Publikacja opowiada o natarciach na Dworzec Gdański w czasie Powstania Warszawskiego, które podejmowano dwukrotnie (w nocy 20/21 i 21/22 sierpnia 1944 r.). Miały one doprowadzić do trwałego połączenia pomiędzy powstańczymi dzielnicami - Starówką i Żoliborzem. Oprócz wywalczenia stałego korytarza, na Stare Miasto miały wejść silnie uzbrojone (w broń zrzutową) kompanie przybyłe do Warszawy z Puszczy Kampinoskiej. Były to oddziały leśne przybyłe do centrum z Kresów Wschodnich, spod Nowogródka (Zgrupowanie Stołpecko-Nalibockie por. Pilcha ,,Góry", ,,Doliny"), oddziały miejscowe z Rejonu VIII kpt. Krzyczkowskiego ,,Szymona" oraz różne grupy napływowe. Podczas natarć kompaniami kampinoskimi dowodził mjr Kotowski ,,Okoń", a plan ataku wypracował żoliborski sztab ppłk. Niedzielskiego ,,Żywiciela" oraz gen. Pełczyński ,,Grzegorz" z Komendy Głównej AK. Operacja miała stanowić przełom w dotychczasowych walkach w stolicy, po którym Polacy mieli przejąć inicjatywę strategiczną.
Niestety nocne akcje nie przyniosły spodziewanych efektów - ataki załamały się w morderczym niemieckim ogniu, a drugie natarcie zastopował nieprzyjacielski pociąg pancerny. Dwukrotne ataki na Dw. Gdański to jedne z największych operacji ofensywnych Polaków w czasie Powstania Warszawskiego.
Wydawnictwo: Bellona
Data wydania: 2019-07-25
Kategoria: Historyczne
ISBN:
Liczba stron: 300
Major "Kotwicz" pozostaje do końca w okrążonych przez NKWD Surkontach. Młodzi żołnierze z Szarych Szeregów bez jednego wystrzału uwalniają swego kolegę...
Opowieści o ludziach bez skrupułów, którzy zbudowali swoje powojenne kariery na śmierci, tragedii i nieszczęściu innych. * Zygmunt Lercel „Z-24”...
Chcę przeczytać,