Dziesiąty krąg
Jodi Picoult

'' Na samym dnie piekła nie ma ani ognia , ani siarki , jest tylko kompletna niemożność działania (...) Czy zakazanie komuś robienia tego co mu się podoba i wtedy gdy ma na to ochotę , jest naprawdę najstraszniejszą karą jaką można sobie wyobrazić ? '' Niestety każde moje kolejne spotkanie z panią Picoult wypada gorzej . Czasami mam wrażenie że autorka nie wie już co ma wymyślić , jak dalej poprowadzić akcję opowieści by zaintrygować czytelników i czasem zwyczajnie '' przedobrza '' . Zaczyna wprowadzać jakieś dziwne wątki ni z gruszki ni z pietruszki , traci spójność całej opowieści , a przez to i wiarygodność . Tym razem nie mamy chorego dziecka , lecz napaloną małolatę . Która zrobi wszystko aby chłopak który ją porzucił zechciał do niej wrócić . Niestety jak to często bywa kiedy nie myśli się głową i rozumem , tylko emocjami i żądzami wszystko obraca się na opak i sytuacja gmatwa się jeszcze bardziej , aż zaczyna się robić naprawdę groźnie . Ta cała czternastoletnia Trixie wkurzyła mnie niemożebnie , ale jej jeszcze można sporo wybaczyć , wszak '' młoda i głupia '' , ale jej rodzice to już szczyt zadufania , wredności i hipokryzji . Małolata łże jak najęta . Zabawia się na zakrapianej imprezce w '' tęczę '' . Swoją drogą , pierwszy raz usłyszałam o takiej zabawie wśród nastolatków . A rodzice mają żal do całego świata , bo ktoś skrzywdził (według ich mniemania) córeczkę . Tylko gdzie oni wtedy byli ? Jakimi byli rodzicami ? Ha ! oto jest pytanie . Ojciec zajęty sobą i swoimi rysunkami komiksowymi , nie chce dostrzec że córka już nie jest maleńką dziewczynką . Matka wykładowca na uczelni , specjalistka od Dantego i jego piekielnych kręgów , chyba zupełnie zapomniała że ma córkę oddając się gorącemu romansowi ze swoim studentem . Ale kiedy mleko się wylało obwiniali wszystkich tylko nie siebie . To jest właściwie w skrócie treść książki którą autorka rozpisuje na ponad trzystu sześćdziesięciu stronach . W książce jest mnóstwo niepotrzebnego ględzenie . Oklepane slogany i '' prawdy objawione '' powtarzane wielokrotnie . Patos goni patos . W końcu jak już '' na miejscu '' autorka wyczerpała chyba wszystkie wymyślone sytuacje , hop i przeniosła akcję na Alaskę , dokąd notabene czternastolatka dostała się zupełnie bez problemu . Nikt jej nie zatrzymał , nie wylegitymował , nie zainteresował się co małolata robi w samolocie wcale nie pasażerskim lecącym do krainy mrozu . Zupełnie nie wiem po co autorka czytelnikom zafundowała ten rejs na Alaskę . Chyba tylko po to aby nam zmrozić gorące emocje jakich dostarczyło nam zachowanie Trixie i jej rodzinki . Oraz aby sobie posłuchać o zwyczajach Eskimosów , ich legendach , wyścigach psich zaprzęgów i o tym ile określeń na śnieg oni mają . Pani Picoult nigdy nie była moją ulubioną pisarką , ale teraz chyba zupełnie sobie ją odpuszczę . No chyba żebym jednak jeszcze na coś jej się skusiła , ale jeśli nawet , to po dłuższej przerwie .

