opowiada Sophia. Czytelniczki (i czytelnicy też, mam nadzieję) tym razem poznają jej życie rodzinne – Stacia Deutsch tworzy niesamowite przestrzenie, w których zawsze pozostawia wiele miejsca dla swoich odbiorców. Zarówno szkolny korytarz, jak i domowe zacisze to miejsca doskonale znane czytelnikom, dzieciaki w lot odnajdą w opisanych sytuacjach własne doświadczenia, w troskach bohaterów – swoje problemy (m.in. relacje z młodszym rodzeństwem, pierwsze sympatie, domowe obowiązki, nauka), w postaciach – znajome rysy.

Dziewczynki przygotowują się do jednej z najważniejszych szkolnych imprez – do hekatonu (maraton programistyczny)! Wszystko powinno pójść jak z płatka, gdyż w zespole znajduje się m.in. Sophia, królowa porządku, dobrze zorganizowana menedżerka drużyny sportowej czy Maya Chung, przewodnicząca samorządu szkolnego. Jednak od początku do samego końca towarzyszy nam narastające napięcie – udział przyjaciółek jest bowiem niepewny. Regulamin jest surowy, a przeciwności losu rosną jak grzyby po deszczu.

Książki z cyklu „Dziewczyny kodują” pokazują młodym czytelnikom, że są oni ważną częścią świata i mają realny wpływ na jego kształt, że naprawdę dużo zależy od pojedynczego człowieka. Ale czasem samemu jest trudno sprostać wszystkim obowiązkom i zadaniom, dlatego istotna jest także współpraca. Siła tkwi w drużynie! A jeśli zespół składa się z przyjaciół to nic nie jest w stanie przeszkodzić w osiąganiu największych celów.

„Przyjaciółki rządzą” to świetna lekcja kooperacji, autorka uświadamia, iż każdy z nas nie musi być najlepszy we wszystkim. Nawet jeśli interesujesz się tylko jedną dziedziną – to już czyni cię wyjątkowym. Deutsch znakomicie obrazuje jak wszystkie bohaterki, krok po kroku, dążą do wspólnego sukcesu za sprawą swoich indywidualnych predyspozycji, talentów oraz pasji. Aby stworzyć wielki projekt potrzebują siebie nawzajem. Kluczem do sukcesu jest również wiara w siebie i pozytywne myślenie, szukanie sposobów, nawet w najtrudniejszych sytuacjach – pisarka ukazuje bowiem, że nie zawsze wszystko nam się uda, czasem będziemy musieli poradzić sobie także z porażkami.

Książki z tego cyklu uczą tolerancji, akceptowania wszelkich przejawów inności. Autorka podkreśla, iż każdy ma prawo być sobą – niezależnie od wieku, rasy, płci czy pozycji społecznej. Uczy także szacunku dla cudzych zainteresowań, marzeń czy wyborów. Pisarka kibicuje indywidualistom, którzy idą za głosem serca, spełniając swoje marzenia, pozostając przy tym wiernym swoim ideom. Między wierszami Deutsch daje lekcję dobrych manier, przypominając zasady współżycia w domu, szkole i grupie znajomych. Niezmiennie to odwaga wydaje się kluczową wartością, którą działaczki Girls Who Code chcą zaszczepić w młodych programistkach.

Akcja powieści kręci się przede wszystkim wokół kodowania, ściślej: tworzenia robota, który wygra wyścig. Bohaterki są zaabsorbowane swoim zajęciem, mają wiele pomysłów, świetnie sobie radzą od strony technicznej. Okazuje się, że programowanie robota jest bardzo podobne do planu meczowego. Dziewczynki są tak podekscytowane, sprawia im to tak wielką frajdę, że ich entuzjazm podzielają także czytelnicy. Kodowanie wydaje się świetną zabawą, rozwijającą oraz inspirującą, która przynosi wiele satysfakcji!