Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: b.d
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 302
- No dobrze, skoro tak musi być, nie ma rady. Istnieje stare, mądre powiedzenie - dodała, spoglądając z powagą na pana Darcy'ego: - "Zachowaj oddech do studzenia owsianki".
Duma związana jest z tym, co sami o sobie myślimy, próżność zaś tym, co chcielibyśmy, żeby inni o nas myśleli.
Myślę, że Jane Austen nikomu przedstawiać nie trzeba. Każdy szanujący się czytelnik zna tę angielską pisarkę, która opisywała życie angielskiej klasy wyższej z początku XIX wieku. Wiele jej powieści weszło do kanonu literatury światowej. Wiele także doczekało się ekranizacji. Dzisiaj przyszedł czas na powieść wydaną w 1813 roku – Dumę i uprzedzenie.
Napisana w konwencji romansu powieść stanowi jednocześnie jedną z pierwszych powieści społeczno-obyczajowych. To jedna z tych książek, która się nie zestarzała i nadal cieszy się wielką popularnością.
Jest prawdą powszechnie znaną, że samotnemu a bogatemu mężczyźnie brak do szczęścia tylko żony.
Państwo Bennetowie mają pięć córek na wydaniu. Właśnie pojawia się szansa na zamążpójście jednej z nich, bo do posiadłości położonej w sąsiedztwie ich majątku wprowadza się młody i bogaty kawaler, Charles Bingley. Nie on jednak jest najważniejszy, choć zdaje się być żywo zainteresowany najstarszą córką państwa Bennet, Jane. Książka najbardziej skupia się na przyjacielu Charlesa, Darcym i na siostrze Jane, Elżbiecie (Lizzy).
Lizzy jest drugą z kolei córką państwa Bennet. Dwudziestolatkę cechuje żywy umysł i inteligencja. Z charakteru przypomina swojego ojca. Potrafi w każdej sytuacji znaleźć jakieś zabawne szczegóły. Przez swą bystrość zauważa (a może powinnam napisać, bezbłędnie wyłapuje) słabostki i przywary ludzi. Jest osobą bardzo śmiałą i bezpośrednią. Świadoma własnych zalet i nie dba o opinię innych. Fitzwiliam Darcy, inteligentny, bogaty dwudziestoośmioletni kawaler. Nie jest zbyt otwarty i ma problemy z nawiązywaniem nowych kontaktów. Zbyt często krytycznie patrzy na świat i postrzegany jest jako człowiek dumny i wyniosły. Jednak dobrze się czuje wśród osób, które dobrze zna. Lizzy i Darcy – trudno o mniej dobraną parę (na pierwszy rzut oka oczywiście). Są jak ogień i woda. Jeżeli jesteście ciekawi czy i w jaki sposób ta para będzie razem, to tutaj się tego nie dowiecie. Ale uważam, że warto przekonać się samemu.
Łatwo bym mu wybaczyła jego dumę, gdyby nie uraził mojej.
Nie zamierzam się rozpisywać, bo każde następne słowo będzie całkowicie zbyteczne. Duma i uprzedzenie to powieść ponadczasowa i arcydzieło. W tym miejscu muszę nadmienić, że dość często twórcy filmowi brali na warsztat to dzieło Jane Austen. Według mnie na uwagę zasługują: serial z 1995 roku z genialnym Colinem Firthem i Jennifer Ehle oraz film z 2005 roku z Keirą Knightley i Matthew Macfadyenem.
Duma i uprzedzenie to powieść o wielkiej miłości (nie jednej) ze świetnie nakreślonym studium ludzkich charakterów. Parę głównych bohaterów można porównać do żurawia i czapli z wiersza Jana Brzechwy. On dumny, ona uprzedzona. On chce i ona chce, ale jakoś spotkać się po drodze nie mogą. Jednak finał tej „bajki” jest inny niż w wierszu – na całe szczęście.
Nie pozostaje mi nic innego, jak polecić dosłownie wszystkim a zwłaszcza niedowiarkom tę powieść, która jest lepsza od najlepszej ekranizacji. Jeśli jeszcze nie czytaliście, to musicie zmienić ten stan rzeczy jak najszybciej. Jest to książka, do której się wraca i za każdym razem smakuje coraz bardziej.
Akcja książki toczy się w Anglii w XIX wieku. Historia dotyczy niezbyt zamożnej rodziny Państwa Bennet, którzy mają pięć córek. Niestety nadszedł czas by te dziewczęta wydać za mąż, więc trzeba im znaleźć odpowiednich mężów. Nadarza się ku temu idealna okazja gdyż posiadłość po sąsiedzku dzierżawić będzie pewien młody, przystojny i bogaty mężczyzna.
Najstarsza z córek państwa Bennet, zakochuje się ze wzajemnością w szanowanym i zamężnym młodzieńcu. Jednak ta miłość jest tłem do znajomości między Lizzy a Panem Darcy. Ten oto mężczyzna jest mało rozmowny, nietowarzyski lecz ma w sobie coś interesującego.
Świetna książka. Czytalam ja w napięciu i od samego początku nie moglam wytrzymac ciekawości, czy Lizzy będzie z Darcy'm! Zakończenie świetnie skonstruowane. Wyjaśnia wszystki i nie budzi wiekszego zainteresowania przyszłością bohaterów, która wydaje sie byc jasna.
Przyjemna i wciągająca opowieść. Przedstawione perypetie rodzinny Bennet potrafią wzbudzić całą gamę uczuć, od zdenerwowania przez śmiech, po płacz. Jedna z najlepszych powieści obyczajowych, jakie miałam okazję przeczytać.
Szaleństwa nie ma. Są konwenanse, herbatki i miłosne uniesienia - z mojej czytelniczej strony jednak bez wielkich zachwytów. Czyta się przyjemnie, jak każde inne romansidło. Są zabawne sytuacje i chyba to jest największy plus książki - subtelny humor, a czasem wręcz śmieszność ówczesnych konwenansów. Pisarstwo Austen jest o niebo lepsze niż pisarstwo Bronte.
Książka przystępna, czyta się szybko, ale nie zachwyca - jest zbyt przewidywalna.
Powieść uważana za arcydzieło w dorobku tej angielskiej pisarki, głównie dzięki zabawnym, zgoła dickensowskim opisom postaci głupich i niesympatycznych...
Bohaterką powieści jest Anna Elliot, niezależna i szlachetna młoda panna. Poznajemy losy i charakter postaci. Przede wszystkim będziemy świadkami rozwoju...