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wiem, że Jodi Picoult ceniona jest przez wiele czytelniczek za podejmowanie trudnych tematów. Prawdę mówiąc, ja cenię ją bardziej za bardzo dobry warsztat. Niezależnie od tego, czy pisze o czymś trudnym - w tej książce mamy między innymi dorastanie, poszukiwanie siebie i swojej drogi, zdrady, gwałt, presję społeczeństwa - czy razem ze swoją córką bierze się za napisanie bajki - zawsze robi to dobrze. Nie byłam w stanie jakoś bardzo się wczuć w dramat głównej bohaterki, która oskarża byłego chłopaka o gwałt, przez co potem jest piętnowana. Byłam chyba bardzo niebuntowniczą nastolatką, bo wybryki Trixie nijak się miały do moich własnych doświadczeń. Mimo to jednak Dziesiąty krąg czytałam z zainteresowaniem. Ot, po prostu kolejna dobrze napisana książka tej autorki.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Uwielbiam tę powieść. Poruszyła moje serce. Kolejna powieść Jodi mną zawładnęła wyróżniając się z powodu dreszczyku emocji, musiałam wiedzieć jak się zakończy. Polecam tą autorkę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ze wszystkich przeczytanych książek Jodi Picoult ta jakoś najmniej przypadła mi do gustu. Jest w niej sporo informacji o zwyczajach Eskimosów, które mimo, że są interesujące to dłużyły mi się i powieść czytałam z poczuciem znużenia. Osobiście mnie irytował charakter Trixie , która zachowywała się jak rozkapryszona 4-letnia dziewczynka. Określiłabym ją jako "wstrętna manipulatorka". Jakoś mimo tego co się stało nie odczuwałam współczucia dla bohaterki. Autorka jakby na siłę chciała wykreować z niej męczennicę , chociaż jej zachowanie wskazywało inaczej. Bardziej współczułam Jasonowi niż poszkodowanej Trixie. Zszokowało mnie jak bawią się czternastolatki. Czy w Ameryce nastoletnie dziewczyny spędzają czas w ten sposób? Podobało mi się nawiązanie do Boskiej komedii Dantego, do tego opisy zimy rzeczywiście robią wrażenie. Pomysł z komiksem jest dobry, jednak nie czytałam go aż z tak wielkim zainteresowaniem. Zakończenie naciągane jakby autorka nie bardzo wiedziała co zrobić z bohaterami. Mimo trudnej tematyki ta książka nie zostanie na długo w mojej pamięci. Jest dobra, ale większego wrażenia na mnie nie zrobiła. Skróciłabym długie rozdziały o połowę to może tempo byłoby nieco szybsze. Przeczytać można, żeby samemu wyrobić sobie zdanie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książki tej autorki nie czytam zbyt często. Jest to dla mnie zawsze ogromna dawka emocji. Muszę się nad nią zastanowić. Autorka zawsze zadaje czytelnikowi pytanie ,,Co by zrobił na miejscu bohaterów?" Tym razem też porusza niezwykle trudny temat. Daniel Stone to spokojny, można by powiedzieć idealny mąż i ojciec. W młodości był jednak zupełnie inny. Czy da się zapomnieć o swojej naturze? Co gdy rodzina będzie w niebezpieczeństwie, a ukochana córka Trixie zostanie zgwałcona. Tymczasem żona i matka jest z boku, ze swoim kochankiem. Czy ta rodzina ma szansę jeszcze istnieć? Mocna i poruszająca książka. Przecież jeśli kogoś bardzo mocno kochamy to jesteśmy w stanie zrobić dla niego wszystko, zupełnie nie licząc się z konsekwencjami. Po raz kolejny zostałam zmuszona do refleksji i nie jestem pewna jakbym się w tym wszystkim odnalazła, jakie działania podjęła. Czy patrzyłabym co sama mogę stracić jeśli w grę wchodziłoby bezpieczeństwo osób mi najbliższych? Przeczytałam ją praktycznie na dwa posiedzenia. Tak bardzo nie mogłam oderwać się od tej niesamowitej historii. Ta autorka to absolutna mistrzyni, a jej książki to perełki. Każdy z bohaterów jest inny, każdego bardzo dobrze poznajemy, ponieważ został dopieszczony i dopracowany. Żyje nie tylko na kartach tej powieści, ale jednocześnie w naszej głowie i wyobraźni. Zakończenie jest niespodziewane i wgniatające w fotel. Jestem wstrząśnięta, wkurzona na gwałcicieli, którzy dlatego, że chcą sobie ulżyć niszczą życia nie tylko ofiarom, ale i całym rodzinom. Zwierzęta. Książka z pewnością na długo zapadnie w mojej pamięci.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jodi Picoult łatwymi tematami raczej się nie zajmuje. Tym razem również mamy okazję zapoznać się z pogmatwaną historią rodziny Stone. Dramat nastoletniej Trixie, która zostaje zgwałcona przez własnego chłopaka i konsekwencje, jakie wynikają z tego dla całej trójki wciągają czytelnika bezapelacyjnie. Romans, morderstwo, dzika Alaska, a wszystko w otoczce "Boskiej komedii" Dantego.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jodi Picoult kolejny raz spełnia moje czytelnicze oczekiwania! "Dziesiąty krąg" to historia Daniela Stona, jego żony Laury i córki Trixie. Daniel wychował się na Alasce, co odbiło mocne piętno na jego charakterze, zbudował jednak pełen ciepła i miłości dom. Niestety nie zawsze wszyscy to doceniali, żona ma romans, a córka nie jest już grzeczną dziewczynką i robi rzeczy w wieku 14 lat, które nie przeszłyby nawet przez myśl kochającym ją rodzicom. Niestety dochodzi do tragedii, rodzina musi trzymać się razem i ratować Trixie, a nie jest to łatwe z wielu względów. Miłej lektury!!