Dziewczyna z ferajny
Teresa Carpenter

Książka to dokładny opis całego życia Arlyne. Myślę, że bardziej dokładnego opisu już nie można było zrobić. Dowiadujemy się o tej kobiecie wszystkiego, począwszy od wczesnego dzieciństwa aż do starości. W życiu tej kobiety działo się tak wiele, że myślę, nie jedną książkę można było napisać. Książka ma bardzo dużo opisów, z jednej strony ciągle coś się dzieje, ciągle Arlene wywija jakiś numer, ale czasami ilość tych wydarzeń jest przytłaczająca. Z drugiej strony czasami robiło się monotonnie, żeby później znowu czymś zaskoczyć czytelnika. Po opisie książki bardzo byłam ciekawa życia tej kobiety. Przygotowałam się na super historię kobiety szpiega. Niestety postać Arlyne nie wzbudziła mojej sympatii, a nawet drażniła.

 Na początku czytałam z zainteresowaniem, czekałam czym Arlyne pozytywnie zaskoczy. Zaskoczyła, ale nie pozytywnie. W tej książce zobaczyłam po prostu kobietę głupią, skrajnie egoistyczną i sprzedajną. Dla wygody, luksusów i pieniędzy mogła zrobić dosłownie wszystko. W wieku 12 lat zaczęła uwodzić gangsterów. Liczbę jej kochanków chyba nie jest w stanie nikt policzyć. Nie stosowała zabezpieczeń, bo nie chciała i tym samym poddała się aborcji aż 9 razy. Raz wyszła za mąż i czego można się domyślić, szybko się rozwiodła. Po tym małżeństwie została jej jedna córka, którą kobieta nie za bardzo się przejmowała. Czasami podobała jej się rola matki, ale jak już znudziła to znikała na wiele miesięcy. Ważna dla niej była zabawa, gangsterzy i pieniądze. W prostytucji nie widziała nic złego, jeśli można było na tym dużo zarobić. Podobnie jak w handlu narkotykami. Dla niej to był tylko biznes, a jak córka narkomanka była na głodzie, to dostawała pieniądze od matki dla świętego spokoju. Takich historii jest w książce bardzo wiele. Za swoje lekkomyślne życie Arlyne w przyszłości słono zapłaci, a na starość zostanie całkiem sama, bez przyjaciół, bez córki, jedynie ze swoim psem. Bo psy, oprócz siebie, to kochała najbardziej. 

Mimo, że nie polubiłam głównej bohaterki, to książkę czytało się dobrze. Minus za zbyt mało dialogów. Jeśli chcecie poznać burzliwe życie Arlyne Brickman to warto książkę przeczytać i wyrobić sobie własne zdanie o bohaterce.

BREAKING GOOD?

Każdy z nas dobrze to zna. Kiedy kina czy telewizję podbija jakiś potencjalny hit oparty na książce, zaraz pojawia się albo pierwsze jej wydanie w naszym języku, albo wznowienie. Tak jest również w tym przypadku. I jak każdemu wiadomo, tego typu publikacje przedstawiają różny poziom. Ale „Dziewczyny z ferajny” to udana literatura faktu, która, chociaż nie udaje bycia powieścią, ma w sobie coś z dobrych thrillerów czy kryminałów.

Poznajcie Arlyne Brickman. Na świat przychodzi w roku 1934, dorasta na Lower East Side i od początku w gangsterskim towarzystwie. Sama chce wieść życie pełne bogactwa, luksusu i emocji. Chce być, jak Virginia Hill, jej idolka i kochanka mafiosów. Dlatego zaczyna walczyć o to, by zostać kimś takim. Zaczyna, jako dziewczyna na posyłki, potem zostaje bukmacherką, zaczyna zajmować się narkotykami. I pnie się powoli po drabinie gangsterskiej hierarchii. Koniec? Dopiero początek. Kiedy Arlyne pada ofiarą zbiorowego gwałtu, przekonuje się, że jako kobieta i na dodatek żydówka, nie ma szans na pomoc z żadnej ze stron. Osaczona przez przemoc i problemy, próbując poradzić sobie z zagrożeniem, jakie może spaść na jej córkę, przechodzi przemianę i zostaje informatorką FBI. Tak zaczyna się jej pomaganie prawu, które pozwala łapać znanych przestępców. Ale co jeszcze na nią czeka?

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2021/05/dziewczyna-z-ferajny-teresa-carpenter.html