Józef Tischner – przyszły kapłan, filozof,
publicysta i autorytet – zaczął prowadzić
dziennik jeszcze jako uczeń szkoły podstawowej.
Trwała wówczas wojna: dwunastoletni chłopiec
opisuje więc przechodzący front, akcje
partyzantów, nadzieje i niepokoje mieszkańców
Podhala. Potem przychodzą lata powojenne:
Tischner zaczyna naukę w gimnazjum
w Nowym Targu, a w Polsce instaluje się władza
komunistyczna. Obdarzony poczuciem humoru
i literackim talentem gimnazjalista kreśli
w dzienniku sugestywne portrety profesorów
i kolegów z bursy, opisuje swoje pierwsze miłości
i religijne rozterki, a jednocześnie portretuje
ówczesną rzeczywistość: procesy polityczne, walkę nowych władz z Kościołem
i dylematy młodych ludzi, rozdartych między chęcią zdobywania wiedzy
a kompromisami, jakie są z tym związane. Ostatnie partie dziennika rejestrują
dojrzewanie Tischnera do decyzji o wstąpieniu do seminarium. Zapiski urywają
się, gdy decyzja zapada.
Na tle dzienników, wspomnień i autobiografii znanych pisarzy czy aktorów
"Dziennik..." Tischnera jest na pewno zjawiskiem wyjątkowym. Niezwykle rzadko
mamy bowiem okazję podglądnąć wybitnego filozofa w momencie rodzenia się
jego filozoficznych aspiracji i pierwszych intuicji. To znakomity obraz pokolenia,
które kształciło się w latach powojennych, a zarazem przejmująca opowieść
o młodości, dojrzewaniu, buncie i szukaniu odpowiedzi na ważne pytania.
Informacje dodatkowe o Dziennik 1944-1949. Niewielkie pomieszanie klepek:
Wydawnictwo: Znak
Data wydania: 2014-09-22
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
978-83-240-3217-4
Liczba stron: 320
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Przeczytane:2016-09-06, Ocena: 6, Przeczytałam,