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Trixie ma czternaście lat i niedawno zerwał z nią chłopak. Dziewczyna jest załamana i za wszelką cenę chce być znowu z nim. Razem z jej przyjaciółką obmyślają plan, który ma pomóc Trixie w odzyskaniu chłopaka. Niestety nie wszystko poszło tak, jak powinno, a główna bohaterka zostaje zgwałcona. Jodi Picoult jest znana z tego, że w swoich książkach porusza trudne tematy. Tutaj również tak jest. Tym razem główną bohaterką jest zgwałcona czternastolatka. Jednak warto zwrócić uwagę na jej rodziców, a szczególnie na ojca - rysownika komiksów. Gdy Daniel dowiaduje się, że jego córka została skrzywdzona wpada w szał i zmienia się. Zresztą trudno mu się dziwić. Jest też matka Trixie, kobieta, która wzorem do naśladowania nie jest, ale jej postać jest warta uwagi. "Dziesiąty krąg" w szczególności poleciłabym młodym dziewczynom. Dlaczego? Ze względu na tematykę i główną bohaterkę, która jest nastolatką. Nie da się ukryć, że coraz częściej ofiarami gwałtu są młode dziewczyny, więc uważam, że takie książki są jak najbardziej potrzebne. Autorka pokazuje też świat nastolatków z tej gorszej strony. Dla mnie przerażające są te niektóre ich zabawy. "Dziesiąty krąg" to bardzo dobra książka. Oczywiście uważam, że autorka ma na swoim koncie jeszcze lepsze ("Bez mojej zgody"), ale ta również jest godna polecenia. Jodi Picoult pokazuje, że nie cierpi tylko ofiara gwałtu, lecz także jej najbliżsi. Rodzina przedstawiona w książce idealna na pewno nie jest, jej członkowie maja swoje problemy, a dodatkowo autorka analizuje ich zachowanie w momencie krytycznym, jakim jest tutaj gwałt. Oprócz tego tematu poruszone są też inne problemy tj. młodzieńcza miłość, romans itp. Po książki Jodi Picoult sięgam bez czytania opisów z tyłu okładki, bo wiem, że na pewno się nie zawiodę. Autorka po raz kolejny napisała bardzo dobrą książkę, którą mogę polecić. Jak zwykle nie jest to lektura łatwa, ale czyta się ją błyskawicznie. Fajnym urozmaiceniem jest komiks, który pojawia się po każdym rozdziale. Jest on tworzony przez ojca Trixie i on sam jest jego bohaterem. Polecam! kingaczyta.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Sięgając po kolejne dzieło Jodi Picoult ma się coraz większe oczekiwania wobec autorki, która do tej pory zaskakiwała, poruszała i przenosiła na kilka dni w inny świat. Tym razem pozostałam bez większego poruszenia. Historia tak naprawdę nie jednego bohatera, ale całej rodziny. Gwałt na Trixie powoduje, że wszystko się zmienia. Nie tylko w środowisku najbliższych, ale także oskarżonego chłopaka. Historia tak naprawdę wstrząsająca. Zabrakło mi jednak głębszego wejścia w emocje i tego, co każda z tych osób przeżywa. Może gdyby skupić się na perspektywie tylko jednej osoby, taki efekt zostałby osiągnięty?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Głównym wątkiem jest gwałt,którego dopuścił się Jason na swojej byłej dziewczynie Trixie. Dziewczyna od tego momentu zamyka się w sobie i postanawia uciec na Alaskę, rodzinne strony jej ojca. Powieść skupia się także na rodzicach dziewczyny,matce która zostawia swojego młodego kochanka i ojcu,rysowniku komiksów,który ukrywa przed najbliższymi swoją przeszłość. Oboje uczą się na nowo ufać sobie i jak najlepiej starają się pomóc córce... Wszystkie powieści Jodi Picoult dobrze się czyta,jednak ta nie jest jej najlepszą.. Dużym plusem jest pomysł z komiksem:)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

O tak ! Świetna ! Naprawdę gorąco polecam. Każda książka J. Picoult uwalnia w nas coś nowego i pozwala spojrzeć na świat przez pryzmat innych.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wierzę w miłość od pierwszego wejrzenia, a raczej książki. Jodi jest jedną z tego typu autorek, że wystarczy przeczytać jedną książkę, by zakochać się w niej.
Myślę, że to, co lubię w jej powieściach to szarości. Pokazuje, że ani świat ani ludzie nie są całkowicie czarni albo całkowicie biali. Przedstawia sprawę z punktu widzenia różnych osób i każdej można by coś zarzucić.
Mimo że nie utożsamiam się z żadnych bohaterów "Dziesiątego..", Picoult potrafiła sprawić, że książka mnie wciągnęła i wzruszyła.
Kolejną sprawą są zakończenia jej powieści - również tej. Tak naprawdę nie potrafię nigdy stwierdzić, czy to zakończenie jest szczęśliwe czy nie, a wiele rzeczy sama sobie dopowiadam.
Tak czy inaczej, z pewnością warto zapoznać się z "Dziesiątym krągiem"

(Kliknij aby rozwinąć opinię)