Dwa do jeden

Ocena: 4 (1 głosów)
Najnowsza książka Podgórnik nie zawiera odniesień do wielkiej literatury, nie eksploruje form literackich, nie sprzedaje wizji wyzwolonej kobiecości, nie żartuje z formuł komunikacji, nie epatuje smutkiem ani żarem. Nie dzieje się wśród hałd ani blokowisk, nie mówi o problemach współczesnych dziewcząt, nie zaprzecza kobiecości. Nie kokietuje krytyki, nie wymierza ciosów. Nie demonstruje oczytania, ani osłuchania. Kontestuje jedynie, odrzuca i obnaża ograniczenia dotyczące wolności, jaką jest pisarstwo.

Informacje dodatkowe o Dwa do jeden:

Wydawnictwo: Biuro Literackie
Data wydania: b.d
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 83-88515-88-8
Liczba stron: 64

więcej

Kup książkę Dwa do jeden

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Dwa do jeden - opinie o książce

Avatar użytkownika - monweg
monweg
Przeczytane:2016-04-10, Ocena: 4, Przeczytałam, E-book, Egzemplarz recenzencki, Mam,
Dwa do jeden jest tomem poezji Marty Podgórnik. Książka została wydana w roku 2006, a Marty Podgórnik chyba nie trzeba nikomu już przedstawiać, gdyż stanowi ona postać dobrze znaną na polskiej (i nie tylko) scenie poetyckiej. Autorka w tej książce naprawdę, kolokwialnie mówiąc, daje radę. I weź tu człowieku interpretuj wiersze, łatwo mieć nie będziesz. Po pierwsze, Dwa do jeden jest tomem w dużej mierze autotematycznym, w którym poetka (podmiot liryczny?) mówi wiele o pisaniu i poezji, a także sporo o środowisku piszących i wydających. Nie brakuje tekstów o tekstach: zasłyszanych, przeczytanych, z wykorzystaniem tychże jako swoistych łączników lub katalizatorów zdarzeniowości twórczej (a może nawet odtwórczej). I śmierci nie brakuje pod postacią zespołu ,,The Śmierć", który prędzej czy później zagra swój koncert. Czasem złapiemy w jakichś wersach parę rymów, wczujemy się w wyraźny rytm poezji Podgórnik. Pojawia się jednak pytanie (znaczy się u mnie pojawiło się na pewno) w tym tomie - chyba - w jakim kierunku podąża poezja i w jaki sposób się zmienia; czy forma jej musi ulec przekształceniu, ma się dostosować do świata? No i co z ludźmi? Przede wszystkim trzeba zauważyć, że Marta Podgórnik jest poetką nadzwyczaj sprawną językowo. Skacze pomiędzy słowami, łącząc je w sposób nieprzewidywalny, ale znaczeniowo efektowny i brzmieniowo bardzo efekciarski, choć to ostatnie stwierdzenie miała by mi za złe. Kiedy mam na myśli to dobre efekciarstwo. Bo wiersze te się czyta i czyta się je dobrze, te wiersze, przez zabawę poniekąd lingwistyczną odkrywając układankę semantyczną. Tylko zarzut się pojawia ze strony mojej, wcale nie formalny, lecz bardziej natury osobistej, bo estetyczny. Dla mnie za dużo wszystkiego tu, za mocno te słowa uderzają, za szybko i jakby z każdej strony na człowieka wpadały. Ładnie to tak zarzucać słowami, znaczeniami, odwołaniami? Tworzyć taki poetycki hipertekst z milionem odnośników? Wygląda to dobrze, naprawdę, ale istota rzeczy w tym tumulcie się moim zdaniem gdzieś gubi. Także po przeczytaniu tomu wynik pozostaje dwa do jeden, tylko nie wiem do końca na czyją korzyść. I książka też w skali dwa do jeden, bo wydaje się większa, niż w rzeczywistości. Zerknijcie, bo wiersze dobre, soczyste. Tylko nie do końca w moim guście. (...) http://monweg.blogspot.com/2016/04/dwa-do-jeden-marta-podgornik.html
Link do opinii
Inne książki autora
Zawsze
Marta Podgórnik0
Okładka ksiązki - Zawsze

Długo i niecierpliwie wyczekiwany nowy tom Marty Podgórnik, to książka niezwykle przemyślana, precyzyjnie skomponowana, wypełniona utworami karkołomnie...

Rezydencja surykatek
Marta Podgórnik0
Okładka ksiązki - Rezydencja surykatek

W Rezydencji surykatek czytelnik bez trudu rozpozna język Marty Podgórnik, jego charakterystyczny, niepodrabialny styl i ton, gdzie czułość przeplata się...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Katar duszy
Joanna Bartoń
Katar duszy
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Klubowe dziewczyny 2
Ewa Hansen ;
Klubowe dziewczyny 2
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy